Chapter 49:
Jazz's POV (for the first time ulit)
Nakita ko ngayon ang taong mahal ko. Nakita ko si Cazz. I missed her so bad!
Tsssss. Bakit ko ba iniisip yun?
Pero naitatanong nyo ba kung bakit ako nasa classroom nya at bakit ko tinawag yung mga ugok na bastos na kaklase nya? Tssss
Selos? Tssss hindi ko alam yun, pero pag dating sa kanya triple ang nararamdaman ko.
Inupakan lang namin yung mga walang kwenta nyang kaklase lalo na yung Abenson na yun. Pero hindi naman namin sila pinuruhan. tssss
Binabantayan ko lang sya kahit alam kong wala na kong karapatan sa kanya. Wala na nga ba kong karapatan sa kanya? Ang g*go ko kasi. Iniwan ko sya, iniwan ko ang isa sa babaeng mahal ko mula bata.
Pauwi na ko sa hell. Pero bago ko umuwi ay dumaan muna ko bar para magliwaliw.
Ang tagal na din pala. Hayst.
Sa bahay:
Oh? Nandito ngayon yung isang taong mahalaga sakin pero iniwan ako.
Hindi ko sila pinansin at nagpatuloy ako sa pag akyat sa kwarto ko kahit pa paulit ulit tinatawag ng babaeng yun ang pangalan ko.
Binuksan ko ang kurtina ko at tanaw ko si Cazz na natutulog."Yung babaeng yun talaga. Buti na lang ako ang katapat mo." Napangiti ako, gusto ko syang hawakan at yakapin.
Fck! Bakit ko ba sya nilayuan noon? Ang babaw ng dahilan ko! Para gumanti sa babae? Fck! Shit! Shit!
Nakatanaw pa rin ako sa kanya ng bumukas ang pinto ng kwarto ko. Agad naman akong nag iba ng tingin at naglakad papuntang kama ko.
"Prince."
Tiningnan ko lang sya at humiga na sa kama.
"Anak." Sabi nya sabay upo sa kama ko. At upo ko din at usog palayo.
"Tsss. What? Ano may kapatid na ba ko?" Nagulat ako nung biglang lumabas sa bibig ko yun. Pero mas nagulat ako nung dumikit sa pisngi ko ang palad nya.
I smirk. "So ikaw pa talaga ang dapat magalit at manampal?" I asked her ng hindi nakatingin sa kanya.
"I'm sorry anak, nagulat lang ako. At nandito ako para malaman mo ang katotoohanan." Sabi nya habang hinaplos ang kamay ko at umiiyak.
I missed her. Gusto ko itong sabihin sa kanya, punasan ang mga luha nya at yakapin sya. Pero I chose na tumahik na lang.
"Anak, I missed you so much, nandito ako para malaman mo na mahal na mahal kita. Wala kang ibang kapatid at wala akong ibang lalaki. Tanging dad mo lang minahal ko kaya siguro dahil dun ay nagbulag bulagan ako sa katotohanan. Katotohanan na may ibang babae ang dad mo."
Napatingin ako sa kanya.
"Now sinasabi mo na si dad ang may kabet at hindi ikaw? Oh curse that word!" Sigaw ko habang sya ang umiiyak at nakatingin sa mga mata ko.
Naguguluhan ako, tama ba ang sinasabi ni mom?
"Prince maniwala ka sakin." Sabi ni mom habang hawak hawak ang magkabila kong pisnge. Sincere ang pagtingin nya sakin habang sinasabi nya yun.
"Iho tama ang mom mo." Si dad pumasok sa kwarto ko.
"Shit." Yan lang ang nasabi ko, lumabas naman agad si dad at niyakap ako ni mom habang umiiyak sya.
Now I know, they telling me the truth. Bakit ngayon lang?
Patuloy pa din sa pag iyak si mom.
"Anak ko, please, patawarin mo ko kung ngayon ko lang nasabi sayo. Ngayon lang kasi ako nagkaroon ng lakas ng loob. Patawarin mo ko kung iniwan kita noon, pero ngayon, hinding hindi na kita iiwan. I'm sorry kung dahil sakin nasira ng buhay mo. I'm so sorry.
But still, I chose to be quiet.
"Prince, anak, itigil mo na ang pagsira ng buhay mo. Maraming tao ang nasasaktan sa mga pinag gagawa mo, ako, ang dad mo, ang tita at tito mo at lalo na anf fiancee mo si Princess." Napatingin ako sa kwarto ni Cazz, nasasaktan ka nga ba?
"Anak." Muling tawag sakin ni mom at ngayon sya naman ang nakatingin sa natutulog na Princess ng buhay ko.
"Alam kong mahal na mahal mo sya at ganun din sya sayo. Wag nyo nang pahirapan ang buhay nyo."
I nodded and give her a bit but sincere smile.
She smiles back at niyakap ako.
"Prince I'm sorry." Eto na naman si mom sa sorry nya at iyak.
"Tahan na po----- mom."

BINABASA MO ANG
He is not a Superman
Teen FictionA story between friendship and love. Entitled: My bestfriend my fiance is a casanova and a gangster (Before)