hoofdstuk 18

28 3 0
                                    

P.o.v blake
de volgende dag was ik al erg vroeg wakker en kleede me gauw aan ik liep naar sophie's kamer en doe zachtjes de deur open ze ligt nog vredig te slapen. ik loop naar beneden en kort daarna komt sophie ook binnen gelopen. ik ben aan het worstelen met het tosti apparaat als sophie grinnikent naar me toe loopt ze maakt een klein vlammetje in haar hand en ik hou de tosti's er boven en niet lang daarna zijn ze al klaar. ik hoor voetstappen op de trap en kan horen dat het mijn vader is ik kijk naar de tafel en de keuken het is een grote bende. 'laat mij maar' zegt sophie. een paar seconden later is alles weer schoon en netjes. 'dankje sophia' fluister ik blij. 'graag gedaan'. 'goedemorgen' zegt blake's vader vrolijk. ik hoor een snelle hartslag naast me en draai me om. gauw rent ze naar haar kamer en ik ren haar achterna en grijp haar bij haar middel zachtjes duw ik haar tegen de muur en zeg: 'sophia rustig je kunt dit' ik hoor haar hartslag verhogen en leg mijn hand tussen haar schouderbladen zodra ze weer rustig is pak ik haar bij haar arm en lopen we naar beneden. ik kijk op de klok en zie dat het al tijd is sophia en ik pakken onse tassen en lopen naar school ik zie mijn vrienden al staan en lopen er heen. skyler komt langslopen en stopt bij sophia ze fluistert iets in haar oor en ik hoor haar hartslag versnellen ik grijp skyler bij de keel til haar op en duw haar tegen de kluisjes. ondertussen proberen de jongens sophia weer bij zinnen te brengen...

My Life As A HunterWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu