My Life As A Hunter

hoofdstuk 5.

P.o.v neal ( blake's vader )
Thuis aan gekomen roep ik alle roedelleden bijeen en we gaan naar het grote plein. 'We hebben een groot probleem skyler is terug' 'maar alpha hoe heeft ze dat ooit kunnen overleven?' Vraagt een van mijn krijgers. 'Dat weet ik ook niet precies maar ik weet wel dat we op onse hoede moeten zijn ze is sterker dan ooit te voren'. Plots komt er een meisje het veld opgelopen ze heeft een mes in haar buik. We rennen naar haar toe en schrik het is elena. 'Elena wat is er gebeurd?' Vraag ik. 'Weet ik niet een gemaskerd meisje viel me aan' zegt ze. Ik loop naar elena toe en trek voorzichtig het mes uit haar buik. 'Kevin kun je haar even vasthouden?' Kevin pakt haar voorzichtig vast en ik leg mijn hand op haar wond heel voorzichtig zet ik mijn nagels erin en zie alles wat er gebeurd is. Ik haal mijn nagels er weer uit en heal haar wond. Een van de krijgers komt naar me toe gerent en zegt: 'alpha er zijn weer wolven gevonden, het meisje liet iets achter' hij gaf me een stukje stof en ik keek er naar. Het was van een shirt. 'Wacht ik ken dat stukje stof' zegt elena. 'Van wie is het dan?' Vraag ik. 'Het is van het nichtje van skyler, maar niemand weet haar ware gezicht'. Antwoord elena. We rennen met z'n allen naar het bos en zien nog net een meisje wegrennen. Ze kijkt nog een keer om en ik zie spijt in haar ogen. Verbaast knipper ik met mijn ogen en nemen de wolven mee naar de pack en begraven ze..