Saf Aşk Serisi₪SAPLANTI₪

1

Okula başlamak için güzel bir gündü lise son sınıf öğrencisi olduğum halde ailem yalnız kalmamı uygun görmüştü. Babamlar Ankara'da idi ben son senemde okulda kavgaya karıştım diye buraya gelmek istedim.
Annem başta kızsa da babam anneme bizim yanımızda kalmayı sevmediğime ikna etti Ankara benim için bir beton şehirdi. Birkere ben denizi çok seviyordum ailem ile 6 yaşında Antalya'dan Ankara'ya taşınmıştık. Ki o zamandan beri ablam ben kavgalarımız okul derken annem sürekli yıpranıyordu. Sadece bunun için bile evde kalmak istemiyordum. En sonunda da buraya taşınmıştım. En sevdiğim yanı yeni arkadaşlardı okula gitmek için hazırlandım. Nisan sonu olduğu için kırmızı üst kot alt ve sandalet giydim. Okula sivil gelmek serbestti. Okula bisiklet ile giderken telefona mesaj geldi.
"Kırmızı sende çok tehlikeli duruyor bunu seviyorum"
"Sen kimsin"
"Yakında güzelim yakında"
Mesaj atmaya üşendim. Okula gelir gelmez en yakın arkadaşım olan Berke sarıldım. Beni kollarının altına alıp saçımı ovusturdu.
"Yapma şunu sevmiyorum"
"Beni alakadar etmez güzelim"
"Pislik yaa"
Cirlayip sınıfa girdim. Herzaman oturduğum sırada bir adet not ve en sevdiğim kurabiye vardı.
"Umarım beni de bu kurabiye kadar seversin."
Yutkundum Berke gene mi şaka yapıyordu.
"Berke bu hiç komik değil"
"Ne oldu"
Sırasına koyduğum nota ve kurabiyeye baktı.
"Elmalı kurabiye mi iyi de sen pek sevmezsin bunu neden alayım kızım sana"
Gözlerine baktım doğru söylüyordu. O sırada hoca gelince susmak zorunda kaldım. Öğle molası olan o tatlıları yedim. Ardından telefonu aldım. Numarayı tuşlayıp  mesaj yerine geçtim.
"Sen mi gönderdin"
"Beğendin mi en sevdiğin tatlı olduğunu biliyorum yani kurabiye. Sen tatlı olarak en çok ağlayan pastayı yersin."
"Sen bunu nerden biliyorsun"
Tırnaklarımı yemeye başladım bu kimdi kız mı erkek mi belli değildi.
"Neden bunu yapıyorsan"
"Sadece aşk üç harf ve seni bana deli gibi bağlayan üç şey"
"Neden ben"
"Çünkü saf ve güzelsin tanıdığım kimseye benzemeyorsun"
Yutkunup mesaj yazdım.
"Bana yazmanı istemiyorum"
Mesaj yazmadı öğle molası bitti ve dersler aynı şekilde ilerledi. Gerim gerim gerilmiştim. Okul çıkışı bisikletime bindigim sırada siyah bir araç görüşüme takıldı sanki biri beni izliyor gibi arkama iyice döndüm. Siyah gözleri görmem ile birkaç dakika gözlerim onda takılı kaldı ardından araba çalıştı ve gitti. İçim bir tuhaf olmuştu. Eve doğru bisiklet sürüp kapıyı yavaşça açtım. Eve girip kendime soslu makarna yaptım. Yemeğimi yedikten sonra dersleri tekrar edip yatağıma uzandım.
"Her geçen gün benim için güzelleşiyorsun"
"Sen kimsin sana yazma demedim mi beni rahat bırak"
"Seni bırakmak mi seni asla bırakmayacağım"
Yutkundum o sırada telefonum çaldı annemdi.
"Efendim anne"
"Kızım artık eve dön bak baban da ablan da özledi el memleketinde kalma"
"Of anne ben kendi kaderimi çizerim korkma ben iyiyim ve burada mutluyum"
"Kızım ben mutsuzum seni özlüyorum"
"Merak etme anne yakında gelirim sizi ziyarete sizi seviyorum babamı benim için öp duş alıp uyuyacağım"
"Tamam ama mutlaka geleceksin anlaştık mı ?"
"Anlaştık anne baybay"
Daral gelmişti cidden ya. Dolabı açıp bordo geceliğimi ve siyah iç çamaşırı takımımı çıkardım. Bordo bornozumu alıp kendimi suya attım. Bugün yaşadığım herşeye inat suyu en soğuğa almıştım. Bir süre sonra telefonumun sesi ile kendime geldim suyu eski haline çevirdim. Bir süre sonra sudan çıktım telefon sürekli çalıyordu ofladım. Annemdi kesin bu kadar önemli ne varsa. Bornozuma sarılıp havluyla saçımı sardım.
"Anne sana söyledim duşa girdim diye neden beni aradın"
O sırada ses gelmedi tekrar ettim ama durum değişmedi. Telefonuma mesaj sesi geldi.
"Banyo mu hım ileride birlikte banyo yapacağız güzelim ve belkide bir oğlan çocuğu ile birlikte"
"Neden erkekmis belki ben kız istiyorum ve sen neden konuşmuyorsun"
"Başka bir gün belki ama şuan sadece mesaj atabilirim şimdi uyu bütün hayallerin o zaman gerçek olacak. Ve bekle yakında tüm hayallerini ben gerçekleştireceğim ve tek hayallerin ben olacağım. Ve İstanbul dışına çıkmayı unut seni asla bırakmam heleki daha yeni bulmuşken"