'Omg Max heeft de cijfers!' Roept May door de klas. Snel pakt iedereen zijn mobiel en checkt z'n mail.
Hoi Saar,
Heftig verhaal, prachtig verwoord. Ik hoop dat die klootzakken je nu met rust laten. Zo niet twijfel niet om bij m'n kantoor aan te kloppen. Oh ja je hebt een 8,5!
Damn! Ik laat het snel lezen aan May. 'Omg ik ben zo jalloers. Als ik jou was was ik gelijk langs zijn kantoor gelopen... maar dan voor andere redenen'. May kijkt me vies aan en gaat op en neer met haar wenkies. 'Omg May doe normaal ik ga niks beginnen met een docent doe normaal!'. May kijkt me verbaast aan. 'Ik wel!' Lachend lopen we naar de volgende les.
Het 5e uur hebben we les van Max. Iedereen loopt de klas binnen. Max staat bij de deur en houd May opeens tegen. Ik loop door en bekijk het allemaal van een afstand. Ik zie Max ernstig kijken en hij heeft zijn hand op May haar schouder. May kijkt hem met glinsterende ogen aan en knikt een paar keer. Ik gniffel en ga zitten. Hahaha die meid heeft lef!
'Wat wilde die van je?!' May komt naast me zitten en wiebeld heen en weer. 'Hij vond het een hevy verhaal en ik mocht altijd met hem praten!' Ik schud lachend mijn hoofd heen en weer. 'Je hebt het maar weer goed voor elkaar!'
'Hahah zeker, jij bent zo toch al uit?' Ik knik may heeft een extra vak die ik niet volg.
May
Ik loop naar mijn lokaal en leg mijn spullen op de tafel. Jezus wat een sukkels hier allemaal. Echt ik mis Saar nu al. De docent is er nog niet dus ik pak mn mobiel.
Annoniem: ik weet dat je me niet kan vergeten. Ik denk nog elke dag aan je. Die ene avond... het mocht niet zo gaan. Maar goed mis kan het deze keer anders?
Groetjes Sam❤️
Ik voel zijn handen weer mijn polsen omklemmen. Hard en dwingend. Zijn adem in mijn gezicht... ik word misselijk en ren de klas uit. Als ik bij de wc aangekomen ben gooi ik alles er uit. Sam is mijn ex. Dr zijn dingen gebeurt waar ik nog steeds misselijk van word. En nu dit! 'May?! Jeetje May gaat het?' Ik draai me om. Daar staat Max. 'Max je mag hier niet komen-' ik wil mijn zin afmaken maar ik moet weer overgeven. Dit gaat nog een paar keer over en over. Max houd mijn haar vast en kijkt me bezorgt aan.
'Wat is er aan de hand? Moet ik een dokted bellen?' Ik schud heftig mijn hoofd. 'Nee nee niet doen!' Ik geef hem mijn mobiel en laat hem het berichtje zien. Ik zie de woede in zijn ogen. 'Wat een gotverdomme hufter hoe durft ie?!' Ik moet glimlachen. Max is een docent en moet het goede voorbeeld geven. 'Sorry voor het taalgebruik... maar dit maakt me zo kwaad. Niemand mag een vrouw zo behandelen... voel je je al goed genoeg om even mee te lopen naar mijn kantoor?' Ik knik en sta met behulp van Max op.
