BANA BİR MASAL ANLAT

B.B.M.A.

Delilik, insanların yaptığı kesinliklikle delilikti. Yapamayacakları taçlar için çiçekleri koparıyorlardı canice, tacı yapamayacaklarını anladıklarında ise derhal çöpe atıyorlardı çiçekleri. Ama unuttukları şeyler vardı, çiçeğin özü yapışıyordu kalbe, ele, göze... her yere. Bir ahı tutuyordu onların zaten, bir de kalpleri.

Doymadığını biliyordu caninin çiçek. Bu yüzden kendinden biraz daha ödün veriyordu, ahını dahi ona veriyordu. Belki çok beddua etmiyordu, ama vicdanı sızlatıyordu, onun özü. Yapışıyor dedim ya, yapıştımı da, tam tutuyordu.

Çiçeklerin kalplerine gelirsek, yürüyen kalplere sahipti onlar. Kovuluyordu belki haksız yere bunca çiçek, ama şükrediyorlardı, umut ediyorlardı. Zira çok istiyorlardı tek bir kalpte yaşamayı. Biliyorlardı yaşlanacaklarını, birinin suyuna muhtaç olacaklarını... henüz bulamasalar bile doğru kalbi, umut ediyorlardı koparılmadan önce.

Koparıldıktan sonra ise... umut ettikleri tek şey, başka çiçeklerin koparılmaması oluveriyordu birden. Değişiyordu her şey.

Neden kendinden ödün verirdi ki her hangi bir çiçek? Ceza vermek için mi, ödül vermek için mi?

Elde olan ve verilen hiç bir zaman mutlak değer kazanmamıştır zaten. Sen üzülüyorsan, o da gün gelecek üzelecektir.

Çünkü hayat bir çarktı ve döndüren kişi daima değişiyordu.

Örneğin, ölüm var ucunda ve çarkta sevdiklerin dolu. Çevirmek zorundasın. Belki boşa gelir ve kimseyi seçmek zorunda kalmazsın. Ama... boşa gelse bile herkese sıra gelir. Senin çarkında biri ölmez ama, senden sonrakinin çarkında ölür.

Herkes gittiğinde ise... ilk önce göz yaşların kendi çarkında kendini seçer ölmesi için, sonra duygularına sıra gelir ölür, ve en son. Ruhun taşıyamaz bu boş kalmış bedeni. Lakin o asla ölmez, sadece gider.

Bedenin sonu asla gelemez...

Çünkü beden, duygular ölünce biter.

Ruhunda masalı biter bir kez daha. Sıkılmış olur zaten kitaptan. Başka masala gider.

Ama bazı çiçeklerin ruhları vardır ki... masal bitse bile son söz onlara benzer.

Kimsenin okumadığı ama kitabın başlangıcı olan yer.

Bir masalı ezberlesen bile son sözü bilmezsen eksik kalırsın.

Bana Bir Masal Anlat desem, son sözü dahi ezberlemeye var mısın?

Facebook: Sevim Naz İlik