Έπειτα απο 1 ώρα, ο Ζέιν με αποχαιρέτησε και έφυγε για το σπιτι του. Οταν έμεινα τελείως μονη, αποφάσισα να κάνω ενα μπάνιο, γεμίζοντας με ζεστο νερό όλη την μπανιέρα.
Αφου τέλειωσα, αποφάσισα να φτιαξω ενα προγραμμα, έτσι ωστε να μπορέσω να ετοιμαστω για την νέα σχολικη χρονια.
Η ωρα ηταν 12:30 μ.μ.
Η μητέρα μου θα γυρνούσε το μεσημέρι για να φαμε μαζι, οποτε αποφάσισα να επισκεφτω το κοντινό βιβλιοπωλείο μας, για να αγοράσω τα απαραίτητα.
Φτανοντας εκεί, επελεξα τα πραγματα που μου χρειάζονταν και προχωρησα προς το ταμειο. Εκει, ειδα τον Τζέιμς. Εκείνος, με χαιρέτησε με ενα χαμογελο να στολίζει το ομορφο προσωπο του, και έπειτα με πλησίασε με ενα παράξενο βλέμμα.
-Εμ, γεια και παλι, ειπα διστακτικά.
Ο Τζέιμς χαμογέλασε ξανά και αφου βεβαιώθηκε πως κανένας δεν μας άκουγε, με ρωτησε:
-Ξέρεις, θα μπορούσαμε να βρεθούμε κάποια στιγμή, οι δυο μας? ειπε, τονίζοντας τις 3 τελευταίες λέξεις.
-Ωω, εμ, δεν ξερω Τζέιμς, άρχισα να λέω, αλλα εκείνος με διέκοψε πριν προλαβω να συνεχίσω:
-Κοίτα, αν έχει να κανει με αυτόν τον Ζέιν, δεν νομιζω οτι αξίζει. Ξέρεις τι νιωθω για εσενα, αμφιβάλλω αν υπάρχει κάποιος άλλος που θα προσπαθουσε ακομα μετα απο τόσο καιρό.
Ακούγοντάς τον προσεχτικά, εσκυψα ντροπιασμένη στο πάτωμα. Είναι αλήθεια οτι έχει προσπαθήσει πολυ, αλλα δεν θα ήθελα να βρεθώ ποτε μονη μου μαζι του. Δεν φοβαμαι εκείνον, αλλα το τι μπορεί να κάνει.
-Σε καταλαβαίνω, Τζέιμς, απλα θέλω να το σκεφτώ όλο αυτο. Θα σου δώσω μια σίγουρη απαντηση την Δευτέρα, προσπάθησα να χαμογελασω.
-Εντάξει, λοιπον, θα περιμένω για όσο θα χρειαστεί, ειπε φανερά απογοητευμένος. Δεν τα βάζω κάτω και το ξερεις.
-Φυσικά, και θα το σκεφτώ πολυ καλά αυτη την φορά, απαντησα ευγενικά.
-Ωραια λοιπον, καλό σαββατοκύριακο, ειπε φευγωντας απο το μαγαζί.
Αφου πληρωσα, πήρα το δρόμο για το σπιτι. Η μητέρα θα έφτανε σε 1 ωρα, οποτε θα είχα αρκετό χρονο να ετοιμασω κάτι πρόχειρο.
Φτάνοντας σπιτι, άφησα τα πραγματα πανω στο γραφείο για να τα τακτοποιησω αργότερα, και κατευθύνθηκα στην κουζίνα. Αποφασισα να φτιαξω κάτι γρήγορο, μακαρόνια. Μεχρι να ετοιμαστούν, εστρωσα το τραπέζι, εβαλα πανω τα ποτήρια και τα μαχαιροπίρουνα και έπειτα σέρβιρα τα πιάτα. Κοίταξα το ρολόι, 10 λεπτα απέμειναν. Αφου δεν είχα κατι να κάνω, έτρεξα στο δωμάτιο να τακτοποιησω οτι είχα αγοράσει προηγουμένως.
Αφου ολα είχαν μπει στην θέση τους, άκουσα την πόρτα να ανοίγει και η μητέρα μπήκε μέσα φανερά κουρασμένη.
