Chapter 30: UNTIL THE END

444 4 2
                                    

"Always remember true love

never fades away

even if it is not reciprocated.

It remains in the heart

to purify and soften the SOUL.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Tanya's POV:

“Rise and shine my dear husband!”

“Hmm. Five minutes”

Ever since na bumalik kami after ng honeymoon, ang hirap nya ng gisingin. I don’t know kung dahil bay un sakin or sa bed or sa lugar.

Nasa isang island kasi kami ngayon dito sa malapit sa Guimaras, regalo samin nung mga in law ko. Sosyal diba. They give us one week para magstay dito, magenjoy daw kami. Pang 5th day na naming here. So far so good.

“Kanina pa yung five minutes mo Wil eh. Look lumalamig na yung breakfast natin.Iinom kapa ng gamot.”

“Kiss mo muna ako” habang nakapikit pa ang mata

“Di  ka pa nagtotoothbrush”

“Wag ka mag-inarte. Kaninang tulog ka kinikiss kita.”

“Salbahe ka!”

“Aa-aaah ouch! Stop it!” Pinaghahampas ko na kasi

“Gumising kana kasi!”

“Ok. I’m awake.”

“Let’s eat now ha!”

*kiss*

“Nanantsing kappa. Kiss stealer.” Pagkatapos nya ako halikan

“If I know, gusto mo din naman.”

***

Here we are, enjoying the beauty of nature. Walking in white sand hand in hand, like no one can take us. Swaying our body as we hear the rhythm of ocean.

Nang mapagod na kami umupo kami at patuloy na pinagmasdan ang ganda ng dagat.

Nakasandal ako sakanya nakayakap sya sakin ngunit magkahawak padin kami ng kamay.

“Sana ganito nalang tayo forever no, yung walang inisip walang iniintindi yung masaya yung parang tayong dalawa lang nabubuhay sa mundong to.”Sabi ko

“Pwede naman, we can built our own world were you and me and our love only exist.”sagot nya naman

“Alam ko ,sinisimulan na nga natin buuhin diba? At madadagdagan pa.”

“Sino naman ang dadagdag?” kunot na noon yang tanong

“Mga anak natin.” Masaya kong tugon

“Yeah. I almost forgot.”

“Ilang anak ba gusto mo?”

“Kung ilan ang kaya mo.”

“Eh? Sabihin mo na para maready ko matres ko hahaha.”

“So silly. 50 kaya mo?”

“Ano ako ginawa mong baboy na kada bunti pwede bente piraso ang biik.”

“Just kidding. Kung ilan ibibigay satin ni Lord ok na sakin.”

“Sabagay may point ka.”

Nanaig ang katahimikan sa paligid tanging ang dagat, hangin at ibon lang ang maririnig.

“Haist.” Malakas na hingang malalim ko.

“What’s with that?”tanong nya

“Nothing. May naisip lang ako.”

“And what is it?”

“After 50 years ganito pa din kaya tayo? I mean yung love natin para sa isa’t-isa. Sana wala naming mangyaring third party, sana di tayo magdivorce, sana sa bubuuhin nating pamilya, yung pamilyang masaya at peaceful.”

“As long as we love each other forever there’s nothing to worry. Sabay nating haharapin ang lahat ok?”

“Ok.” Sinabi ko yan at nilingon ko sya, yung half body ko nakaharap sa dagat pero yung mukha ko nakaharap sa kanya ah basta yun na yun. “Thank you for everything, I may not be the perfect wife for you but I can say that I can be the best wife. I promise that I will love you for eternity. I will love our child the fruit of our love. I will do everything to make you happy. I love you.” Wala akong ibang tinignan kundi sya lang

“Sorry and thank you also for accepting me. Thank you for choosing me as your husband despite of all the things I’ve done that hurt you most. I’m not expecting you to be perfect just be my wife that would be enough. I can’t promise you that I will never make you cry but I can promise one thing I will love you forever. I love you Tan until the end.”

Hinintay naming ang magsunset bago bumalik ng bahay, after that nagdinner na kami at natulog, bawal na kasi sya magpuyat and masama daw pakiramdam nya kasi inaatake na naman sya ng chest pain.

***

Nagising ako ng tumama yung sikat ng araw sakin.

Asan na yung katabi ko?

“Wil?” 8am na pala late ako nagising.

“Wil?” tawag ko ulit.

Bakit ako kinakabahan? Dahil ba first time lang syang mas maagang nagising sakin? Baka nga.

Bumangon na ko at hinanap sya.

“Wil!” nasa labas pala sya nakatayo at pinagmamasdan may hawak-hawak syang maliit na bahay kubo, ngayon ko lang yun nakita siguro ginawa nya yun.

Nung tinawag ko sya agad naman syang lumingon at ngumiti sakin.

I flashed him my sweetest smile.

And then he whisper the sweetest word in the world “I love you”

And after that….

“WIL!!!!!!!”

===========================================

===========================================

A/N:

Epilogue nalang yehey!!!

Sana magustuhan nyo!!

Sorry naextend ng isang araw!

VOTE COMMENT SHARE AND FOLLOW!

Thank you!

Samahan nyo sana ako hanggang sa pagtatapos!

Behind The Word Goodbye(completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon