PLATONİK AŞKIM

❌PA 1.BÖLÜM❌

Uzaktan seviyorum seni,kokunu alamadan , boynuna sarılamadan, yüzüne dokunamadan. Sadece SEVİYORUM...!

İyi Okumalar...

Yine her zamanki gibi okul kapısının önünde onu bekliyordum. O benim platonik aşkım.

Onu beş dakika daha fazla görebilmek için hergün bu kapının önünde onu bekliyorum. Aynı sınıftaydık ama olsundu.

Kafamı Leyla'ya çevirdiğimde arkamda demire yaslanmış gülüyordu. Artık bu halime alışmış olmalı ki sesini çıkartmıyordu.

Başlarda bana çok kızmıştı ama Sarp'tan vazgeçmeyeğimi anlamıştı sonunda. Sonuçta beş yıldır seviyorum onu onun benden haberi olmasa bile.

Leyla susmuştu ama Enes hala anlayamamıştı Sarp'tan vazgeçmeyeğimi. Sürekli bana kızıyor kendimi onun için talan etmeme dayanamıyordu. Biliyorum beni sevdiği için böyle düşünüyordu ama bilmiyorduki bende Sarp'ı çok seviyordum - bu arada Leyla ve Enes benim kardeşlerimdi. Yani öz değil ama öz kadar yakın iki arkadaş-

Leyla ile çok daha onceden tanışıyoruz daha doğrusu doğduğumuzdan beri beraberiz de denebilir. Leyla'nın annesi Hülya teyze ve benim annem yakın iki arkadaş ve bu sayede onların çocukları da çok yakın iki arkadaş yani biz.

Enes ile ise lisenin başında tanışmıştık. Çok fazla olmasa da kardes olmuştuk işte- Ben bu düşüncelere dalmışken Leyla'nın dürtmesiyle kendime geldim. Bu dürtme *Sarp geliyo uyan* dürtmesiydi. Ben hergün burada Sarp'ı beklerken düşüncelere dalardım Leyla da beni bu şekilde dürterdi. Diyorum ya kardestik biz dürtmeyle bile anlaşabiliyorduk.

Tam bu sırada Sarp kolunda 'yine' başka bi kızla önümden geçti. Sarp buydu işte hergün başka bi kızla takılan yakışıklı zengin bütün kızların hayali olan bi tipi. Bense ne çok ezik ne de onun yanında gezebilecek kızlar kadar popüler.

Tanıdık kokusu yine burnuma dolduğunda bir kez daha onun kokusunu hep uzaktan alacağım geldi aklıma. Yine yeniden...

Uzaktan seviyorum onu, kokusunu alamadan, boynuna sarılamadan, yüzüne dokunamadan...

En kötüsü de bu değil mi? Sen onun için canını verirsin ama onun senin nefes aldığından bile haberi olmaz.

Leyla "Hadi artık Hira bak bişey demiyorum diye abartıyosun yanında başka bi kız var görmüyor musun lütfen yapma bunu kendine lütfen" diye fısıldadığında hemen onu susturdum. " Tamam Leyla hadi gidelim" diye geçiştirmek zorunda kaldım çünkü Sarp'lara çok yakındık ve bizi duymaları an meselesiydi. Ve duyarsa bu benim sonu olurdu.

* * * * * * * * * * * *

Sonunda eve gelip kendimi yatağa atabilmiştim. Yol boyu Leyla'nın dırdırını çekmek hiç kolay değildi inanın değildi. Ben kendi kendime konuşurken annemin seslenişiyle kendime geldim.

"Hira hadi gel sofra hazııır"

Ayyy valla kurt gibi açım hemen koşa koşa aşağı indim kii ne sofra vardı ortada ne de yemek resmen aldatılmıştım.

"Böyle gelirsin işte gel yemek hazırla desem açlıktan ölsen hazırlamasın napcaz kızım senin bu halini neyse ben Hülya teyzenle alışverişe gidiyorum yemek yap ve ye"

Ağzım açık kalmıştı resmen, bu kadın beni iyi tanıyordu gerçekten.

"Onu bizim yapmamiz gerekmiyo mu acaba genç olan biziz biz siz değil anneeeğğğ ben aç kalırım olmaz gitm..." kapının çarpması ile kalakaldım.

Napcam ben şimdi en iyisi Leyla'yı çağırmak. Koşa koşa odama giderken kapı çaldı ve geri döndüm benim biranonce Leyla'yı aramam ve aç kalmamam lazımdı. Gelenin geçerli bi sebebi vardır inşallah.

Merhaba arkadaşlar bu benim ilk kitabım daha çok yeniyim inşallah beğenirsiniz kitabımı

Hikaye hakkında yorumlarınızı ve votelerinizi bekliyorum...

Hepinizi çok seviyorum ve öpüyorum...😍😍😙😙

Multi:Hira