Saar:
Ik ruk me lachend los. 'Schat ik moet echt naar werk!' Ik kijk lachend naar Nick. Hij ligt op mijn bed en heeft mijn hand stevig vast. Zijn haar zit iets door de war, het is schattig zo. Ik voel me nu heel veilig zo met hem. Dat gevoel ben ik heel lang kwijt geweest. Geluk. Dat is het woord. 'Nog 1 minuutje!' Zucht hij. Ik rol meg mijn ogen en loop naar mijn kast. Ik trek snel een simpel t-shirt aan en hijs me in een spijkerbroek.
'Hoelaat ben je klaar?' Nick zit nu ook eindelijk recht op. Hik haalt een hand door zijn haar en rekt zich uit. De zon schijnt naar binnen net op zijn gezicht. Intens gelukkig kan ik beter zeggen. We zijn ik zo'n goede plek in omze relatie. Het gaat echt super. Ik loop nog even naar hem toe en geef hem snel een kus. 'Sluit jij even af? Ik ben rond half 6 weer thuis.' Zeg ik om nog even antwoord te geven op zijn vraag.
Op school kom ik may tegen. 'Nog met Max gepraat?' Vraag ik. Ze word nu al ruim een maand "gestalked" door hem. May kijkt me met zo'n blik aan dat ik weet wat ze bedoeld. Ja dus. 'Wat nu weer?' Zucht ik terwijl ik mijn tas op mijn schouder hijs. 'Gewoon hetzelfde, dat hij slecht slaapt en dat hij me wilt zien. Buiten school om dan.' Dat is ook zo. We hebben zo gewoon les van hem. 'Wat een sukkel'. May haalt haar schouders op. Ik kan niet echt peilen wat ze er van vind. 'Hallooo schoonheden!' Jacob propt zich tussen ons in en slaat zijn arm om onze schouders. 'Wat wil je slijmbal?' Lach ik.
'Ehm... ik heb zegmaar een verjaardag van mijn vader en ik heb hem gezegt dat ik een vriendin heb.' May en ik kijken hem beide verbaast aan. 'Waarom zou je dat doen?!' Jacob kijkt beschaamt weg. 'Ze verwachten het van me, al mijn broers en neven zijn al getrouwd enzo. Ik heb in jaren geen relatie meer gehad.' Ik weet al waar dit heen gaat en ik schuif zijn arm weg. 'Nick zou het nooit toelaten en ik wil er ook niet aan mee doen.'
'Dat wist ik... dan blijft er nog 1 iemand over hè?' Hij kijkt May slijmend aan. Met van die puppy ogen weet je wel? 'Nee! Echt niet, geen spraken van!' Jacob kijkt nog zieliger. 'Gewoon een nee was ook goed geweest.' May rolt met haar ogen. 'Wat is de bedoeling er van?' Jacob kijkt enthousiast haar aan. 'Je hoeft alleen mijn hand vast te houden en me 1 kus te geven. That's all! En je krijgt een bon voor die nieuwe pizzaria!'
'Ter waarde van...' Wauw May denkt er serieus over na... Respect. '€75!' jacob kijkt nog blijer. 'Oke dan, hoelang moet ik het uitzitten?' Jacob springt in de lucht. '2 uurtjes! '
May:
Ik voel me hier zo ongemakkelijk... iedereen staart me aan. Schaamteloos ook gewoon. Die vader van Jacob bekeek me ook al met zo'n goedkeurende blik, bah! Jacob staat nu even met zijn tante te praten. Of was het zijn zus...? Ah joh ik hoef nog maar 15 minuutjes. Mijn telefoon begint te trillen. Eindelijk! Saar red me zeker! Maar nee, Max... again.'
Max: vanavond 20:00 bij het park naast mijn huis. Kom aub.
U: wat moet ik hiermee?
Max: kom plz
Ik zucht. Wat the hell moet ik nu dan? Ik schrik op uit mijn mobiel door de hand van Jacob. 'Kom je? We gaan weer?' Ik sta net iets te gretig op en pak zijn hand. Snel zeggen we iedereen gedag en stappen we in zijn auto. 'Kijk zoals beloofd. Jacob schuift me de waardebon toe. Ik schuif hem in mijn tas en hang tegen het raam aan. 'Dit was zo akward. Ik was echt een soort object voor iedereen om te bekijken.' Jacob gniffelt zacht.
Ik geef hem een klap op zijn achterhoofd. 'Jij bent echt erg!' Jacob haalt zijn schouders op. 'Nou zeg je hoeft me ook niet te slaan, gek wijf' nu is het echt te gek. 'Gek wijf? Ik zal je gek laten zien sukkel!' Ik begin hem te kietelen. 'May, May! Stop ik moet op de weg letten!' Lacht hij. Hij heeft een punt en ik ga weer terug naar mijn raam. Voor de campus stoppen we. Ik wil uitstappen maar ik word tegen gehouden. 'Je hebt je nog niet helemaal aan de afspraak gehouden mevrouw..'
Ik kijk hem verbaast aan. 'Sorry maar wat was dit dan?!' Jacob pakt mijn wang en geeft er een kus op. Ik trek me een beetje raar weg. 'Sorry?' Jacob negeert me en geeft me nu een kus op mijn mond. Die kus veranderd in een zoen.
'Jacob... dit betekend hopelijk niks?' Jacob knikt en kijkt weer voor zich. 'De 2 uur zijn net om bedankt.' Hij stapt ook uit. Eerst leek het net of hij boos was maar dat verbeelde ik me waarschijnlijk. Hij zette me zoals gewoonlijk af bij mijn kamer en nam normaal afscheid.
