This isn't real love (Niall Horanfanfic)

#004

Ik en Jorina kwamen allebei buiten uit de Primark met in totaal 5goedgevulde zakken, we hadden ons de hele middag goed geamuseerd en ik was blij eindelijk terug te zijn van de tour want nu kon ik weer extra veel doen met mijn vriendinnen. "Welke winkel zullen we nu doen? Want ik denk niet dat ik nog geld genoeg heb om nog extra dingen te kopen." ik keek naar Jorina die duidelijk hetzelfde dacht "Misschien moeten we maar eens weer naar huis gaan en houden we gewoon een sleepover ofzo." stelde Jorina voor. "Mij best, hoelaat is het al?" Jorina gaf haar mijn pols en op haar horloge las ik dat het al bijna 5u 's avovonds was. "Shit, ik moest mu bij mijn manager zijn! Dat ben ik rats vergeten." ik liep meteen naar een taxi toe en hoorde Jorina iets roepen met dat ik moest wachten, maar ik moest rap doen voor ik weer een preek zou krijgen van mijn manager. Ik kreeg die nogal zeer snel dus zou het deze keer ook wel niet ontbreken, ik stapte meteen de taxi in gevolgd door Jorina en zei het adres waar ik heen moest. 

*

Vijftien minuutjes later kwamen we toe aan het gebouw wat betekende dat ik in totaal ongeveer twintig minuten te laat zou zijn op zijn kantoor angezien het wel nog 5minuten zou duren om er te geraken want ik moest eerst nog wat geld vinden om de taxi te betalen en dan moest ik me ook nog eens gaan inchecken bij de balie. Ik stak het laatste geld dat ik had zitten in de handen van de chauffeur en liep al weg terwijl hij me nog wat wisselgeld wou geven, wat hem dus niet was gelukt en waardoor hij het wisselgeld kon houden als fooi. Jorina kwam me achterna het gebouw ingerend en we liepen nu samen naar de balie waar ik me ging inchecken. "Jullie kunnen daar eventjes wachten in de wachtzaal, er zal jullie zo dadelijk iemand komen ophalen." de mevrouw achter de balie lachtte vriendelijk naar ons terwijl ze naar de wachtzaal wees en ik knikte vlug als bedanking terwijl ik me omdraaide en op een van de stoeltjes ging zitten samen met Jorina. Het was erg stil in de kamer, maar het was aangenaam want ik had nu echt geen nood aan gepraat en luidruchtigheid. Ik keek het kamertje rond en merkte op dat de kleuren anders waren dan de vorige keer, ik was hier al meerdere keren geweest en de vorige keer waren de kleuren van het kamertje groen en grijs. Nu waren die paars met grijs geschildert en die kleuren pasten ook veel beter bij het kamertje. Plots werd de stilte verbroken door de deur die openging en een paar lachende jongens die binnenkwamen en zich op een stoel lieten glijden, de jongens waren elkaar constant aan het ambeteren en waren echt super luidruchtig. Ik kwam er gewoon gek van en mijn hoofd stond erdoor op ontploffen. Ik keek de jongens één voor één aan, ik herkende ze ergens van maar kon mijn vinger er niet op leggen van waar. "OMG OMG OMG" fluisterde Jorina in mijn oor terwijl ze me in mijn arm neep. "Aw, moest da nu echt?" Ik keek haar aan en deed niet eens moeite om te fluisteren terwijl ze maar door bleef flippen. "Hallo, dat is One Direction?!" zei jorina. Daar kon ik hen dus van! Maar moest ze nu zo flippen daarvoor? "Ja en? Wat interesseert mij dat nou?" Ik draaide mijn hoofd weer naar de jongens om ze te bestuderen en zag plots dat al hun hoofden onze kant opkeken, nu pas drong het tot mij door dat het al muisstil was toen ik dat zei. Ik zuchtte en draaide gewoon mijn hoofd weg naar de andere kant zodat ze misschien wel zouden stoppen ons aan te staren. De ongemakkelijke stilte werd meteen doorbroken toen de deur openging en de assistente van de manager mij vroeg mee te komen. "Hé, het was toch wij die nu een afspraak hadden?" vroeg een jongen met groene ogen en krullend haar waarvan ik veronderstel dat het een zekere Harry ofzo is. "Sorry Harry, maar deze meisjes waren hier eerder." de assistente verontschuldigde zich en keek me toen weer aan terwijl ik opstond van mijn stoel en haar de kamer uitvolgde.

*

"Goed dat je er bent." ik ging zitten en de manager lachtte naar me, dat gebeurde ook niet veel als je het mij vroeg. "Sorry dat ik te laat ben, ik was het uur uit het oog verloren." Ik was al bang voor een preek dus verontschuldigde ik me snel "Oh, dat geeft niets! Ik had zelf wat vertraging vandaag, maar waar ik je wou voor spreken..."  Hij ging rechtop in zijn stoel zitten en zocht naar iets tussen zijn papieren, achter een tijdje had hij een blad in zijn handen en legde het voor mijn neus terwijl hij ook nog een roddelblad uithaalde en dit ook voor mijn neus legde. Ik nam het boekje en zag dat het hetzelfde boekje was dat mijn moeder me deze ochtend had laten lezen over Harry en mij. "Als je me een preek wil geven over dat ik geen relatie mag hebben dan hoeft dat niet, ik ben nog steeds single." Ik legde het boekje weer op zijn bureau en zag hoe hij een grijns op zijn gezicht kreeg. "Wel, dit staat er niet toevallig in jongedame. Jij gaat Harry daten zodat jullie elkaar wat beroemder maken, ik heb al gezorgd voor wat publiciteit in de boekjes." Hij keek blij naar het boekje dat hij in zijn handen nam en begon erin te bladeren. "Wat?! Dat kun je niet maken! Ik wil niet daten met die gast, ik ken hem niet eens en geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om te doen alsof hij de persoon is die me gelukkig maakt!" Ik stond op en liep zijn kantoor weer uit. Onderweg kwam ik de assistente weer tegen samen met Harry, hij was waarschijnlijk aan de beurt nu om het *goeie* nieuws te horen. Hij zette een flirterige lach op naar mij en ik negeerde hem terwijl ik rechtstreeks doorliep naar de wachtkamer waar Jorina nog steeds zat. Ik kwam binnen en zag ze met de andere jongens van One direction praatten. Ze keken me meteen allemaal aan toen ik binnenkwam maar ik negeerde hen en nam mijn jas. "Kom Jorina, we gaan! Ik wil hier niet langer blijven." Jorina keek me verbaast aan en stond toen aarzelend op om haar jas te nemen, ik wilde de wachtkamer verlaten toen er me plots iemand vastgreep aan mijn pols en mijn terugtrok waardoor ik recht in zijn mooie blauwe ogen keek. Hij had warrige blonde haren en om eerlijk te zijn hij zag er niet mis uit, maar nu had ik geen tijd om mij met deze stomme gasten bezig te houden. "Wie je ook mag zijn, laat me los! Het is niet omdat je in zo een boybandje zit dat je alles kan en mag." Ik zag hoe zijn blik wat triest werd en hij me losliet. " Ik wou alleen maar vragen of jullie misschien een lift naar huis wilden." Hij keek me een poosje aan en ik wist geen antwoord uit mijn mond te krijgen. 'Laat ook maar, ik denk niet dat je ons leuk gezelschap zult vinden aan de manier hoe je tegen ons doet." Hij ging terug zitten en ik kreeg meteen schuldgevoelens, ze konden er immers ook niet aan doen dat ik Harry moest daten en hem totaal niet mocht. "Het spijt me, ik had niet zo moeten reageren tegen jullie. Jullie kunnen er immers ook niets aandoen dat ik met Harry moet daten." Ik draaide me om en liep de wachtkamer uit richting de parking waar mijn moeder mij al stond op te wachten, Jorina had ze opgebeld voor ons aangezien we geen geld meer overhadden voor een taxi. Ik ging meteen in de auto gaan zitten en gaf mijn mam een knuffel terwijl ik alles uitlegde, toen Jorina instapte reden we meteen weg richting huis.

**************************************************************

Sorry dat ik al zolang niet meer heb geschreven, maar hier is weer een stukje!!

Hope you like it!! xx

Wat vinden jullie trouwens van hun nieuwe album? :D

Vote of comment please?