Yuvaya Dönüş (boş sokaklar)

18 2 0
                                    

İşte ben geldim. Ama çok üzgünüm okuyanınız varsa bir tanede olsa turuncu yıldız vermez mi bana?
Okadar mı kötü olmuştu ilk bölüm? Halbu ki wattpad de ki hiç bir kurguya benzemiyor ilk bölümüm.

Her neyse moral bozmak yok. Şimdi ben geçen sefer sıraladığım yıldızlı maddeler tadında bir bölüm yazdım.

Eeeee sonuçta ben deli yazar sözümü tutarım. Özellikle hikaye konusunda. Bu arda bir uyarı yapıyım çok açık sözlü ve birazcık minnacık, mini minnacık ay tamam biraz fazla sert mizayçlıyım. Ama hikayelerim söz konusu oluna pambık gibi oluyorum. Birde sevdiceğim yeşil gözlümü düşününce pambık gibi oluyorum.

Her neyse... Şimdi benim tatlış minnaklarım siz hemen hikaye ye geçiş yapıyorsunuz.

Hadi bakalım...

E hadisene

Allah Allah

Minnak sen yine mi okuyon?

Tamam ya şaka hadi minnaklarım keyifle okuyun. Kiss me

×××××××××××××××××××××

BİYAN' DAN

Uçaktan yavaş yavaş herkes boşalırken bende çantamı alıp uçaktan indim.

İşlemleri tamamlayıp valizimi alarak çıkışa doğru ilerledim. Kapıdan çıkar çıkmaz karşımda ki siyah arabanın kapısı açıldı. Valizimi şoföre verip arabaya bindim.

Araba haraket edince şoföre dönüp

"İlyas Amca nerde?" diye soru sordum.

Şoför başını çevirmeden

"Aslında İlyas Bey sizi alıcaktı fakat son anda bir işinin çıktığını söyleyip beni sizi almak için gönderdi." dedi.

Daha sonra hiçbirşey konuşmadan aşık olduğum şehrin sokaklarında ilerlemeye başladık.

İzmir.... Sahip olduğum herşeyi bana veren şehir. Ailemi, arkadaşlarımı, aşkımı....

İstanbul..... Sahip olduğum herşeyi elimden alan şehir. Ailemi, arkadaşlarımı,  aşkımı....

Çok geçmeden Konakta bulunan villaya gelmiştik. Arbadan inip villanın girişine ilerledim.

Teyzem ve Nil kapının önünde durmuş beni bekliyorlardı.

Elimde ki çantayı sıkıca tutarak çocuk gibi hızla çıktım merdivenleri.

Nil daha fazla dayanamadan oda merdivenleri koşarak inmeye başladı. Birbirimize çarpınca düşmeye fırsat vermeden sımsıkı sarıldık.

" Biyan... Canımın içi... Nasıl özledim seni bilemezsin."

Neşeyle kahkaha attım.

" Nil... Birtanesin ya!"

Sonunda birbirimizden ayrıldığımız da teyzeme doğru yöneldim.

Teyzem kollarını açarak bana sarıldı.

" Yavrum benim. Biyan'ım... Nasıl süzülmüşsün... Bir daha bırakmam seni ellere."

BOŞ SOKAKLAR (SOKAK SERİSİ-1)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin