Angel of darkness

Nutteloos.

Na 3 uur voor letterlijk niks nablijven ben ik eindelijk thuis. Ik zie dat mijn stiefvader voor de deur met zijn boze blik op me zit te wachten, met vol angst loop ik naar binnen. Hij vraagt me waarom ik zo laat ben en ik probeer hem te ontwijken. M'n moeder is niet thuis, ik wil zo snel mogelijk naar boven lopen om me zelf op te sluiten maar ik ben niet snel genoeg. Mijn stiefvader pakt me bij me arm en slingert me naar beneden van de trap. 'JE WAS BIJ EEN JONGEN HE, OF NIET' schreeuwt hij naar me, terwijl ik half bewusteloos met een bloedneus en een gekneusde hand op de grond lig. Ik probeer te antwoorden maar er komen geen woorden uit mijn mond. Ik hoor alles maar zie alles wazig en kan me niet bewegen van de pijn. Mijn stiefpa komt langzaam naar me toe en raakt me met z'n vieze handen aan op plekken waar ik het niet wil. 'Ik heb je toch gezegd dat je van mij bent' zegt hij en ik probeer terug te stribbelen maar het lukt niet. Het lijk wel alsof ik vast zit aan een paar touwen. Voor ik het weet word alles zwart en val ik in een diepe slaap.
Ik word wakker terwijl mijn stiefpa naar me kijkt, hij blijft maar achter elkaar zeggen dat ik nutteloos ben, en dat ik zelfs een duwtje niet aankon. Als mijn moeder thuis komt hoor ik hem tegen haar zeggen dat ik van hem schrok en perongeluk van de trap afrolde, dat hij me vervolgens gelijk optilde en in bed legde. We hebben toch geen geld voor de dokter dus als ik dood zou gaan zou ik hier in mijn bed dood gaan. Als mijn moeder binnen komt zie ik haar bezorgde gezicht al naar me kijken, als ik in de spiegel kijk zie ik dat ik overal blauwe plekken heb. Had mijn stiefvader me ook nog geslagen toen ik bewusteloos was? Trillend loop ik weer terug naar m'n bed en denk erover na, wat als hij ook andere dingen bij me heeft gedaan?