Η Κλεφτρα Της Καρδιας Μου

Part 14

Στο κλαμπ ημουν πτωμα. Σημερα λογο της ημερας δν ειχε κοσμο, κι εγω ημουν ετοιμη να κοιμηθω στην μπαρα. Οταν καποια στιγμη η Λυδια μου ειπε να παω να σερβιρω.
Γιατι οχι αλλωστε πρεπει να ξυπνησω κι λιγο.
Σηκωθηκα βαριεστημενα κι πηρα τα ποδια μμ για να παω να σερβιρω τα ποτα σε μια παρεα αγοριων.
Τελικα το εχω στο να κουβαλαω δισκο με ποτηρια.
Τους παω τα ποτα τους. Ωραια τα αγορακια😉
Αλλωστε πρεπει να προχωρησω στη ζωη μμ. Να μν κολλησω στον Χρηστο.
Μου το ξεκαθαρισε κι ο ιδιος μαλιστα.
Μονο φιλοι.
Γνωριστηκα με τα παιδια εκει περα κι ενας μου εδωσε το τηλεφωνο του.
Νικο τον ελεγαν. Αλλα το πεταξα αμεσως το χαρτακι.
Απο εκει κι επειτα δν ειχα κι πολυ δουλεια. Οποτε αυτο σημαινει οτι θα σχολασω νωριτερα.
Πηρα τηλεφωνο την Ερρικα. Θελω να πω σε καποιον αυτα που νιωθω.
Της ειπα σε καμια ωρα να περασει απο το σπιτι μμ κι να φερει κι πιτζαμες.

Η ωρα περασε κι ημουν ετοιμη να φυγω.
Λυδια- hey μν βιαζεσαι. Ο κ. Γιωργος σε θελει στο γραφειο του για να σου δωσει το μισθο σου. Πηγα τωρα κι εγω κι μου το εδωσε.
Ελπιδα- Και τι κανατε τοση ωρα; Εσυ λειπεις μιση ωρα.
Λυδια- Εμμ... τιποτα καλε!
Ειπε με ενα χαζοχαρουμενο χαμογελακι στο προσωπο μμ.
Λυδια- Λοιπον τωρα εγω φευγω γειαα.
Ελπιδα- Γειαα.
Προχωρησα προς το γραφειο του διστακτικα. Νομιζω ολοι καταλαβαμε τι εκαναν αυτοι οι δυο πριν στο γραφειο του. Ειναι κι πετακτουλα η Λυδια...
Χτυπησα την πορτα κι ανοιξα χωρις να ακουσω απαντηση.
Περασα κι τον ειδα να καθεται στην εδρα του κι οταν με βλεπει να μου χαμογελαει πονηρα. Ωχ!
Ελπιδα- Γεια σας ηρθα να μμ δωσετε τον μισθο μμ.
Κ. Γιωργος- Περιμενε.
Ανοιγει ενα συρταρι κι απο μεσα βγαζει δυο χαρονομισματα των δεκα κι αλλα δυο των πεντε.
Μου τα δινει.
Κ.Γιωργος- Να ξερεις οσες κοπελες καθονται κι μου κανουν παρεα μεχρι πιο αργα παιρνουν πιο πολλα.
Λεει κι μου κλεινει το ματι με ενα στραβο χαμογελο.
Στραβοκαταπινω κι φευγω σαν κυνηγημενη απο εκει μεσα.

Φτανω σπιτι κι βλεπω την Ερρικα να με περιμενει στο κατωφλι της πορτας.
Ερρικα- Που ησουν καλε; Αργησες.
Εγω- Το ξερω σορρυ. Κατι με ηθελε το αφεντικο.
Ερρικα- Αυτος ο ανωναλος που μμ ελεγες;
Εγω- Ναι.
Λεμε κι γελαμε.
Πηγαινουμε στο δωματιο μμ κατευθειαν μιας κι η γιαγια μμ εβλεπε τηλεοραση στο σαλονι.
Ερρικα- Κι για πες. Εγινε τιποτα νεο με τον Χρηστο; Για αυτο με φωναξες εδω;
Εγω- Ναι. Αποφασισαμε να ξαναρχισουμε απο την αρχη ως φιλοι.
Με κοιταγε με απορια. Ξεφυσηξα.
Εγω- Θα σου πω κατι αλλα τσιμουδια μν σου ξεφυγει τιποτα κι χαλασω τη φιλια μμ μαζι του. Λοιπον σκεφτηκα αυτα που μμ ειπες το πρωι κι ισως να εχεις δικιο. Οταν τον σκεφτομαι ή τον βλεπω κατι γινεται μεσα μμ δν ξερω...
Τοτε αρχισε να χτυπιεται κι να φωναζει μες στο δωματιο.
Ερρικα-ΙΙιιιι εισαι ερωτευμενη. Το ξερα το ξερα.
Η φαση ηταν οτι ειχε ενα χαμογελο εως τα αφτια.
Εγω- Ναι ομως ημαστε μονο φιλοι.
Μου το ξεκαθαρισε κι αυτος πως δν μπορουμε κι ουτε θελει κατι παραπανω. Αλλωστε δν του αρεσω...
Ξαφνικα η Ερρικα σοβαρευει κι με κοιταει μευριασμενη.
Ερρικα- Μαλακιες!! Ειστε κι δυο τοσο εγωιστες για να το παραδεχτειτε!
Παω στοιχημα οτι νιωθει πραγματα για σενα. Τον ξερω τον Χρηστο!
Κι επισης πιστευω οτι κανενας δν θα μπορεσει να κρατησει την υποσχεση του να παραμεινετε μονο φιλοι.
Εγω- Ποοο ρε Ερρικα. Αυτος δν μπορει να αρκεστει σε μονο μια!
Ερρικα- Ναι ομως σε ολες τις ιστοριες ο αντρας αλλαζει κι ρισκαρει τα παντα για αυτη που αγαπαει.
Εγω- Σαν πολλα παραμυθια δν βλεπεις;
Σηκωσα το φρυδι μμ.
Αυτη μου εβγαλε την γλωσσα.
Εγω- Κι επισης του διερρηξα το σπιτι.
Εαν το μαθει πεθανα!
Ερρικα- Ναι ομως τωρα εχεις συμμορφωθει δν κανεις πια τετοια.

Κι για πολυ ωρα ακομη συνεχιστηκε αυτο. Εγω να λεω τα εκατονταδες πραγματα με τα οποια εγω κι αυτος δν μπορουμε να ειμαστε μαζι κι η Ερρικα παντα να διαφωνει μαζι μμ.
Ερρικα- Και παλι ειστε ερωτευμενη ο ενας με τον αλλον. Κι ο ερωτας νικα τα παντα.
Εγω- Ααα καλα εσυ δν πας καλα το εχεις χασει.
Κι υστερα απο λιγο απο φασισαμε να κοιμηθουμε.

Επομενο πρωι

Κοιμηθηκαμε μεχρι τις 12. Θα κοιμομασταν κι αλλο εαν δν μας ξυπναγε αυτο το καταραμενο κινητο.
Αλλα κχι δν ηταν το ξυπνητηρι.
Ειχα ενα μυνημα.

Χρηστος: Καλημερα. Μπορεις να βγουμε το βραδυ σε ενα κλαμπ στην παραλιακη. Θα ερθει κι η παρεα μμ.

Αμεσως η Ερρικα αρπαζει το κινητο μμ κι αρχιζει να τσιριζει απο την χαρα της. Αμεσως μου λεει να του στειλω μυνημα για ναι.
Εγω- Μα δουλευω σημερα.
Ερρικα- Δν πειραζει. Θα παρεις ρεπο.
Αντε σηκω πρεπει να παμε κι για ψωνια για φορεμα κι παππουτσια.
Στελνω μυνημα στον Χρηστο οτι θα ερθω κι θα ερθει κι η Ερρικα.
Τρωμε πρωινα ντυνομαστε σηκωνω την γιαγια μμ κι φευγουμε γαι τα μαγαζια.
Ερρικα- Πρεπει να εισαι μια κουκλα σημερα. Να τον κανεις να σκασει απο το τι χανει.
Εγω- Ωχ θεε μμ!
Κι ετσι λοιπον τα ψωνια μας αρχιζουν...