ATEŞLE DANS

Bölüm➰4

Bu bölüm @Rahimepilge adlı okuyucuma ithaf edilmiştir.

"Yetkin Yaman'a dava açan 32 kadının dosyalarını bulabilir misin?"

Davet bitmişti ve biz Savaş'ın evine dönmüştük.Her ne kadar 'benim bir evim var' başlığı altında itiraz etsemde gecelere kadar çalışıp sabahları erkenden güne başlamamız gerektiğini başka bir evin zaman kaybı olacağını söyleyerek beni ikna etmişti.Şimdiyse aklımda ki planın ilk aşaması için dosyalara ihtiyacım vardı.

"Bulurum ama neden istiyorsun?"
Savaş'ı anlamlandırmak güçtü.Sert bi adamdı ama bazen yumuşak,düşünceli davranıyordu.Bir gün içinde hem onu nezarethaneden kurtarmış hem planlarına dahil olmuş hem de değişik ruh halleriyle karşılaşmıştım.Sıradan bir hayatım yoktu evet.Ama bu hayatımı dahada ulaşılmaz bir hale getirmişti.

"Yarın Yetkin arayacak ve avukatını bana gönderecek.Ona söyleyebileceğim şeyler olmalı."

"Ne yani?Sen bir celselik dediğin davanın nasıl olacağını bilmiyor musun?"
Size şaşkın bir soru gibi gelebilir ama şuan ki yüz ifadeleri tamamen sinir içeriyor.

"Sadece yem attım diyelim,balık oltaya geldi."

"Bak Gece bu bir oyun değil.Sen balığı çekene kadar büyük balık kaparsa ne yapacaksın?"

"Ne demek istiyorsun?"Anlamıyorum.Yalnızca sabaha kadar dosyalara bakıp bu adamı bu işten sıyıracak bir şey bulacaktım.Abartıyordu...

"Yapma Gece!O kendini beğenmiş havalarına bir son ver artık.Adamın avukatı ülkenin en iyilerinden ve onun iki senedir uğraştığı davayı bir gecede mi çözeceksin?"
Kendini beğenmişte ne demek?Beni sadece 12 saattir tanıyan bir adamdan bahsediyoruz.Nasıl beni bu şekilde yaftalayabilir?

"Birincisi;her şeyi ben bilirim,benim emirlerime uyacaksın diye ortalıkta gezen sensin.Kimin kendini beğenmiş olduğunu tartışmayacağım.
İkincisi bay ukala;Eğer beni bu işe alet ettiysen bana güvenmek zorundasın!
Ve üçüncüsü;Bana bir daha sakın bağırma..!"
Her söylemimde işaret parmağımı göğsüne vurmuştum.Gözlerimin içine dikkatle bakarken,ben damarlarımda ki öfkeden kurtulmak için derin derin nefesler alıyordum.Madem bu işte birlikteyiz o zaman beni sorgulamaması gerekiyor.Ben buyruk altında çalışacak kıytırık bir eleman değilim.Bütün bunları yapmak zorunda da değilim.Ben sadece bir kadın için çabalamak istedim o kadar.

"Odana çık Gece,dosyaları birazdan gönderirim."

"Hayır öncelikle evime gidip eşyalarımı almalıyım."
Burada bu elbiseyle kalacak halim yoktu herhalde.

"Eşyaların odanda.Hepsi getirtildi."

"Ne?Ne saçmalıyorsun sen?Evime nasıl izinsiz girersin?Üstelik hangi hakla eşyalarımı karıştırırsın?"

Sinirlenmiştim.Bu adamın tek bir göz hareketi bile beni sinir etmeye yetebilirdi.Bu kadar umursamaz oluşu beynimde bir sarsıntıya neden oluyordu.Ayrıca evimi nerden öğrenmişti.

"Bu tartışmamız gereken son konu Denker,odana çık."

Sinirle soludum.Tamam,madem öyle oyunu senin kurallarına göre oynayalım Savaş YALÇINER.

Sinirle bana verilen odaya çıkarak üzerimi değiştirdim.Ben pijama giyen bir kadın hiç olmadım.Ama bu evde de kendi evimdeki gibi mini geceliklerimle gezemezdim.Pijamaların yünü vücudumu hep kaşındırır o nedenle saten gecelik giyerim.Şık olmayı da severim.Ve şuan fark ediyorumda hiç düz uzun geceliğim yok.Uzunlar nasıl mı?Yırtmaçlı..!Tanrım bu adam bu evdeyken ben nasıl rahat rahat gezeceğim?Hayır öyle utangaç tavırlı bir kadın değilim.Sahilde bikiniyle gezerken bu gecelik ne ki diye düşünebilirim aslında ama bu adam...Ihhh çileden çıkmak üzereyim.Minidense yırtmaçlı giyerim en azından bir bacağım açık olur.Uzun siyah geceliğimi giyerek odamın camının önündeki tekli berjere oturdum.Berjerin önünde küçük de bir sehpaha vardı.Kahvemi içip kitap okuyabileceğim güzel bir alan bulmuştum bile.Beş dakika daha o şekilde camın önünde oturduktan sonra kapım tıklatıldı.