The Bus Crash (Leraar/Leerling)

Chapter 9

Hij was nog aan het nadenken. Hij lag daar in zijn sexy onderbroek. Ik keek hem aan en hij keek mij aan. Ik beet op mijn lip, omdat ik weet hoe sexy hij dat vind. Ik zag dat hij een bobbel in zijn onderbroek kreeg. Ik liep op Harvey af en legde mijn handen op zijn bobbel. Hij kreunde. "Lilly, stop ik heb een vrouw." Ik stopte niet ik wreef verder over zijn bobbel. Ik weet dat hij hier opgewonden van wordt. Hij kreunde nog harder. "AAH AHH Lilly stop ik AH." 

"Ik weet dat je me wil Harvey."

Ik deed zijn onderbroek naar beneden en ik schrok. Hij heeft niet echt een klein dingetje. Na dat mijn shock moment was afgelopen begon ik hem af te trekken. Hij kreunde van genot.

"Ik kom bijna", zei Harvey. En op dat moment stopte ik. 

"Je kan me dit niet aan doen."

"Jawel."

Ik keek hem plagend aan. 

"Wat denk jij dan? Dat ik alleen jou ga verwennen. En ik stop al, want je hebt een vrouw."

"Lilly, ik heb me in tijden niet zo opgewonden gevoeld, zelfs mijn vrouw en ik hebben geen seks meer, omdat ik er geen behoefte meer aan had. Ik vind je erg mooi Lilly, geloof me. Ik wil je graag als vriendin en samen in en restaurant zitten, maar het kan niet."

Het kan niet. Het kan niet. Het kan niet. Ik word er gek van, ik weet ook zelf heus wel dat het niet kan. Maar niks is onmogelijk toch? Ik bedoel hij is mijn leraar toch niet meer. En we zijn toch nog niet in Nederland dus waar doet hij zo moeilijk over. Vind hij me soms niet leuk? Voordat ik het wist voelde ik zijn lippen op de mijne. Waarom? Dat is het enige wat ik me op dit moment af vraag. Hij zei net nog dat het niet kon en nu zoent hij me. Ik begrijp echt werkelijk niks van hem. Ken je het gevoel van perfectie? Dat gevoel heb ik wanneer Harvey me zoent. Hij weet niet wat hij met me doet. Jammer dat de liefde niet wederzijds is. Hij zegt dat het niet kan, hij zegt dus met andere woorden dat hij me niet leuk vind. Ik wil eigenlijk naar huis. Het probleem is dat we geen geld hebben. Ik ga denk ik toch maar voorstellen om richting en dorp of stad te lopen anders komen we nooit thuis. Ik bedoel we moeten een supermarkt vinden, dan desnoods ga ik daar wel om geld bedelen als het echt niet anders kan. 

"Meneer? Misschien is het handig als we nu opzoek gaan naar een dorp of een stad in ieder geval moet er een voorziening zijn. We moeten aan geld komen anders komen we nooit thuis."

"Je hebt gelijk, laten we maar gaan dan."

"Nu? Kunnen we beter niet morgen ochtend gaan, want het word straks donker."

"Is ook goed."

"Oké en meneer het spijt me."

Ik zei expres meneer ik weet namelijk dat hij dat haat als ik het zeg. En ik bied mijn excuses wel even aan, want ja het is erg dat ik verliefd op hem ben. Raar dat ik me eigenlijk moet verontschuldigen, terwijl je gevoelens niet zo maar uit kan zetten. Kon dat maar. Dan was ik nooit verliefd op hem geworden. Toen het eindelijk donker werd maakte ik wat vuur en als avond eten aten we wat bessen, want we hadden niet echt iets anders om te eten. Ik ben al zo veel afgevallen, dat het niet gezond meer is. Ik besta nu zowat uit alleen nog maar botten. Harvey is ook heel erg afgevallen. Hij is zo dun geworden dat ik me echt zorgen om hem maak. Hij ziet er nog altijd mooi uit. Het is Harvey de knappe man. Wat knap zei ik dat nou echt? Nee toch? Het is een lelijke man en hij is arrogant en irritant met zijn grapjes. Ja, hij begint langzaam weer grapjes te maken het lijkt wel of hij wat is bijgekomen van de schrik. Ik moet ook eerlijk toegeven dat ik ook wat meer de situatie geaccepteerd heb zo als hij nu is. 

*De volgende dag

We liepen op de weg opzoek naar een supermarkt. We hadden niet echt een plan, dus we liepen maar een beetje rond te dwalen.  Na uren gelopen te hebben zagen we een dorp aankomen. We zien er uit als zwervers. Er liep iemand op straat.

"Do you know where the supermarket is?" Vroeg ik aan een oude man.

"Yes, just go right and then just straight."

Rechtsaf en dan als maar rechtdoor? Het zal wel. We liepen rechts af en als maar rechtdoor. En uiteindelijk kwamen we bij de supermarkt aan. Wat nu? Bedelen? 

"We moeten aan geld komen. We moeten gaan bedelen of zo."

"Klopt, kan je zingen?" vroeg Harvey.

"Nee, jij?"

"Niet goed, maar goed genoeg. Dus als jij meezingt gaat het lukken."

"Oké... Welke nummers?"

"Hit the road jack en al dat soort nummers? En een paar van die bekende nummers van One Direction en Justin Bieber enzovoorts."

Oké dan maar, ik haat Justin Bieber maar oké. Het moet maar.

"Oké."

We legde zijn vest op de grond en daar stonden we dan te zingen. Wat me opviel is dat Harvey echt een mooie stem had. 

"Wow je kan echt goed zingen." Zei Harvey tegen mij. Ik? Nou nee, hij kan pas goed zingen!

"Nee echt niet, heb je jezelf wel eens gehoord? Jij kan pas goed zingen man."

Na uren gezongen te hebben, was mijn stem dood en hadden we best veel geld opgehaald. Om precies te zijn 54,90 euro. We kunnen nu eten kopen en misschien een bushalte zoeken en met de bus richting een station gaan. Dan zijn we een stapje verder bij huis. Ook een stapje dichterbij moeilijkheden, want we moeten sowieso verhalen vertellen aan de pers, school en natuurlijk de ouders waarvan hun kinderen zijn omgekomen.  We lopen in de supermarkt rond en ik zag dat er ook shirts te koop waren gewoon witte shirts voor maar 2 euro per stuk. 

"Harvey dit moeten we kopen het is maar 2 euro en we zien er echt niet uit. We worden steeds raar aangekeken."

"Je hebt gelijk. Zullen we ook twee broden kopen. Daar kunnen we lang mee doen."

"Is goed, misschien kunnen we hier ook wel bus kaartjes kopen."

Na alles gepakt te hebben en afgerekend hadden waren we bij elkaar 17,95 kwijt en we hadden een buskaartje naar het station. We hebben nu nog 36,95 euro over om naar Nederland te komen met de trein, we hebben nooit genoeg. Er zijn twee opties: Geld verdienen of vanaf daar zwart gaan rijden. Ik heb echt geen idee wat we moeten doen. Want geld valt niet makkelijk te verdienen, maar zwart rijden kost minder tijd en is makkelijker alleen de consequenties zijn vrij groot als we gepakt worden. We zaten nu onderweg in de bus naar het station. Ik keek naar de naaldbomen het landschap is hier zo het zelfde. Ik moet blij zijn dat ik nog hier in een bus zit en naar de naaldbomen kan kijken. Iedereen uit mijn klas is dood. Ze zullen nooit meer iets zien van de wereld, ze hebben nooit hun ouders gedag kunnen zeggen... Hoe moet het wel niet voor die ouders zijn?

------------------------------------------------------------------------------------

Heee,

Dat was het hoofdstuk. Denken jullie dat ze geld gaan verdienen of zwart rijden? Leave a comment. Vergeet niet te voten en ik zeg DOEI <3.