My Life As A Hunter

hoofdstuk 14

P.o.v neal ( blake's vader )
We zitten midden in een vergadering als ik blake's stem in mijn hoofd hoor: 'pap problemen skyler zit op onse school' de andere alfa's rennen ook mee en we trappen de deur van de kantine in ik zie skyler met een zilveren zwaard in haar handen staan en trap hem uit haar handen ze kijkt me kwaad aan en fluistert zachtjes iets. Sophie springt omhoog en pakt haar messen urg 1 kwade jager en een getrainde moordernaar dit word nog wat. Ik zie de kantine deur openvliegen en skyler vliegt tegen de muur. Verbaast draai ik me om en zie elena in de deur opening ik zie de andere alpha's met grote ogen naar haar kijken en zie een kwade elena staan. O god niet dat ook nog. 'Ik ga wel achter elena aan' zegt kevin. En hij loopt naar haar toe. Ik en de anderen sluiten de meisjes in en komen steeds dichterbij.

P.o.v blake

We zien een kwade elena naar de meisjes toerennen en ik grijp haar vast. Kevin komt aangerent en tilt haar voorzichtig over zijn schouder en houd haar goed vast. Ik ga achter de twee staan en leg mijn hand op haar rug even later licht ze slap op zijn schouder
ik focus me weer op de meiden en zie skyler de lucht in vliegen en razend snel door het raam gaan. Mijn vader, josh en nog 2 alpha's gaan er achter aan. Ik zie sophie wegrennen en ga er achteraan. Ze zit in een hoekje en ik loop langzaam naar haar toe. Ik zak langzaam op mijn knieeën en ga voor haar zitten. Ze doet haar hoofd omhoog en ik kijk in 2 bange en betraande ogen. 'Sophie rustig we gaan je helpen ik beloof het'. Ik ga weer staan en rijk mijn hand uit naar haar. Ze pakt mijn hand en ik help haar omhoog. We lopen terug naar school en ik zie mijn vader al staan. 'Skyler is ontsnapt, we zijn haar geur kwijt geraakt'. 'Ik denk dat ik wel weet waar ze verstopt zit' zegt sophie. Ze pakt een plattegrond uit haar broekzak en rolt die uit op tafel. We gaan naast haar staan en ze zegt. 'Als je helemaal dit bos doorgaat rechtdoor kom je bij een hoge muur daar moet je overheen.' Mijn vader en de rest lopen naar buiten.

P.o.v sophie
Blake en ik lopen naar de kleedkamers en kleden ons om we lopen naar het gymlokaal en gaan op de bank zitten. Een van de jongens komt naar me toegelopen en zegt: 'sophie heb je zin om te sparren?' 'Haha kom maar op'. We gaan op een matje staan en hij probeert me te trappen. Ik grijp zijn been vast en draai die hard om. Ik tackel hem en draai zijn hand op zijn rug ik leg hem in een wurggreep en hou goed vast. Ik zie blake met open mond kijken en laat hem los. 'Sophie kalmeer je hartslag gaat weer omhoog' zegt blake. Ik haal een paar keer rustig adem en ga op het bankje zitten. Blake komt naast me zitten en vraagt: 'gaat het weer?' Ik knik en we focussen weer op de gymles. Na de les lopen we naar mijn kluisje en leg mijn boeken erin. Ik hoor iemand snel achter mij langs lopen en voel een moorddrang door mijn bloed gaan ik wil net mijn mes pakken als ik tegen de kluisjes aan word geduwt. Het mes word afgepakt en ik word rustig omgedraait. 'Sophie rustig je kunt dit' zegt blake. Hij tilt me over zijn schouder en legt rustig zijn hand op mijn rug langzaam word ik weer rustiger. We gaan naar buiten en lopen terug naar het packhuis. 'Sophie ik heb is nagedacht wat vind je ervan om hier te komen wonen?' Zegt blake's vader. 'Echt?' Vraag ik ongelovig. Hij knikt en ik zeg: 'dankuwel' 'je hoeft geen u tegen me te zeggen hoor zeg maar gewoon neal' zegt hij. 'Sophie kom ik laat je kamer zien' roept blake. We lopen naar boven en hij doet zijn handen voor mijn ogen. Ik hoor de deur open gaan en zijn handen gaan voor mijn ogen weg. Verbaast kijk ik rond het is prachtig. Er zijn witte muren met schilderijtjes en een enorm twee persoonsbed. 'Wauw het is prachtig' zeg ik blij. 'Kom we gaan je spullen ophalen' zegt blake. Ik schud mijn hoofd en zeg: 'ik heb daar een klein trucje voor'. Ik knip in mijn vingers en al mijn spullen staan er. 'Ga je mee dan geef ik je een rondleiding' we lopen naar buiten. Plots hoor ik iemand om hulp roepen en zeg het tegen blake. We rennen er naar toe en zien rogue's een mens aanvallen. Ik kijk naar blake en hij knikt. Ik ga achter een boom staan en doe mijn vermomming weer aan. Ik word ontzichtbaar en zorg ervoor dat alleen blake me kan zien. Ik kom weer achter de boom vandaan en ren op de rogue's af evenlater liggen ze allemaal op de grond. Ik word weer zichtbaar en loop naar het meisje toe. Ik kniel voor haar neer en vraag: 'gaat het een beetje?' Ze knikt en ik help haar omhoog. We lopen naar de rand van het bos en haar ouders komen aangrend. 'Dankuwel voor het redden van mijn dochter' zegt de vader. De moeder komt naar me toe gelopen en zegt: 'dankjewel dat je haar hielp' 'graag gedaan mevrouw' ik loop weer terug naar blake en we gaan terug naar het packhuis. Ik loop naar boven om nog even huiswerk te maken tot er op mijn deur word geklopt. 'Binnen' roep ik. Blake komt binnen gelopen en zegt: 'sophie we gaan eten ga je mee?' We lopen naar beneden als mijn horloge weer luid begint te piepen. Ik word gebeld en neem op. 'Sophie waar zit je kom onmiddelijk hier heen!' Roept skyler kwaad. 'Nee ik kom niet meer ik wil dit niet meer' blake komt achter me staan samen met zijn vader en luisteren mee. 'Sophie als jij niet heel snel komt dan weet je wat er gebeurt'. 'Sophie rustig blijven' zegt blake. 'Ik moet er heen' en ik ren razend snel naar buiten. Ik hoor snelle voetstappen achter me en ren snel verder ik word ontzichtbaar en klim in een boom. Ik zie 2 wolven voorbij lopen en blijf nog even zitten..

P.o.v blake
We veranderen in onse wolven vorm en gaan er achteraan. Ik hoor geritsel in een van de bomen en kijk om me heen. Ik ruik haar wel maar zie haar niet. Ik hoor een snelle hartslag en klim in een van de bomen. Ik hoor iemand zachtjes huilen en klim wat hoger. 'Sophie rustig ik ben het blake' ik zie haar weer zichtbaar worden en kom naar haar toe. 'Wat was dat telefoontje net?' 'Het was skyler ze wou dat ik weer ging moorden ik wil het niet' zegt ze bang. Ik trek haar in een knuffel en zeg: 'alles komt goed we gaan je helpen'. We klommen weer omlaag en lopen terug. We gaan eten. Na het eten ga ik naar boven en kruip onder de warme dekens. Het was een vermoeiende dag..

De volgende dag:

P.o.v blake
Ik hoor mijn irritante wekker gaan en sla hem uit. Ik loop naar mijn kleding kast en kleed me om. Ik loop naar de gang naar sophie's kamer en klop zachtjes op de deur. Als ik niks hoor doe ik hem zachtjes open en zie dat ze nog ligt te slapen. Ik loop naar haar toe en schud zachtjes aan haar schouder. Twee vermoeiende ogen gaan open en we lopen naar beneden om te ontbijten. Ik zie haar al snel aangekleed en wel beneden in de stoel zitten ik ga naast haar zitten en we eten snel even een broodje. En gaan naar school. 'Sophie wat deden jij en skyler smorgens eigelijk altijd vlak voor school' 'we gingen altijd trainen en nog even jagen' zegt ze. 'Wacht was jij dat meisje toen in de bosjes?' Ze knikt. Dan gaat plots het irritante gepiep op haar horloge weer af. Ik zie haar ogen zwart worden en grijp haar vast. Ik zie iemand omlaag springen en zie dat het skyler is. Ik grom kwaad en loop op haar af. 'Wat heb je verdomme met sophie gedaan snap het dan ze wil dit niet ze wilt geen moordernaar zijn zoals jij'. Ik grijp haar bij haar keel en duw haar tegen een boom. 'Vertel hoe we haar kunnen helpen en ik laat je voor nu gaan' ik zet mijn nagels in haar buik en duw steeds dieper door. 'Sophie nu!' Roept ze hard. Sophie rent op me af met een mes in haar hand. 'Veel succes je vind de manier toch nooit' em ze neemt de benen. Ik loop op sophie af en pak haar stevig beet. ' pap ik heb je hulp nodig ik krijg sophie niet rustig' 'blake ik kom eraan hou der goed vast'. Ik sluit de mindlink weer af en zie mijn vader al aan komen rennen samen met josh. Josh duwt haar op haar buik en houd haar goed vast. Mijn vader en ik leggen tegelijk een hand op haar rug. Evenlater licht ze slap in josh zijn armen. 'We moeten haar helpen en snel ook haar moordlust word steeds erger' zegt mijn vader. Zodra sophie weer normaal is lopen we terug naar school ik ondersteun sophie nog even aangezien haar benen nog heel zwak zijn. We lopen naar binnen en gaan naar ons kluisje. Ik haal de boeken van vandaag eruit en we lopen naar het lokaal. Biologie les oeh leuk we gaan ontleden. Ik pak een ontleed mes en snijd het diertje openm ik zie blake met opem mond naar me kijken en vraag: 'wat is er?' Vraag ik aan hem. 'Je ontleed hem zonder er bij na te denken de meeste meiden vinden dat hartstikke goor'. Na de biologie les lopen we terug maar ons kluisje en pakkende volgende boeken. We lopen naar de kantine en eten gauw even een broodje. Aan het eind van de schooldag lopen we naar ons kluisje en halen alle boeken eruit. We lopen naar buiten en doen een wedstrijdje naar huis...

Aangezien het lang duurde voor ik heb gepubliceerd is hier een extra lang hoofdstuk ik hoop dat jullie het leuk vonden :)