May:
Ehh... wat zei die? 'Sorry?' Stotter ik. Max gaat naast me zitten en pakt mijn hand. 'May, ik wil jou, het maakt me niet uit wat andere mensen zeggen. Als ik jou maar heb. 'Max... en je baan dan. Je raakt je baan kwijt.' Max schud zijn hoofd. 'Er zijn andere scholen.' Ik ben met stomheid geslagen. 'Max, nee laten we wachten' zeg ik met pijn in mijn hart.
Max slaat zijn ogen neer en kijkt verloren uit zijn ogen. 'Schat ik bedoel dat ik niet wil dat je je droombaan gaat opgeven. En ja er zijn meer scholen maar denk realistisch. Als zij horen dat je een relatie met een student hebt, die jij les gaf.. krijg je die baan niet.'
Max staat op en loopt naar de keuken. 'Godver! Waarom de enige keer wanneer ik echt verliefd ben gaat het zo?!' Hij slaat een glas kapot op het aanrecht. 'Auw! Tering' max heeft een stuk glas in zijn hand en het bloed hevig. 'Wtf Max! Doe ff normaal!' Ik raak in paniek en ren naar hem toe. Zonder er bij na te denken trek ik het stuk glas uit zijn hand. Hij geeft een harde schreeuw. 'Hier hou het onder de kraan, en waar is je EHBO doos?'
'In de kast boven het gasfornuis'. Ik gris het verband er uit en rol het gaas uit.
Een half uur later zitten we samen op de bank. Ik heb zijn wond verbonden en de scherven opgeruimd. 'Max.. dit gaat niet zo... ik wil niet dat je dit jezelf aan doet. Je doet jezelf alleen maar pijn.' Hij weet dat ik gelijk heb. Wat ik daarna zei is het moeilijkste wat ik ooit heb moeten zeggen...
'Misschien is het beter als dit stopt...'. Met tranen in zijn ogen kijkt Max verschrikt op. 'Lieverd je weet dat het beter is, we worden beide niet gelukkig zo...' Max zegt niks en pakt mijn hand. Ik hou hem stevig vast en met de andere hand veeg ik de tranen weg.
Ik moet gaan nu, anders word de pijn alleen maar erger.
Saar:
Het is herstvakantie en may is helaas weg naar haar ouders. Ik heb niet echt veel vrienden dus ik besteed mijn dagen door het huishouden te doen en heel veel te lezen en netflix te kijken.
Ik zit diep in mijn boek wanneer mijn deur open gaat. Goh het is Nick. Wat een verassing. 'Je moet echt leren dat ding op slot te doen' hij wijst naar mijn deur. 'Ha ha, wat doe je hier?' Nick tuit zijn lippen. 'Jeetje wat boos, niet eens "hey buurman wat gezellig dat je langs komt, wil je wat drinken?". Ik rol met mijn ogen. 'Ja, bedankt, ik help mezelf wel.' Nick doet zomaar mijn kastdeur open en pakt een glas. Hij schenkt een gals cola voor zichzelf in en gaat op de bank naast me zitten. 'Wat lees je?'
'Pardon? Ik vraag het nog een keer, wat doe je hier? Buurman.' Hij grijnst en pakt mijn boek. 'De verboden kus' leest hij op. 'Gatver wat klef!' Ik gris mijn boek terug en kijk heb boos aan. 'Helemaal niet gatver! Het is romantisch, iets waar jij nog veel van kan leren.' Ha die zit!
'Heel geestig, trouwens pak je spullen we gaan'
'Eh wat?!' Ik kijk hem stomverbaast aan. Wat lult hij nou? 'Kom nou maar mee, je zit hier de hele vakantie niks te doen. Of heb je iets beters te doen dan de hele dag lezen?' Eerst vindt ik hem heel brutaal. Maar daarna bedenk ik me dat hij een punt heeft. Ik ga er nooit op uit. 'Welke spullen?'
'Neem maar een tandenborstel en een schone set kleding mee.' Ik trek mijn wenkbrouwen op. 'Pardon?' Nick zucht en staat op. 'Doe nou maar en kom mee.
