Chapter 4 (Nagseselos Ka Ba?)

101 8 0
                                    


Gwen's POV

"Oh, so you like reading Sherlock Holmes?" bungad na tanong sakin ni Irvin nang makarating siya sa pwesto namin. 

"Yeah, he's my favorite actually" I saw how he looked amused as he slipped his bag to his chair.

"Really? He's my favorite too!" He said amused.

"Great. Looks like Sherlock's fandom is gonna get bigger. Drix and I are both a fan." I said smiling as I put down the book I'm reading at my table.

"The Hound of the Baskervilles. Wow! Those are totally old books, where'd you get that?" He asked still amused as he read the back part of the book.

"Haven't you been in our University Library? All of Sir Arthur Conan Doyle's list books of Sherlock Holmes are all in there!" I said ready to fangirl for Sherlock Holmes with him. I really like him solving cases! He is so cool together with Mr. Watson! At talagang mabusisi sila pagdating sa mga simpleng bagay lang na kasama sa crime scene or sa case kaya nga nakahiligan kong magbasa ng mga libro nila eh.

We spent some time talking while waiting for our teachers. We spoke a lot about Sherlock Holmes but mostly is, we talked about ourselves. He asked some questions like I'm answering an autograph book and I just did the same in return. 

"Gwen! GWEN!"

And yup, we were so engrossed in what were talking about that I almost forgot Drix's existence. He was shouting my name that's why I glared at him and he also returned it with a glare.

"Uhh, why are you shouting Gwen's name?" Irvin was the one to ask while we were glaring at each other kaya napabawi ako ng tingin sakanya.

"It's already time for lunch! Ni hindi niyo nga yata napansin na tapos na ang morning class since nagbubulungan parin kayo kahit na may teacher na nagdi-discuss sa harapan." sagot niya sa tanong ni Irvin tsaka pagalit na nag-walk out. Sinadya niya pa yatang sipain ang isang chair na tinamaan pa ang ibang chairs which caused a domino of chairs.

Napailing nalang ako at napa-roll eyes. Ano bang problema niya? NAPAKA talaga niya! Nakuuu!

"Hoy! Anyare dun?" Tanong ng kararating lang na si Bea na dire-diretso lang na pumasok sa room namin. Normally kasi, student will say that it is trespassing but since she's the Chairman, they give exception to that.

"Selos yata, Ms. Chairman! Kanina pa kasi magkausap sina Gwen at Irvin, di daw siya pinapansin ni Gwen!" sigaw ni Sai, the joker and friendly guy, na nasa likod namin. Napalingon ako sakanya  ng nakakunot-noo kaya itinaas niya ang dalawang daliri niya na V-sign then mouthed 'Peace', smiled, then walked away with his friends to have lunch.

"Totoo? Si Drix?!" di makapaniwalang sigaw ni Bea tsaka bumulanghit ng tawa. She was laughing habang napatingin kami sa isa't isa ni Irvin and gave her weird looks.

Nang huminahon na siya mula sa pagtawa ay napatingin siya saming dalawa ni Irvin still giving her weird looks.

"What? Tsk. Tara na nga. Napaka-slow niyo talaga." She said, turn around, then walked away. Sinundan nalang din namin siya papunta sa canteen para mag-lunch na.

Nang makaupo at maka-bili na kami ng makakain ay nagtatakang napapatingin si Bea sa paligid na para bang may hinahanap siya. Kaya naman nagtataka ko rin siyang tinignan.

"Huy! Ano bang hinahanap mo? Kanina ka pa linga ng linga sa paligid konti nalang mabali na yang leeg mo eh." sita ko sakanya kaya naman napatigil siya paglinga sa paligid at tumingin sakin.

"Ewan ko ba. Feeling ko kasi di tayo kumpleto. Parang may nawawala." sabi niya na nakapagpa-kunot ng noo ko. 

"Sino? Si Drix? Nandyan lang yun!" sabi ko pero napailing naman siya

High School Love BluesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon