3.Bölüm

21 2 0
                                    

Irmak'tan:
Beni her sabah olduğu gibi annem uyandırdı."Ya anne 5 dk daha lütfen"diyodum."Irmak hadi kalk bak geç kalcaksın okula hadi"diyordu annem tepemde.Sonun da kalkmıştım.Annemin dırdırını dinleyemezdim.Duşa girdim,üstümü giydim,makyajımı saçımı yaptım.Telefonuma baktığımda şok oldum.Güneş beni tam 55kere aramıştı.Tabi ki o kadar değil ama 10 kere aramış.Şimdi ise ben onu arıyordum.Açmıştı;
-Alo tatlım beni aramışsın.Gece uyuya kalmışım.
-Okulda anlatırım.Zaten önemli birşey değil.
-Tamam sen iyimisin?Sesin kötü geliyor.
-Yok ben iyiyim önemli birşey yok.
-Tamam o zaman okulda görüşürüz baybay.
Güneş'in sesi bozuk geliyordu.Acaba birşey mi olmuştu.Neyi vardı?Şimdi bende merak ettim.Neyse okula gidince öğrenirim.İnşallah önemli birşey yoktur.Okula bugün yürüyerek gitmeyi tercih ediyorum.Çünkü hava çok güzellll."Annecim ben çıkıyorum bu arada babam nerde?"."Baban iş görüşmesi için istanbula gitti.Daha doğrusu mal almak için."."Anladım annecim seni çok seviyorum baybay"demiştim"Dikkat ett bende seni baybay"demişti.Ve çıkmıştım.Yürüyordum kulağımda kulaklığım vardı.Dans etmek istiyordum hemde delice,birde güneş'i merak ediyordum.Neyi vardı acaba?Okula gelmiştim ama Güneş'i göremiyordum.Gözüm heryerde onu arıyordu.Ama yok yerin altına girdi mübarek.Ah sonunda gelmişti ve görmüştüm.Koşuyordum ona doğru ve sımsıkı sarıldım.Ağlıcaktı ama onun asla ağlamasını istemem hemde hiç ben onu çok seviyorum,oda beni 😉."Noldu tatlım anlatmak ister misin?"demiştim tatlı bir şekilde o ise ağlamaya başlamıştı.Onu sakinleştirmeye çalışıyordum fakat zil çalmıştı.Hemde en sinir olduğumuz hoca giricekti.Güneş ağlıyordu ama onu biraz da olsa sakinleştirmiştim diye umuyordum.Sınıfa gittiğimizden güneş'in dün gördüğü bir yandan da hoşlandığı çocuk bir kızın başında oturmuş konuşuyordu.Yanında tam benlik bir çocuk vardı.Ama bu erkeklerin hepsi böyle hepsi şerefsiz bir kızla çıkarken bir kızı da idare edebiliyor.Benim hiç sevgilim olmamıştı.Aslında çok teklif geldi ama derslerim nedeniyle hiç ama hiç sevgili yapma fırsatım olmadı.İstemedim de zaten beni üzcekler ben ağlıcam morelim bozulcak ta falan da filan ama belki bana göre birini bulursam neden olmasın **.Güneş onların yanından geçerken onlara tip tip bakmıştı.Ben ise gülmemek için kendimi zor tutuyordum.Neyse ki sıraya oturmuştuk.Güneş o çocuğa ve yanındaki kıza tip tip bakıyordu.Bende güneş'e fısıldamıştım."Çok fazla bakma çok dikkat çekiyoruz."demiştim fusıldayarak.."Umrumda değil şu an başka bir işim var sanada çok teşekkür ederim yani şu an beni destek olacağına köstek oluyorsun Ççok TEŞEKKÜR EDERİM!!!"dedi ve gitti nereye gittiğini bilmiyorum ama peşinden gitmicem yeter artok herbi olay olduğunda bana patlamasından bıktım bu kadarda olmaz yeterr haa benimde bir sabrım var.Allah Allah çantamı ve montumu alıp başka sıraya geçmiştim.Çok sinirliydim.Gelmişti hanımefendi onlara bakaraktan kendisi rezil oluyo ben değil neden uyarıyorsam."He yani çocuklar gibi küscez mi?" demişti.Ben cevap vermemiştim vermicektim de bir salak çocuk için birbirimizi kırıyoruz ayrıca çocuğun daha kim olduğunu bilmiyoruz.Ama tabiki bunların hepsini içimden söylüyordum.Dışa vuramazdım.Ben cevap verneyince güneş ise "bi sen eksiksin hepiniz gelin üstüme"dedi.Yine hiçbirşey demedim ve tepki de vermedim uğraşamazdım onla ay bu hoca da var ya gelmek bilmedi dedim ve hoca gelmişti.Derse başladık ben dalmışım hoca en son ben nededim dedi ben ise eee hocam dalmışım çok özür dediğimde,şu güneşin ki bana fısıldadı 1919 dedi bende hocaya aynısını dedim ve yırttım.Teşekkür ederim dediğimde önemli değil dedi ve hemen önünü döndü.Güneş ise bana tip tip bakıyordu veya sinsice mi demeliydim.Eve gidiyordum her zaman güneşke giderim ama bu sefer yanımda o yok sanki şu an uzay boşluğundayım.Güneşşiz bir okul dönüşü...
Güneş'ten;
Bugün ırmak'la kavga ettik.Aslında büyültek bir şey yok ama ırmak işte.Gidip konuşucam böyle böyle arkadaş senden hoşlanıyorum.Şeytan diyo git söyle kurtul rahatla bitsin bu dert gerçi benim derdim bitmez hemde hiç tamam biri biter diğeri başlar.Off off derken tam yoldan geçiyordum ki...
Gözlerimi hastanede açtım.Bulanık görüyordum heryeri ayrıca heryerim ağrıyordu.Yanımda kimse yoktu sanki göremiyırdum ki.Heryer bulanık çok kötüydüm hiçbir şey hatırlamıyorum bana noldu neden burdayım kafamda bir sürü soru vardı ve hiçbirini cevaplıyamıyordum."Hemşirre" diye bağırıyordum o iğrenç sesimle.Hemşire gelmişti bana "noldu bir şey mi oldu" demişti."Ben ise yakınlarıma haber verdin mi?"."Hyr efendim belki vermek istemezsiniz diye aramadık.""Tamam arayıp haber ver ama ırmak'ı ara! Hadi çabuk."demiştim hrryerim ağrırken gerçekten heryerim ağtıyırdu.1 saat geçti.Irmak nefes nefese odaya daldı pardon girdi ama bizim dimizde daldı yani."Güneşş kuzum hepsi benim suçum keşke seni yalnız bırakmasaydım"."Ya tamam ben iyiyim bir şeyim yok üzme kendini"demiştim.Ama yok desem de hala söyleniyordu.Ben o söylenirken uyumuşum.Benim uyuduğum sırada annemi ve ada'yı aramış.Ben bu kızı napıyım şidi heh gözümü açtığım sırada annem başımı okşuyodu sanki doğum yapmıştım töbe töbe.Annem üst falan getirmişti bana demiştiki hadi yavaşça kalk taburcu oluyorsun lafını duyunca kalkmıştım bile zar zor olsada giydim.Hastaneden çıkmıştık.Oha falan oldum elinde çiçek karşımdaydı.Sizce kimdi....
...
Birazcık merak edin sizce kim yoruma yazabilirsiniz. 4.bölüm en kısa bir zamanda gelicek.Okuyun oy verin ve yorum yapın.**I love you💖💖💖
Yanlışkarım varsa özür dilerim**Byğğ

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 11, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

ACIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin