Blijf lachen.

161 21 6
                                    

TRINGG! M'n wekker gaat weer af, met een half slapend gezicht word ik wakker in mijn kapotte bed. Ik loop naar de bad kamer en was mijn gezicht, ben ik nou dikker geworden?Trillend stap ik op ons witte en verslete weegschaal, en probeer de getallen te zien onder al het stof. Inderdaad, ik ben dikker geworden ik ben nu 70 kilo. Tranen rollen over mijn wangen heen, het is dus waar wat iedereen op school zegt ik ben dik. Ik besluit niks meer te gaan eten en ga zo naar school.  Sjauwend loop ik onze grote school binnen, zoals altijd zijn iedereens ogen op mij. Ik trek me er niks van aan en loop de klas binnen, ik besluit ook om al mijn tranen in me te houden en te lachen, als ik 'noura is een trut' zie op het bord. Ik lach maar gewoon als een sukkel alsof het niet voor mij maar voor iemand anders is bedoeld. De hele les let niemand op, tuurlijk is iedereen bezig met populair zijn terwijl ik alleen achter in de klas in een hoekje de leraar probeer te horen terwijl mijn boek op de verkeerde bladzijde is. Mrs. Snietsen kijkt express mij aan en vraagt iets omdat hij weet dat ik moeite heb met wiskunde. Ik voel dat mijn voorhoofd begint te zweten en kijk of wat in mijn boek staat overheen komt met wat er op het bord staat. Nee, shit! Ik blader door mijn boek heen terwijl iedereen opeens stil is geworden en naar mij kijkt. Als een paar domme ezels begint iedereen te lachen, er worden propjes naar me gegooit en ja hoor, ik mag nablijven.

Angel of darknessWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu