Bu kitap ikinci sezon öncesinde yazılmıştır. Miraculous dünyasında usta fu nun iki gence verdigi mucizelerle başlayan hikayemiz iki kahramanın birbirlerini farklı şekillerde sevmeleriyle ortaya çıkan bu aşk dörtgeninin bir hayran kurgusu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Chloe dolabındaki aynaya bakarak makyajını tazelerken ben de etrafta kimsenin olmadığından emin olunca odaklandım ve elime saf ışıktan bıçağımın değdiğini hissedince doğru zamanı kolladım ve Chloe nin kalbine nişan aldım. Daha kalpten baska bir yere atarsam ne olacağını bilmiyordum. Bu yüzden tek bir şansım vardı. Nişan aldım ve tam Chloe işini bitirip benim olduğum tarafa doğru yöneldiğnde kalbine bıçağımı attım. Chloe(Allah Allah. Biz onun ağzından yazar mıydık ya) Tam makyajımı bitirip Adrian ile biraz vakit geçirmeye gidiyordum ki kalbime bir şey saplandı. Işıktan bir bıçak gibi bir şeydi. Kalbime saplanınca kan akmasını beklerdim ama almıyordu. Sadece canım acıyordu. Bu nasıl bir bıçak böyle. Sadece yere çömelip onu çıkarmaya çalıştım ama olmadı. Çok acıyordu. Dayanamıyorum. Artık gözlerimin kapanmaya başladığını hissettim. Onlara engel olmdım. Sonum böyle mi olacaktı yani. Birinin attığı ışıklı bir bıçaktan. Yok benim elimden. Kız olur ha. İyi aklıma getirdin. Sağol Chloe. Chloe gelsene elimde şu bıçakla sana bir sarılayım. Marinette Chloe ye bıçağımı atınca yere oturdu, çömeldi ve bayıldı. Bence bu normaldi. Çünkü o adam sadece hırsızlık yaptıysa onlar kalbinden kolayca atılır ama düşünceler, duygular... Bunlar kalpten zor atılır. Chloe artık acıya dayanamayıp bayılmıştı. Bayıldıktan sonra benim elimde de Karanlık top oluşmaya başlamıştı. Bu hırsızınkinden daha büyüktü. Büyüme durunca onu iki elimin arasına aldım ve arındırmaya başladım. Bu biraz zordu ama biraz uğraştan sonra sonu da arındı. Arınınca kalbime doğru ilerledi ve içime girdi. Artık tamamdı. Elimle bir hareket yaptım ve bıçak kayboldu. Aslında hareket yapmama gerek yoktu. Sadece düşünmem yeterliydi ama ben hareket de yapmak istiyordum. Nasıl dönüşürken fiziğimi göz önüne serdiysem. Bıçak kaybolunca Chloe ayıldı. Sonra birden sanki biri beni izliyormuşcasına bir hisse kapıldım. Benim bulunduğu sütunun karşısındaki sütunda bulunan dolapların başında tıpkı benim gibi saklanan Adrian ı gördüm. Bana şaşkın şaşkın bakıyordu. Ayrıca biraz sinirli. İkimiz Chloe nin yanına geldik. Yanına geldiğimizde ayılmaya başlamıştı. Şimdi de zil çalmıştı. A:onun kötü olması ana böyle davranmanı gerektirmez. M:ama ben ona çook büyük bir iyilik ettim Adrian. Bak. Dedim ve ceketini çıkardım. Beyaz beyaz üzerine siyah çizgili tişörtunde hiçbir leke yoktu. Chloe sersemlediği için kalkmasına yardım ettim. M:bundan kimseye söz etme Adrian. Dedikten sonra hala yarı baygın haline devam eden Chloe nin yanında Suzumi çıktı. S:Marinette kendi kafana göre iş yapmamalısın. Bize yani bana da danışnalısın. M:bu gücümü en faydalı olabilecek şekilde kullanmaya çalışıyorum Suzumi ve bence en yararlı kullanım alanlarından biri ise onu Chloe üzerinde kullanmak. A:ne gücü? M:attığım bıçak Chloe nin içindeki tüm kötü duyguları yok etti. Dedim ve Chloe ye hafif tokat attım. Tabiki uyansın diye. Dövmek amaçlı değil ama hoşuma gidiyor muydu? Durduk yere yalan söyleyeyim cidden de hoşuma gidiyordu ama artık Chloe iyi biriydi. Ona artık iyi davranmalıydım. Chloe ayılmaya başlayınca C:ay. Ne oldu bana öyle. Ah. Ynağım hafif yanıyor. M:ay afedersin. Yanlışlıkla birazcık hızlı vurmuşum galiba. C:oh. Yine de sağol Marinette. A:bana hiç sagol yok. O zaman ben sınıfa dönüyorum. C:tabiki sana da sağol Adrian.
