İlk Aşkım

3.bölüm

Medya : Rüya

İyi okumalar

Rüya'nın ağzından

Alaz çok iyi biriydi. Anılarım beni her ne kadar boğsada, bu anılardan sonra bana iyi davranan tek insandı. Bana sarılmıştı. Tıpkı babam gibi sarılıyordu. Babamdan sonra bana tek güven veren, annem gibi bana şefkat gösteren tek adam. Sonra ise bi düşünce kafama 'dank' etti. Her kes beni bırakmıştı. O da beni bırakıcaktı! Öfkeyle onu ittim ve evime doğru koşmaya başladım. Arkamdan bağırıyodu ama aldırmadım. Sonra ise bi el kolumu kavrayıp kendine doğru çekti.

"Sen ne yaptığını zannediyorsun?!! Çekip gitmek de ne?!"dedi. Gözlerinden ateş püskürüyodu resmen.

"Sen de beni bırakıcaksın! Beni kendine oyuncak ediceksin diye korkuyorum tamam mı?! Beni herkes bıraktı ben yalnız yaşıyorum!!" Dediğimde ise sustu.

"Beni kendi oyunlarınıza oyuncak edemiceksiniz! Asla!" Dedim ve istemeden de olsa gözümden yaş süzülüp yerle buluştu. Beni bırakıcaktı biliyordum. Her kes beni yıktı. O da yıkamaz.

Eve ulaştığımda odama doğru gittim ve yatağıma yayıldım. Tam uyuyacaktım ki, kapı yumruklanmaya başladı. Kapıya doğru küfür ede ede ilerliyodum. Kapıyı açtığımda kahramanım vardı. Aman ne kahraman.

"Kızım sen manyak mısın sen çıldırdın mı ulan ben sana yardımcı olmak istiyorum sen niye böylesin ya niye?!" Dedi.

"Oha lan o kadar sözü bi nefeste söyledin bravo. Ve böyle yapmam seni il-gi-len-dir-mez." Dedim

"Derdin neyse söyle beni sinirlendirme. Yoksa.." dedi.

"Yoksa naparsın? Döver misin lan?! Hadi gel!" Dedim.
Gülüp gözlerini devirdi. Sinirle

"git burdan!! Diye bağırdım. Kapıyı çarpıp gitti. Sonra odama çıktım. Yatağıma zıpladım ve kendimi uykunun huzur verici kollarına bıraktım..

***
Alarmın kulak tırmalayıcı sesiyle güne uyandım. Yatağımda doğrulup alarmı elime aldım ve gülümseyerek duvara fırlatıp paramparça ettim. Asi kızım sonuçta ne bekliyon?
Lavaboya gidip elimi-yüzümü yıkadım. Lavabo kan içindeydi. Jilet yerdeydi. Bunları aldırmayıp mutfağa doğru yol aldım. Her ne kadar içime kapanık olsa da annemin yemeklerinden yapa biliyordum.
Krep yaptım ve afiyetle yedim. Birden kapı açılmasıyla irkildim. Tabi ki kapıyı açan Alazdı. Belki de onu yanlış anlamış ola bilirim ama her kes gibi beni bırakmasından korktum. Galiba özür dilemeliydim. Onu resmen terslemiştim. Anılarım beni öyle kapladı ki her kesi aynı zannediyorum. Aptaldan başka bir şey değildim.

"Özür dilerim ya ben seni ters-" sözümü bitiremeden bana sarıldı. Erkeksi kokusu beni benden alıyordu. Kollarında huzur buluyordum. Galiba ona aşık oluyorum. İyide aşk neydi ki?

Yeni bölüm bana(alya) aittir. İnşAllah beğenirsiniz...