Sabah aniden uyanmamla yataktan kalkmam bir oldu dünün şoku hala üzerimdeydi bugün kararımı Tolga'ya bildirecektim duvarda asılı saate baktım daha kalmış saatine bir bucuk saat vardı erken uyanmıştım herkes uyuyordu bidaha başımı yastığa koydum ama uyku tutmuyordu yerimden doğrulup lavaboya elimi yüzümü yıkamaya gittim her bir adımımda bugün Tolga'ya neler söyleyeceğimi düşünüyordum yavas adımlarla lavobaya geldim ve elimi yüzümü yıkadım suyun soğukluğu adeta bir şok cihazı gibi bütün organlarımı uyandırmıstı lavobadan çıktıktan sonra aşçı annenin yanına gidip ona yardım etmeye karar verdim ve aheste aheste aşağı kata yemekhaneye doğru yürüdüm ve mutfağa yöneldim aşçı anne bugün yumurta kaynatıyodu samimi bir gulumsemeyle ona gunaydın diyerek yardım edilecek birsey olup olmadığını sordum
masalara su doldurup koymamı ve ekmek makinasında ekmek kesip masalara yerlestirmemi soyledi verdiği gorevleri yerine getirdikten sonra birazcık dinlenmek icin bir masaya oturdum
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yetimhane
RandomFakir bir mahallenin varoş bir sokağında yaşadım ben en büyük acılarımı... YETİMHANE'de yaşadığım hayat ve üzüntüler yaşadıklarımın yanında alev alev yanan ateşe atılan bir kibrit çöpüydü sadece. Evet artık acılarımla güçlenmeyi öğrendim ben... Güç...
