Just The Sis Of ft 1D

eight

Alara
"Meneer wat moet ik op het bureau wat heb ik fout gedaan?"
"Straks in het verhoor" mompelt hij. Al snel komt er een andere agent die mij naar de verhoorkamer brengt. Ik heb best wek vaak ik zo'n kamer gezeten. Ik ben zelf nog nooit opgepakt. Voor mijn werk. Politie.
"Wat is uw naam we zegen u lopen op straat met een pistool."
"Mijn naam is Alara Justine Tomlison maar die leeft waarschijnlijk niet meer dus heet ik Alara Justine Johnson gezien ik geadopteerd ben en iedereen dacht dat ik dood was."
"Hoe kan u uw pistool verklaren."
"Ik woon in Nederland voor de geheimedienst en er werd iemand inelkaar geslagen en ik kende hem ik heb mijn pistool alleen gebruikt omdat een van die jongens ook 1 hadden." Na een lang gesprek staat hij op. Hij gaat waarschijnlijk uitzoeken aks het allemaal klopt.
"Ik zak wel wachten gezien u nu gaat uitzoeken als ik lieg of de waarheid spreek veel plezier."
"Hoe weet je dat?"
"U en ik sta altijd in uw plek."
"Dus u weet hoe dit werkt?"
"Ik zou toch niet liegen als ik in deze plek zat?" Hij loopt weg en laat me alleen achter.

"Het spijt me voor het misverstand u hebt totaal gelijk." Ik knik.
"Zou u zo vriendelijk willen zijn mij de weg te wijzen waar ik mijn telefoon enzo kan ophalen en pistool hoort daar ook bij." Hij knikt en ik volg hem naar de deur en daarna naar de balie om mijn spullen op te halen.
"Waarom is zitten er geen kogels meer in? Deze is niet van mij. De mijne heeft er iets ingegraveerd staan." Er staat ingegraveerd carrot.
"Ja die van u kunnen we niet terug geven."
"Het moet die is dierbaar en ik heb er alle recht op als dit misverstand er niet was had ik hem ook nog."
"Is er een probleem?" dezelfde agent van net komt vragend deze kant op.
"Ik mag mijn EIGEN pistool niet terug. Ze is iets van plan om wraak op mij ik weet wel wie ze is ik pakte perongeluk haar vriendje af, dat dacht ze maar ik ga nooit met mijn broertje daten."
"Is dat zo Frankie?"
"Ik geef haar eigen."
"Nope die van mij had er carrots ingraveerde te staan en ik weet zeker dat ik die had voordat ik opgepakt werd."
"Ik zal kijken." Even later komt hij terug met mijn pistool.
"Dank u dan zal ik nu gaan want mijn broertje en zijn vrienden wachten op mij net zo als mijn vriendinnen." Boos draai ik me om en loop ik naar de anderen.

"Alara Justine nu ga je mij vertellen wat er aan de hand was" zegt Louis boos.
"Tja ik zag Maaike zitten en ik zag geen Niall, hij werd aan gevallen door de David die mij nog steeds wil na die grap maar ik heb ervoor gezorgd dat Niall weg kon en hij wou me aanvallen maar ik was slim genoeg en toen ik hem in de houdgreep had zwoor hij dat hij nooit meer 1 van ons iets aan zou doen anders zou ik achter hem aangaan" zeg ik alsof het de normaalste zaak van de wereld is.
"David? Hij kon wel levensgevaarlijk zijn en je bent rustig doe normaal, huil bij me uit ik weet dat je bang bent."
"Lou ik ben geen klein kind meer. Ik ben niet bang maar hoezo kwam de politie?"
"Tja die hebben ze gebeld nadat ze mij in de auto zagen komen" zucht Niall.
"Als je dat niet had gedaan konden we nu allang film kijken" zeg ik een beetje geïrriteerd.
"Ja waarom koest het zo net dan nog lang duren?"
"Ja vraag Frankie maar ze wou m'n pistool niet terug geven."
"Je had er een en hoezo heb je er überhaupt 1."
"Ter bescherming David had er een in zijn hand en dat was die van mij niet want en stond niet carrots in."
"Laten we film kijken dan kunnen jullie straks discuseren" zucht Judith. Ik vraag me al af als ze weten dat we tweeling zijn.