Dear Diary

4.

Je weet nooit wat er vandaag is gebeurd. Of toch wel. Hoe dan ook. Je komt er heus wel achter.

Vanochtend belde ik Rosie op. Ze nam op en zei: 'Met Rosie.' 'Hey Rosie. Ik ben het, James.' 'Oh hey James. Wat is er?' 'Ik wilde gewoon even vragen hoe het gaat, of je lekker had geslapen enzo, je weet wel..' 'Heel lief van je, James! Alles gaat goed hier, en ja, ik heb heerlijk geslapen. Hoe zit het met jou?' 'Alles gaat goed hier, dankjewel.' 'Geen dank babes!' Serieus, babes?? Ik weet heus wel dat ze dingen achter mijn rug om doet! Maar oke. 'Hahaha.' Zei ik. 'James, kunnen we even afspreken? Nu?' 'Tuurlijk Rose. Waar wil je afspreken?' 'Op het marktplein.' 'Oke Rose, ik zal er zijn.' En ik hing op. Ik deed mijn jas aan en ging snel naar buiten, naar het marktplein. Daar stond Rosie. Ik liep snel naar haar toe. 'Hey Rose.' 'Hey James.' 'Hoe lang sta je hier?' 'Zo een tien minuten?' 'Tien minuten?!' zei ik. 'In deze kou?! Rose, waarom had je niet gewoon bij mij aangeklopt?' 'Dat is nog verder. Dan kan ik net zo goed hier blijven staan, Jamie.' 'Wauw', is het enige dat er uit mijn mond kwam. 'Ja', zei Rosie. Het was even stil. Toen ging ze verder.  'Maar, James, mag ik je wat vragen?' 'Ga je gang.' Ik zag het al aankomen. 'Waarom was je er niet toen ik gisteren van het toilet terug kwam?' Omdat je een vieze (...) bent!, wilde ik zeggen. Maar ik zei het niet. Ik besloot om er heen te werken. 'Toilet?' Vroeg ik. 'Ja, ik ben gisteren naar het toilet gegaan. Ben je dat nu al vergeten?' 'Sorry Rosie, ik heb last van lichte amnesie,' zei ik, en geloof het of niet: ik sprak de waarheid, 'maar ben je gisteren serieus naar het toilet gegaan?' 'Ja James, geloof het of niet.' 'Echt niet! Je bent gisteren echt niet naar het toilet gegaan!' 'Jawel.' 'Ik weet bijna zeker dat je niet naar het toilet ging.' 'Bijna? Bijna betekent niet, nietwaar?' 'Ik weet heel zeker dat je niet naar het toilet ging.' 'Je zit helemaal fout, jongen.' Onze voorhoofden leunden op elkaar en we praatten in diepe stem. Het was best intiem. En intiem in een slechte manier. Of goede. Ik denk beide. 'Ik zit nooit fout, Rose. Ik ben James met de J van juist.' 'En ik ben Rosie met de R van right.' 'Hou je mond toch, klein meisje.' 'Zal ik doen.' En ze liep boos weg. 'Ik weet wel dat je met die jongen stond te zoenen!' Schreeuwde ik van zo'n 10 meter afstand. Rosie stond stil. Daarna draaide ze zich om en schreeuwde: 'wat maakt mij dat uit? Voorlopig zie ik jou toch niet meer!' En ze liep verder. We maakten het met elkaar uit tussen al die duizenden mensen. En dat is hoe het liefdesverhaal tussen Rosie en Prince Charming afliep. En toch onderbreekt er iets in mijn leven: begrip. Want hoe erg ik mijn best doe, ik zal iets op de wereld nooit kunnen begrijpen.
Meisjes.

-James♥