Bak dinle, ne diyor iç sesimin
avazı ey sevgili,
Haberin yoktu, sen bilmedin hiç.
Terbiyesi çok zor oldu şu yüreğimin ..
Kolay olmadı yokluğunun verdiği sızıyı dizginlemek şu yürekte !
Gazel gazel olup savruldum,
Gönül evinin yurduna her bi rüzgarda,
Ve her savruluşumda, bir bir kayboldum özlem'lerin sonbahar'ında..
Ahh hiç bilmedin sen yar ! Seni sevmeye kalkışmanın bedeli, yine sensizlik oldu .. payıma biçilmiş yalnızlığımda, kalakaldım öylece kırık dökük hayallerim ile..
Ey vefası eksik güzel yarim !
Sen gitmeyle hiç gitmiş olmadın ki,
Bende kaldın, bende tükendim
Bitiverdim, kollarımda kocaman
bir sensizlik ile ..
Ve nihayet acıtmıyor tükendi artık bilesin, adını yazmayı bilmez olan kalemler tükendi,
Dilimin ucunda, sensizliğe Saçılan hasret yüklü sözler tükendi ..
Ve bilesin, her aklıma demir atışında,
Sessizce ağlayan yüreğim tükendi ..
