Bölüm-5

68 8 0
                                    

Burası çok güzel bir Restorantı. Garson yanımıza geldi ve bize ne istediğimizi sordu. Siparişleriniz geldikten sonra beraber sohbet ederek kahvaltı etmeye başladık. Bu esnada yan masada oturan tiki kızlar Yiğiti fena kesiyordu. Kızlardan biri ayağa kalkarak yanımızdan geçerken birden kendini Yiğit'in kucağına attı.
"Ay pardon ayağım takıldı da özür dilerim"
Yiğit kızı kucağında tutarken
"önemi yok olur böyle şeyler "dedi
Ama kız dişli çıktı.
"Ama olmadı böyle kendimi affettirebilmem için size bir kahve ısmarlasam"dedi.
Öhööh diye öksürerek kıza baktım ve " canım pardon da biz zaten kahve içiyoruz"
Kız alayla "size teklif etmedim zaten" dedi.

Tam cevap verecekken yiğit araya girdi ve
"gerek yok hanfendi biz eşimle de kahve içebiliriz. "dedi.
Ne eşimmi dedi oo   Kızın eşim lafını duymasıyla elinden şekeri alınmışş çocuk gibi masayı terk etmesi bir oldu. İstemsizce gülüp yiğite  dönerek

"niye öyle dedin kıza"diye sordum.
"Neo yoksa onunla kahve içmemi çok mu istiyordun?"
"Yok yok asla"dedim panikle.
"O zaman sorun yok "
Aslında eşim demesi beni mutlu etmişti acaba onun gözünde, bir değerim var mı??
Kahvaltı sonrası arabayla gezmeye başladık birden arabayı durdurdu 
"geldik inci"
dedi kafamı çevirip baktığımda küçükken kaldığım yetimhaneye geldiğimizi fark ettim.

" niye geldik buraya"diye sordum.

"kötü anılarını silip güzel anılar yaşamaya hadi in bakalım"

Ayaklarım titriyordu yıllar sonra burada olmak beni tedirgin etmişti. Aşağı indim, yiğit bagajı açıp bir süre hediye paketi getirdi
"bunlar buradaki çocuklara "dedi
"onlara dağıtalım "diye ekledi .

"Ne zaman aldın bunları yiğit ?"

"Dün bir arkadaşıma rica etmiştim oda kırmayıp almış sağ olsun "

Bütün çocuklara hediyeleri dağıttık. Çok sevindiler .Ben de onlarla ip atladım , yakalamaca oynadım ,seksek oynadım, oynadım ...

Arkami döndüğümde yiğit de onlarla top oynuyordu. Top oynarken çok neşeliydi sanki küçük bir çocukmuş gibiydi hatta onlarla top için kavga bile ediyordu .Yiğit'le yetimhanedeki yatakhaneye gittik .Ona benim yattığım yatağı gösterdim .Yatağın demirlerine kazıdığım 'inci'yazısı hala duruyordu .Yiğit sehpanın üstünde duran elişi makasını alıp, 'inci' yazısının yanına 'yiğit' yazdı.

Şimdi oldu inci artık burdada yalnız değilsin ."O yaptığın başkasına göre önemsiz gözükebilir" dedim" ama bana göre çok anlamlı" diye ekledim.

Utanmasam ona sarılıp ağlardım . Gözlerim dolu dolu dışarı çıktık. Arabaya doğru ilerlerken

"yiğit her şey için sağ ol çok mutlu oldum bugün artık burada sadece hüzünlü anılarım değil mutlu bir anım da oldu sayende"
"Teşekküre gerek yok inci hem ben de çok eğlendim. "dedi.

"Hı hı hı evet bir ara çocuklarla oyun yüzünden kavga ediyordun"

"kim ben mi ?"diye sanki kavga eden o değilmiş gibi sordu.
"evet evet sen "deyip biraz daha güldüm.

"yok ya çocuklar oyunbozanlık yaptı."

"Tabi tabi  kesinlikle eminim"
ikimizde kahkahalara boğulduk.
Gülmemiz durunca birbirimize baktık
"hadi gidelim "dedi yiğit .Arabaya bindik.

Yolda Yiğit'in telefonu çaldı telefonu açıp konuşmaya başladı
"iyiyim Mert ne olsun ? sen nasılsın ,sağ ol teşekkür ederim, hediye hediye falan istemem bilirsin, partiye ne gerek var ,peki sonra görüşürüz "

deyip telefonu kapadı .
"yoksa senin bugün doğum günü falan mı" dedim.

Umarsızca bana bakıp
" evet doğum günümde ne önemi var ki sıradan bir gün oda sonuçta "

BENİMLE KAL#Wattys2016Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin