Κεφάλαιο 15

215 15 4
                                    

2 μέρες μετά....

Τις τελευταίες 2 μέρες τις πέρασα με τον πατέρα μου.  Πέρασα φανταστικά! Ο πατέρας μου μου έλεγε ιστορίες από την φυλακή και πως γνώρισε την μητέρα μου. Περνούσα τόσο καλά μαζί του με τον Αλέξ δεν είχα περάσει ποτέ τόσο ωραία. Όλο μιλούσε για τα κορίτσια του σχολείου μπροστά μου. Εγώ πάντα προσπαθούσα να κρύψω τη θλίψη μου. Με τον μπαμπά είναι αλλιώς, κάνει συνέχεια αστεία και με έκανε να γελάω γενικά με έκανε χαρούμενη.

Την επόμενη μέρα......

Κοιμήθηκα στο σπίτι του μπαμπά μου. Ο μπαμπάς μου με προσκάλεσε να μείνω μαζί του. Σημερα είναι Κυριακή και λείπω από την Πέμπτη. ΟΑλεξ δεν έχει κάνει ούτε ένα τηλεφώνημα. ΤΟΝ ΜΑΛΑΚΑ ΕΓΩ ΗΜΟΥΝ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΝΙΑ ΚΟΛΛΗΤΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΌΣ ΜΕ ΓΡΑΦΕΙ ΣΤΑ ΠΑΛΙΑ ΤΟΥ ΤΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ!!!! Άνοιξα την πόρτα του αυτοκινήτου, μέσα ήταν ο πατέρας μου θα περνάμε το αυτοκίνητο για να βάλω τα πράγματα μου μέσα. Και βέβαια δέχτηκα τι περιμένατε να μείνω με τον άλλον.! Ούτε το όνομά του δεν θέλω να ακούσω. Η διαδρομή ήταν σύντομη κάνεις δεν μίλησε. Ξαφνικά ήμασταν μπροστά στο σπίτι του Αλέξ ούτε που κατάλαβα πως πέρασε η ώρα. Βγήκα από το αμάξι και κατευθεινθηκα προς την πόρτα του σπιτιού, την χτύπησα μου άνοιξε η Βίκυ φυσικά ποιος άλλος. Έχω και νεύρα πρωινιατικα.

Βίκυ - Τι θες εσύ εδώ?

Ειρήνη - Τελικα Βίκυ αυτή παίζει να είναι η τυχερή σου μέρα ηρθα να κάνω μια τελευταία επίσκεψη στο σπίτι μου ή στο πρωιν σπίτι μου. Ήρθα να πάρω τα πράγματα μου οπότε κάνε στην άκρη να περάσω.

Βίκυ - Δεν το πιστεύω είναι σαν όνειρο να γίνεται πραγματικότητα.!!!!!! :') 

Τι ηλιθια θεε μου.

Ειδα τον Αλέξ που ηταν στη κουζίνα.

Αλέξ - Γειά σου τι θ-

Ειρήνη - ΤΙ ΤΙ ΘΈΛΩ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ ΕΓΏ ΈΛΕΙΠΑ 3 ΜΈΡΕΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΟΥΤΕ ΈΝΑ ΤΗΛΈΦΩΝΟ ΔΕΝ ΠΉΡΕΣ ΕΊΣΑΙ Ο ΧΕΙΡΌΤΕΡΟΣ ΚΟΛΛΗΤΟΣ ΠΡΟΤΙΜΩ ΝΑ ΜΗΝ ΣΕ ΕΊΧΑ ΔΕΙ ΠΟΤΕ!!!

Έτρεξα στο δωμάτιο μου και πήρα τα πράγματα μου. Όπως πήγαινα να φύγω από το σπίτι ο Αλέξ με έπιασε απότομα απο το χέρι και με φίλησε στο μάγουλο,Αμέσως εγώ τον ΧΑΣΤΟΥΚΙΣΑ

Ειρήνη - Πουστη!

Αλέξ - Εγώ πάντα θα σ αγαπω!!

Εγώ αμέσως έφυγα από το σπίτι του. Ο μπαμπάς με βοήθησε να φορτώσω τα πράγματα στο αμάξι. Μόλις κάθισα στην μπροστινή θεση ο μπαμπάς μου με είδε κλαμενη και με ρώτησε

Μάρκος - Όλα καλά?

Ειρήνη - Ναι μια χαρά είμαι

Μάρκος - Δε θα έλεγα το ίδιο.!

Ειρήνη - Είμαι μια χαρά. ΟΚ?

Μάρκος - Οκ

Μόλις φτάσαμε στο σπίτι έτρεξα στο δωμάτιο μου και άρχισα να κλαίω! ΤΙ ΕΚΑΝΑ ΘΕΕ ΜΟΥ!

Πολύ δράμα σήμερα! 😐

Φιλιά,
     Αγγελική 😇

Ο κολλητός Μου Donde viven las historias. Descúbrelo ahora