Ik kreeg een papier onders mijn neus gedrukt dat ik zou moeten tekenen achter dat ik het contract gelezen had. Ik ging snel eens over alles maar las de meeste helft niet aangezien ik nooit echt contracten las, ik tekende ze meestal meteen en ging toen weg. Ik was niet graag in dit gebouw en al zeker niet voor dat fakedaten, ik was gepland mijn contract te tekenen en weg te gaan maar dat mocht ik niet aangezien ik het moest lezen van mijn manager. Niet dat het me iets kon schelen van wat ik hier al las. Ik draaide de pagina's om zodat ik mijn handtekening kon zetten en gaf toen het blad terug. "Zeker dat je alles goed hebt gelezen?" Mijn manager keek me vragend aan en ik knikte even. "Dan ga ik maar, zie je de volgende keer." Vreemd keek hij me aan en keek toen naar Harry die nog het contract was aan het doorlezen. "Dat doe je niet!" Wat moet ik nu weer doen? "Hoezo niet? Het contract is getekend en ik heb hier niets meer te zoeken." "Dat dacht ik niet, jij en Harry moeten samen het gebouw verlaten en een taxi nemen naar het huis van One Direction. Ondertussen wordt er al over jullie gepraat bij de pers. Ik gromde wat tussen mijn tanden en liep toen de zaal uit waar ik op een stoeltje ging zitten wachten op Harry die nog steeds het contract was aan het lezen. Moest hij daar nou zo lang over doen? Achter nog zo'n twintig minuutjes te hebben gewacht kwam hij eindelijk buiten. "Je kent nu toch uit je hoofd hé?" Ik begon te lachen en Harry keek me vreemd aan."Wat bedoel je daarmee?" we liepen verder en hij keek me nog steeds stomverbaasd aan. "Aangezien het wel uren leek te duren voor je dat contract leek te tekenen heb je het waarschijnlijk wel eventjes zitten leren ofzo? Hebben we een examen erover?" Hij kreeg een grijns op zijn gezicht toen hij snapte wat ik bedoelde. "Dan zal ik tenslotte geen buizen hebben, trouwens je weet nooit wat het management ons zou laten doen. Je kan het maar beter lezen, we zijn niet allemaal zo achterlijk als jou." Hij knipoogde even naar me en ik gaf hem een licht duwtje tegen zijn schouder. "Dankje, ik heb trouwens al de taxi gebeld toen je het contract nog even doornam." Ik kon nog steeds niet geloven dat ik het dategedoe aangenomen had en gewoon dat contract getekend had, nu was er geen ontsnappen meer aan. Nu moest ik het doen. We stapten beiden het gebouw uit waar Harry meteen mijn hand vastnam, even verschoot maar toen kwam de gedachte bij mij op dat we nu moesten fake zijn voor de media. ik verstrenglde mijn hand met die van Harry en zo liepen we naar de taxi die al op ons stond te wachten. Er kwamen vele fotograven af en er kwam flitsen van overal "Zijn jullie een stel?" "Daten jullie?" "Hoelang kennen jullie elkaar al?" "Nemen jullie samen een song op?" We negeerden hen en gingen toen in de taxi zitten die ons naar het huis van de band voerde.
"Je hand vasthouden voelde nog niet zo verkeerd, integendeel zelfs het was verleidelijk." Harry keek me aan en speelde met zijn wenkbrauwen als teken dat het dubbelzinnig bedoelt was. "Dat wist ik wel van jou Harry." Ik knipoogde even naar hem en draaide me weer naar het raam toe, ik kon goed lachen met hem. Alles wat we deden was met humor en niets was bedoelt als gevoelens, want wij pasten totaal niet samen als je het mij vroeg. "Hoe bedoel je?" Deze keer klonk hij serieus, ik had me eerlijkgezegd niet op dit antwoord verwacht. "Wel, je staat overal altijd gekent als 'The Flirt' dus hoe kon ik dat nu niet weten?" Ik draaide me weer om naar hem en ik zag hem even fronsen. "Meen je dat nu? Weet je het laatste dan niet wat ze over me zeggen?" Zijn gezicht ging van fronsend over naar een andere uitdrukking maar ik kon niet zeggen welke uitdrukking, hij sloeg zichzelf op zijn voorhoofd en keek me dan weer aan. "Hoe bedoel je? Wat voor laatste nieuws?" Ik ging wat dichter bij hem zitten en hij ging weer wat verderaf zitten. "Het was gewoon een grap, je hoeft je er niets van aan te trekken." ik zag aan zijn gezicht dat hij aan het liegen was maar liet het erbij, ik kon Harry al lang genoeg om te weten dat hij agressief zou worden als ik teveel doorvroeg. Ookal kon ik hem dan misschien maar een dag.
Eenmaal aangekomen bij het huis van de jongens liep ik naar de kamer van Harry en mezelf toe en besloot om Jorina te bellen, ik kon haar niet blijven negeren en tenslotte had ik haar ook nodig. Ik had nog nooit meer dan een dag met haar ruzie gehad en nu had ik dat record verbroken, hoe stom ik ook was. De telefoon ging drie keer over tot ik Jorina haar stem hoorde
"Laurence? Ben jij dat? Omg, ik heb je zo gemist!"
"Jorinnaaaaaaaaaaaaaaa!!! Ja dat ben ik, ik heb je ook zo gemist! Het spijt me zo! Ik ben nu momenteel bij de jongens, ik heb het daten aangenomen. Kom je straks even langs dan kunnen we alles uitpraten, de jongens zullen ook heel blij zijn ze hebben al achter je gevraagt. Ze hebben je echt graag!"
"Oké, ik kom eraan, stuur me misschien gewoon nog even het adres door. Anders heeft het niet veel nut dat ik zal komen."
Meteen daarna werd er al opgehangen en ik zende het adres door, ik liep naar beneden waar Niall op de bank naar tv was aan het kijken en ging naast hem gaan zitten. "Waar is de rest?" vroeg ik hem. "Oh, die zijn even boodschappen gaan doen ofzo." Niall keek op van de televisie en pas nu zag ik hoe mooi zijn ogen echt waren. 'Oké, is het oké als Jorina straks komt?" vroeg ik wat onzeker. "Natuurlijk is dat oke, waarom niet?" Niall gaf me uit het niets een knuffel en het voelde als de beste knuffel ooit, die fans hadden toch wel echt gelijk over de beroemde Horanhug. "Niall, dat mag niet! Je gaat nog eens mensen vermoorden met jou knuffels." Hij grijnsde en liet me los waarna hij me begon te kietelen en ik niet meer kon van het lachen en ik het begon uit te schateren.
Yaaaayy! Ze is weer vrienden met Jorina en ze heeft het contract nu ondertekent :D
Vote/Comment?xx
JE LEEST
This isn't real love (Niall Horanfanfic)
FanficLaurence is een normaal meisje van 18 die bekend is over de hele wereld door haar zangtalenten, maar wat als ze gedwongen door het management een relatie met Harry Styles moet beginnen, het niet klikt tussen hen en ze ondertussen valt voor de char...