Saar Ik ga het gewoon doen... ik gs naar het feestje. Ik ga hem dan ook duidelijk maken wat er gister gebeurde, dat dat voor het laatst was. Ik eet mijn spinazie op en drink mijn laatste beetje water op.
Ik ga voor de spiegel staan en kijk mezelf aan. "Nick we hebben het heel leuk gehad maar dit kan niet meer gebeuren". Zeg ik tegen de spiegel. Hmmm komt niet echt overtuigend over. "Nick het gaat hem niet meer worden." Zeg ik nu harder. Beter... ik besluit om niet een te uitsagende outfit aan te doen. Ik wil niet de verkeerde indruk geven, niet dat ik dat wil maar je weet dat jongens traag van begrip zijn.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Gewoon casual... ik pak mijn tas en gris nog snel mijn sleutels mee. Het is naast mijn kamer maar je weet maar nooit....
Ik kom later binnen. Het is al aardig druk... ik ken letterlijk niemand help. Drankjes! Ja daar heb ik wel wat van nodig. Ik pak een cocktail en wil naar een hoek lopen om daar veilig alleen te staan. "Hey Nick, bro is dat niet je chick?!" Ik draai me om om de schreeuw lelijk te zien als ik me dood schrik. Iedereen kijkt mij aan...
Wauw... ik weet niet of ik ooit zo rood ben geworden. Ik zie Nick uit de groep stommelen om mij vervolgends als een soort tomaat die in kethup is veranderd te zien. "Ahh hou op met plagen! Saar nice dat je gekomen bent!" Nick slaat een arm om me heen en geeft me een kus op mijn wang. "Nick... wtf!' Sis ik in zijn oor.
Nick kijkt me raar aan. "Wat?" Ik zet grote ogen op. "Dat... wat daarnet gebeurde, hoe weet die gozer wie ik ben, en je chick wtf we hebben 1 leuke avond gehad. Tis niet dat we gelijk verloofd zijn ofzo!!"
Mijn hart stokt. Het is dood stil en iedereen staart ons aan. Er komt vanuit een hoek gemengt commentaar: "au!, oehhhh, omg dat kun je echt niet zeggen, wat een bitch!"
Ik kijk om me heen en weet niet hoe snel ik weg moet komen. Nick roept me nog na maar ik negeer hem. Ik wring me naar de deur en ren naar mijn kamer. Daar laat ik me op mijn bed vallen en gil in mijn kussen.
May.. ik moet haar bellen.
Na 5x neemt ze nog niet op..
May...
Ik laat me op zijn bed vallen. "Dus dit is waar de magic happens?" Ik kijk Max vragend aan. "Ik weet niet waar je naar verwijst, maar ik weet wel dat je iets vies in je hoofd heb. Zulke dingen hoor jij niet te denken jongedame."
Beledigt kijk ik hem aan. "Jo wij schelen 5 jaar... ik ben geen kleuter dus hoef je me ook niet zo te behandelen." Max gaat snel naast me zitten. "Schat zo bedoel ik het niet, ik maakte een grapje..."
Ik denk na en merk dat ik enorm vel reageerde. "Sorry Max, ik ben gewoon gespannen ik weet niet waarom..."
"Ehm misschien omdat je bij een leraar thuis bent waar mee je al meerdere dingen hebt gedaan die je niet met je leraar hoort te doen..."
