May:
Ik ben zo blij, Saar komt vandaag weer thuis en nu kan ik haar alles vertellen. Ik ben nog steeds enorm depri. Mijn gedachtes dwalen in mijn hoofd en ik kan er niet een vasthouden. Ik zit zo in een spiraal van emoties en ik weet het echt even niet. Weer lig ik op bed te janken. Het gevoel dat je niks waard bent, dat heeft Max me gegeven. En dat gevoel is kut. Alle momenten die we samen hadden voelen zo ontzettend fake. De deurbel gaat. Eindelijk! ik ren haast naar de deur en doe hem open. Saar vliegt me in de armen. 'Ik heb je zoooo gemist!'. Ik lach zuinig en sla mijn armen om haar heen.
Als ze loslaat kijkt ze me verschrikt aan. 'Wat is er met jou aan de hand lieverd!'. Oeps. De tranen komen weer. Ik laat me in haar armen vallen en begin alles maar dan ook alles, alweer te vertellen.''Wat jij en...hoe.. waarom vertelde je niks?' Saar heeft het hele verhaal met open mond geluisterd en heeft zo ontzettend goed geluisterd. "Ik voelde me echt zo'n slet en was bang dat jij me ook zo zal gaan zien.'. Saar schud boos haar hoofd. 'Kom op May, je weet dat ik niet zo ben, maar wat een enorme eikel! Ik wilde echt dat je wat had gezegd toen ik weg was.. ik was ggelijk terug gekomen!'
'Ja dat is dus de reden waarom ik niks zei, jij kon lekker genieten en ik wilde dat niet van je afnemen'. Ik veeg mijn tranen weg en voel me al een stuk beter. Met Jacob kon ik ook goed praten maar dat was anders. Alsof ze mijn gedachten kon lezen begint Saar te praten.
'Wat ga je nu doen dan met Jacob?''. Ik haal mijn schouders op. 'Ik weet het echt niet. Ik vind het wel leuk maar ik ben echt niet toe aan een relatie op het moment, trouwen over relatie gesproken hoe zit dat met jou en Nick?'.Oh shit, ze word rood! 'Ehh... ja we hebben en soort van.. relatie?'. Ik geloof mijn oren niet. 'Wat! Omg ik ben echt blij voor je!
