Uykuyu sevdiğim kadar kimseyi sevmedim bu hayatta Cansu ve hayatımın aşkı Tolga hariç... Tolgadan daha önce bahsetmedim sanırım çünkü Tolga hep benim kalbimde bir mücevher gibi eşi benzeri görülmemiş ve bir o kadar da gizli. Hep gizli tuttum Aşkımı içimde Tolgayla aynı sınıftayız Uzun boylu zayıf ve kaslı yapısıyla beni adeta bir mıknatıs gibi kendine çekiyor. Hafif dalgalı saçları ve sol yanağındaki ufak gamzesi o kadar hoş ve sevilesi ki anlatamam. Gülüşüne bitiyorum arasıra göz göze geliyoruz ve utancımdan elmacık kemiklerimin üstü alev alev yanıyor. Şu zamana kadar ona olan zaafımı farketmedi. Ona bu kadar yakınken dokunamamak saçlarını ellerimle okşayamamak o kadar üzücü ki anlatamam. Tolgaya olan aşkımı sadece Cansu biliyor.
Hikayem DEVAM EDECEK UMARIM KEYİFLE OKUR VE YORUM YAPARSINIZ TEŞEKKÜRLER.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yetimhane
OverigFakir bir mahallenin varoş bir sokağında yaşadım ben en büyük acılarımı... YETİMHANE'de yaşadığım hayat ve üzüntüler yaşadıklarımın yanında alev alev yanan ateşe atılan bir kibrit çöpüydü sadece. Evet artık acılarımla güçlenmeyi öğrendim ben... Güç...
