![]()
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image. ภายในห้องที่เย็นเฉียบ บนเตียงที่มีผ้าปูสีหม่น ร่างของเธอยังนอนทอดกายราวกับจะไม่ลืมตามามองหน้าผมอีกแล้ว
หลายคนบอกให้ผมทำใจแล้วปล่อยเธอไป.....ผมทำไม่ได้ เพราะเธอคือเหตุผลที่ทำให้ผมใช้ชีวิตอยู่ได้ แม้เธอจะเป็นอย่างนี้ แต่ผมก็ยังคงรักเธอ หมดหัวใจของผู้ชายคนนี้...
ผมนั่งลงข้างๆเตียงก่อนที่จะประครองมือเรียวของเธอที่เคยดูมีชีวิตชีวาขึ้นมาถือไว้ แล้วบรรจงจรดริมฝีปากลงไป หวังว่ามือที่เย็นชืดจะได้สัมผัสความอุ่นของตัวผม
"สโนว์ไวท์ของผม คุณไม่ควรหลับไหลอย่างนี้นะ.....คุณไม่ใช่เจ้าหญิงนิทราซักหน่อย"ผมพูดกับเธอพลางลูบผมนุ่มสีดึขลับตัดกับสีผิวที่ขาวซีด จ่องมองใบหน้าและเรียวปากอิ่มสีเชอร์รี่ที่ตอนนี้มันกลายเป็นสีซีดกลืนกับผิวขาวผ่อง
น้ำตาอุ่นรื่นที่ขอบตาผมแล้วหยดลงบนแก้มของคนที่นอนอยู่บนเตียง
"อ่ะ..ผมขอโทษ"ผมคิดว่า คุณคงไม่อยากเห็นผมร้องไห้ ผมควรจะทำตัวให้เข้มแข็ง และดูแลคุณ จนกว่าคุณจะตื่นขึ้นมาพบกับผม
"อื่ออ...หนาว"อยู่ๆคนที่หลับไหลไม่รู้สติก็ส่งเสียงแผ่วเบาออกมา ก่อนละลืมตาขึ้นมามองหน้าผม"นายเร่งแอร์เหรอ??"
"อ่อ..."
"ทำอะไรอีกเนี้ย เร่งแอร์ไม่พอแล้วเอาผ้าห่มไปไว้ไหน...มือกับเท้าฉันเย็นจนซีดไปหมดแล้วเนี้ย"เธอลุกแล้วเดินกอดตัวเองไปปิดแอร์
"แหะๆๆ"ผมหัวเราะแห้งก่อนที่จะชูบทละครให้เธอดู
"แทแทอ่าา..นายนี่ร้ายจริงๆนะ"
"ไม่โกรธนะตะเอง.."ผมพูดเสียงสองแล้วปรี่เข้าไปกอดเธอจากข้างหลัง
"อ่าๆๆๆ ไม่โกรธๆ แต่ถ้าจะซอมบทอีกก็รอฉันตื่นก่อนก็ได้ บิ้วท์จนอินขนาดไหนเนี้ย"เธอตีลงที่แขนผมเบาๆ
"เก๊าร้องไห้ด้วยแหละ"ผมเอาคางเกยลงบนไหลเล็กๆนั่น
"หืออ ร้องไห้เลย"เธอมองที่หน้าผมก่อนที่จะลูบเบาๆที่รอยน้ำตาบนแก้ม
"หึๆ พอเห็นเป็นหน้าคุณ ผมก็เกิดกลัวขึ้นมาจริงๆ.....อยุ่กันอย่างนี้นานๆนะ"ผมกระชับกอดแล้วกดจมูกลงบนลาดไหล่เบาๆ
พูดจบเธอก็ยกมือมาลูบบนหัวผมเบาๆ
ถึงผมจะทำตัวเหมือนคนที่เอาแต่เล่นบ่อยๆ แต่ผมก็รู้ว่ากับคนที่เรารักเราควรทำตัวจริงจังมาก เพื่อให้เธอวางใจ และมั่นใจในตัวผมว่าผมจะไม่มีวันทิ้งเธอไปไหน
...................................................................
เมนท์เป็นกำลังใจให้กันด้วยนะคะ ^^
