herschrijven, 2

539 16 4
                                    

[P.O.V. Alara]

Ik geef mijn ouders nog een laatste knuffel voordat ik de deur uitloop. Vanaag – een week nadat we het bericht kregen – gaan we naar London. Mijn ouders kunnen me niet brengen, ze moeten werken. Ik vind het niet erg dat ze me niet gaan uitzwaaien, het afscheid net was al goed.

'Dus Laar heb je er zin om binnen een paar uur over de straten in London te lopen' roept Maaike vrolijk als ik de voordeur open doe. Ik knik en samen beginnen we te juichen. 'Judith wacht bij het vliegveld op ons, ze was nog drukker dan jij.'

'Drukker dan mij is onmogelijk' lach ik terwijl ik de voordeur sluit. Ze schudt lachend haar hoofd en pakt een koffer van me over. 'Dankje mecvrouw Maaike waar heb ik dat aan verdiend' lach ik.

'Zijn de dames klaar om te gaan of zijn ze bang voor London' lacht de moeder van Maaike als ze de kofferbak opent.

'Klaar om te gaan' lach ik nerveus. Ik ben niet bang voor London maar wel voor wie ik misschien tegen zou komen daar. Louis, Henry of gewoon familie. Ik wil niemand die ik ken tegen komen want dan zal mijn geheim snel bekend worden. Ik moet toegeven dat ik afgelopen week er alleen maar aan heb kunnen denk hoe het zal zijn als ik Louis weer tegenkwam. 'Maaike heb jij een idee voor wie het zou kunnen zijn?'

'Nee maar ik hoop one direction. Ik heb geruchten gehoort dat ze een nieuwe video gaan opnemen' zwijmelt ze. Ik probeer zo normaal mogelijk te knikken maar mijn lichaam wil het tegenovergestelde doen. Ik wou dat ik nu uit de auto kon springen zonder iets te breken. 'Kijk Laar daar heb je het vliegveld. Wacht het is al half tien, we hadden er nu moeten zijn van Pablo. Mam waarom moeten we altijd te laat zijn?'

'Dat komt omdat jij en Alara lang hebben staan gillen. Gordel los we zijn er' zucht haar moeder. Ik heb wel medelijden met haar. Het is inderdaad onze schuld en dan geeft ze haar moeder de schuld. Snel pakken we onze taas en sprinten we naar de hoofdingang van het vliegveld.

'Alara en Maaike, het is jullie lot volgens mij om te laat te komen' zucht Pablo. Lachend loopt Maaike door naar Judith.

'Pablo niet zo zuur kijken anders moet je in London een plek zoeken waar je drank kan halen die net zo goed is als je standaard bar' lach ik voordat ik wegloop. Hij kijkt mij raar na. Ik heb misschien toen hij dronken was en ik half met hem in de kroeg gedanst en we hebben de show gestolen alleen herinnert hij er niks meer van. 'Pablo is het trouwens de muziekvideo van one direction?'

'Alara ik zeg niet van wie. Je moet me wel uitleggen hoe je aan die informatie van mijn bar komt' zegt hij verward. Ik geef hem lachend een knipoog en loop naar Maaike en Judith. Het kan wel meer dan één keer dansen zijn geweest

'Laar we gaan landen, je bent tijden het vliegen in slaap gevallen' lacht Maaike. Ik ga recht op zitten en als we op de grond zijn begin ik als een gek rond te springen. 'Misschien moet je ons volgen dan kunnen we binnen een kwatier in de bus zitten' lacht ze weer.

'Heeft iemand een wortel' zucht ik als we in de bus zitten. Dat kwatier van Maaike werd een half uur maar dat maakt mij niet zoveel uit. Judith gooit een wortel naar me toe en ik vang hem behendig. Ik kijk even zwijmelend naar de wortel. 'I found my husband' lach ik.

@AlaraJ I am just married in the bus with my only love🥕
* foto van mij en de wortel *

'DAMES EN HEREN JULLIE BAGAGE WORDT NU IN HET HOTEL GEBRACHT. IEDEREEN BLIJF ZITTEN. WIJ GAAN NAAR DE DANSSTUDIO' roept Pablo om in de bus. We zitten nu nog een kwatier in de bus en dan mag ik eindelijk rondspringen. Op de lijst stond ook dat we onze sportkleding in de handbagage moesten doen, nu weten we ook waarom. Wij zijn echte brave leerlingen. Ik denk dat iedereen dat denkt omdat we netjes achter Pablo naar binnen lopen. Ik kleed me snel om en ga daarna het gebouw verkennen. Ik kom in een verlaten kamertje achter in het gebouw. De oranje dingen op tafel trekken al snel mijn aandacht, wortels. Ik pak een paar en ga naar de dansstudio, gelukkig staat die goed aangegeven anders was ik verdwaald.

'WIE HEEFT ER AAN MIJN WORTELS GEZETEN' galmt er door de hal net voordat ik de zaal in loop. Al snel volgt een blonde jongen me de zaal in.

'Je hebt Lou zijn wortels en hij deelt ze niet graag' zegt hij tegen mij. Ik negeer hem en blijf door eten. 'Ik zou maar stoppen met eten want hij is onderweg hierheen.' Ik sprint weg en ga naar de sichtsbijzijnde wc. Ik hoor voetstappen stoppen bij de deur.

@AlaraJ Running away from that one idiot that is trying to steal my carrots. Locked in the bathroom, new house. 🚾🏠

'Laa, doe die deur open' zegt Maaike.

'Alleen als die gay band weg gaat' zeg ik met een gebroken stem. Ik ben blijkbaar nog niet over hem heen, geen idee wanneer ik dat ooit zal zijn.

'Wij zijn niet gay' zegt de stem die ervoor zorgt dat ik ga huilen. Louis. Ik heb hem echt gemist, maar ik kan hem nu niet onder ogen komen.

'Ik weet je geheimen' zeg ik zacht. Ik weet dat hij niet gay is, maar het was iets van onze jeugd. Ik zei altijd tegen hem dat hij gay was als ik boos was en als hij boos was zei hij dat ik makeup meisje was. Ik haatte makeup en had het nooit op maar zo kon hij me er wel mee pesten. Hij bedoelde daar mee dat ik tienduizend lagen makeup op had.

'Degene die ze kent is dood. Dat makeup meisje is dood'zegt hij nu gebroken. Ik denk dat hij gebroken is. Ik luister verder niet meer naar ze. Ik ben dood, hij denkt dat ik dood ben.

Just The Sis Of ft 1DWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu