Just The Sis Of ft 1D

Herschrijven, 1

[POV Alara] 

Laar shiet op, ik wil niet te laat komen' roept mijn vriendin Maaike die voor me fietst, we zijn op weg naar de dansschool. Ik knipper de tranen weg en versnel even.

'Sorry Maaike, ik heb gewoon geen zin om snel te gaan fietsen nu' zucht ik. Ik denk terug aan vroeger, vroeger toen ik nog met een lach leefde. Als ik terug denk aan vroeger doet het me ook denken aan Louis, hoe hij mijn hart brak. Het is een goed ding voor me geweest om Doncaster te verlaten, de vier jaar in Nederland zijn best wel snel gegaan.

'Alara we zijn er, je mag wel buiten blijven dromen over die boy van je' hoor ik Maaike haar stem door mijn gedachtens heen gaan. Ik kijk op en kijk haar niet aan, ik kan haar niet de waarheid vertellen. Ze zou hem flippen en alles bij elkaar gillen. Ze zou naar Judith toe rennen en het haar toe gillen. 'Ik ga wel naar binnen. Ik ben nieuwschierig naar dat nieuwtje.'

'Oh ja er was een nieuwtje' zeg ik voordat ik achter haar aan naar binnen loop. Zoals gewoonlijk gooi ik de deur open zodat iedereen weet dat ik er ben. Meestal horen ze dat al als ik bij de ingang sta, vandaag is een uitzondering.

'Kan je ook één keer rustig doen' zucht Paula. Ze denkt dat ze alles is, een wandelende make-up doos. Vanaf het begin hebben we al ruzie met elkaar, ik mag haar niet en zij mag mij niet. Ik negeer het en begin met omkleden. 'Alara Justine probeer me niet te negeren' sist ze in mijn oor.

'Zeg nooit meer mijn tweede naam' zeg ik nu boos. Ik wil geen ruzie zoeken maar die naam haat ik gewoon. Ik wil niet dat iemand ooit die naam zegt, het doet me denken aan hem.

'Tuurlijk niet, jij bent het verwende kindje. Het verwende kindje die alles krijgt. Je mocht je ouders niet en je werd geadopteerd, niet dat ik jou als dochter zou willen hebben.' Iedereen in de kleedkamer kijkt ons aan, deze woorden kwamen hard aan.

'Kijk mijn ouders hielden van mij, ik hield van hun. Er waren andere reden waarom het verstandig was om mij te laten adopteren en die redenen zijn privé' zeg ik met een kille toon in mijn stem. Ze zegt niks meer en bijde gaan we ons in stilte omklede. Ik hoor Maaike en Judith iets over one direction zeggen maar focus mij er niet op. Ik focus me er op dat ik zo snel mogelijk uit deze kleed kamer weg kan. Zodra ik klaar ben zie ik de eerste jongens van onze groep al zitten.

'Hoi Laartje' lacht Marco als hij me ziet. Hij is mijn beste vriend, ik ga soms meer om met hem dan met Maaike en Judith.

'Hoi Marco en de anderen. Heeft hij jullie het nieuwtje al verteld?' Pablo is onze dansdocent, zijn ouders zijn Italiaans maar hij is in Nederland geboren. Hij kan serieus zijn maar vaak kan je ook met hem lachen.

'Hoi Marco' zwijmelt Paula als ze bij ons staat. 'En hoi meisje ik benperfect maar niemand mag wat over me weten.' IK kijk haar boos aan maar voel Marco zijn hand op mijn arm. Hij probeert me te kalmeren.

'Ze is het niet waard' zegt hij als ze weg is. Ik knik en kijk haar achterna, hoe ze haar geforceerde kont op de bank plaatst.

'Ja je hebt gelijk, zij en het verleden zijn het allebei niet waard' zucht ik zacht. Pablo loopt bij iedereen langs dat ze een minuut te laat zijn van de meisjes die net binnen zijn gekomen.

'Dames en heren, mag ik een trommelgroffel?' Pablo kijkt onslachend aan dus we doen vrolijk met hem mee. 'Het neiuws was dat we volgende week een week lang naar London gaan. We gaan daar dansen in een videoclip. Ik mag nog niet zeggen van wie de videoclip omdat het volgende week pas bekend gemaakt wordt aan de buiten wereld' deelt hij mee. 'Vliegtickets en hotelkamers worden door ons betaalt.'

'Zou het van one direction zijn?' Maaike haar stem hoor je er makkelijk bovenuit. Pablo zegt niks en iedereen begint te fantaseren over hoe het zal zijn als het van one direction zou zijn. Ik zelf zit te denken hoe ik kan verkomen dat het van hun is.

'Als het van die gay band is ga ik niet mee, sorry meneer' zucht ik uiteindelijk maar want er is zoveel kans dat ik hem tegen kom. Ik wil hem niet tegen komen.

'Ze zijn niet gay. Louis is zo knap. Als het van hun is ga ik zorgen dat hij me op date gaat vragen.' Judith zit helemaal dromend op de bank dus ik geef haar een stop met mijn elleboog, daardoor is ze snel uit dromeland weg.

'Judith stop met dromen over hem. Ik moet al kotsen bij de gedachten over hem' zeg ik met een geïrriteerde toon in mijn stem. Pablo klapt in zijn handen als teken dat we gaan beginnen en meteen staat iedereen op z'n plaats. Tijdens het dansen probeer ik Louis weg te dansen uit mijn gedachten maar hij is te sterk. Ik hoop dat de ls snel afgelopen is zodat ik hem weg kan huilen thuis.  

Dit is het eerste herschreven deel als je het boek al uit heb t maakt het niks want veel zou het zelfde zijn maar toch zit er wat andere dingen in. Ik ga niet beloven dat hij volgende week helemaal herschreven is want ik ben net weer met school begonnen dus tussen het huiswerk door ga ik hier mee bezig en met waves of blood, de andere boeken denk ik dat ik even met rust laat.