BÖLÜM ➰1

201 22 9
                                    

"Mehmet anlamıyor musun? Kadın şiddet görüyor.Bugün değilse yarın öldürücek kadını.Üstelik daha 19 yaşında ve 4 yaşında bir kızı var sen bunun ne demek olduğunu biliyor musun? Bu kadın 15 yaşında doğum yaptı demek.Yani senin kardeşinin yaşında."

Sinirliydim. Alınan karara sinirliydim,kapanan davaya sinirliydim, kadına el kaldıran adamlara sinirliydim.Şuan her şeyi yapabilecek kadar sinirliyim.

"Yapabileceğimiz bir şey yok Gece.Hakim dosyayı kapattı,kadın şikayetini geri çekti"

"Çünkü korkuyor! Lanet olsun neden kimse görmüyor?Korkuyor kadın korkuyor!"

"Gece yeter!"
Arkamızdan gelen gür ses susmam için bir sebepti ama olmuyordu,susamıyordum.Kendimi durduramıyordum.

"Maalesef yetmiyor Hulusi Bey!Bu ülkede her gün onlarca kadın kocalarının üzerlerinde uyguladığı güç gösterilerine susuyor.Çünkü biliyolar ki kimse onları duymayacak! Şikayet etse bu sefer yarın öldürecek.Onlar bunu biliyor ama sizler bilmiyorsunuz.Şimdi bu kadın şikayetinden vazgeçti ama yetmez.Yarın haberlerde dinleyeceksiniz."Kocasını dava etti,ÖLDÜ!" ve o zaman sizde anlayacaksınız yetmediğini,hepiniz anlayacaksınız!"

Patronum Hulusi Bey,Türkiye'nin en iyi avukatlarından,stajımı onun yanında yaptım ve sonrasında bırakmadı beni.Fikirlerimi önemser,çalışma tarzımı beğenir.Her zaman en iyilerden biri olacağımı söyler ve bunu söylerken bir baba edasına bürünür.Yine o vaziyette surat ifadesi,bir baba gibi sevecen ve korumacı.

"Tamam Gece hassasiyetinin farkındayım ama bu noktada yapabileceğimiz şeyler sınırlı dava kapanır avukat olanları unutur.Bundan sonra ki hayatı seni ırgalamaz.Şimdi seni yeni bir davaya yollayacağım.Biraz kafanı dağıt.Bir cinayet davası."

"Hulusi Bey cinayet davalarına bakmadığımı biliyorsunuz.Mehmet'i yollayın."

"Hayır Gece sen gidiyorsun bu önemli bir dava.Senden başka kimseye güvenemem.Bu sefer durum farklı ne olursa olsun müvekkilinin dışarı çıkmasını sağla.Asla ama asla içeriye girmesin.Anladın mı beni?"

Hulusi Bey'i ilk defa bu kadar endişeli görüyordum.

"Peki müvekkilim kim?Neden bu kadar önemli?"
Gözleri düşünceli bir hal aldı.Elleri tedirgince kır saçlarına uzandı.Bu güne kadar bir çok insan gördüm,katiller,şizofrenler,sadistler bir çok insan ve bir çok durum gördüm beden dilinin inanılmaz gücünü keşfettim.Ve şuanda Hulusi Bey'in saçlarına giden elleri kararsızlığının bi belirtisi.Bir şey söyleyecek ama söylemiyor.

"Söyleyin Hulusi Bey."

"Efendim?"

"Bir şey söyleyeceksiniz ama emin olamıyorsunuz,söyleyin hadi rahatlayın."
Hulusi Bey derince gözlerime baktı sonra yine o babacan tavrı ile gülümsedi.

"Müvekkilin Savaş Yalçıner."

"Yalçıner? Bir akrabanız mı?"

"Evet Gece.Torunum ve sende onu oradan çıkaracak avukatsın bir an önce hazırlansan iyi edersin."

Hazırlanacak bir şeyim yoktu.Sadece ceketimi alacaktım.Bugün bembeyaz giyinmemim şerefine bir cinayet davası öyle mi?Hah!

"İyi ama eğer torununuz suçluysa onu çıkaramayacağımı biliyorsunuz."

"Hayır Gece çıkarabilirsin.Bunu bir tek sen yapabilirsin o yüzden seni yolluyorum."

"Bunu yapılabilirlik anlamında söylemiyorum Hulusi Bey etiklik anlamında söylüyorum."

"Senin işin avukatlık,sen müvekkilini savunursun gerisi senin için önemli değildir."

"Dava seçme hakkımın olduğunu biliyorsunuz.Benim ne zaman haklı olduğunu düşünmediğim birini savunduğumu gördünüz?Ben adalet için burdayım,yalan dolan için değil."

ATEŞLE DANSHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin