The Bus Crash (Leraar/Leerling)

CHAPTER 10

Toen we op het station aankwamen liepen we naar een automaat om kaartjes te kopen. Een kaartje naar Amsterdam koste 74,50 euro per persoon. Dat is veel te veel geld. 

"Harvey dit kunnen we nooit betalen..."

"Ik weet het, wat nu?"

"Ehm er is geen andere optie dan zwart rijden."

"Maar wat nou als we gepakt worden?"

"Dan hebben we een probleem, maar dan zeggen we gewoon eerlijk dat we geen geld hebben..."

"Oké, hoelaat vertrekt de trein."

"Over anderhalf uur. Dus we hebben nog wel even tijd om iets te doen of geld te verdienen ik bedoel misschien redden we het."

"Gaat ons nooit lukken laten we van onze 36,95 euro wat we nog over hebben wat eten kopen."

"Ik stem voor."

"Laten we het station even verlaten."

We hadden wat eten gehaald bij de Mac Donalds en we liepen even naar een rustig plekje in het bos. Ik luisterde naar de wind. 

"Harvey, ik ben zo blij dat we nog leven. Ik voel me wel heel rot dat er zo veel mensen dood zijn gegaan."

"Ik ook. Kom eens hier."

Harvey gaf me een knuffel en we zaten samen op een houten bankje. Ik weet het zeker ik vind Harvey echt heel leuk. Ik denk dat ik verliefd op hem ben. Ik keek hem diep in zijn ogen aan hij keek terug. Een moment later zoende we. 

"Harvey ik hou van je", zei ik toen we klaar waren met zoenen.

"Sorry Lilly, maar ik hou niet van jou, niet op die manier."

"Waarom zoen je me dan?"

"Omdat ik me verveelde."

Ik voelde woede in mij naar boven komen. Hoe durft hij zo iets te zeggen? Dat zeg je toch niet?

"VERVEELDE? Ben jij wel helemaal 100%? Je gaat niet iemand zoenen, terwijl je niets voor diegene voelt. Je moet niet met mijn gevoelens spelen vriend."

"Hmm moet ik nou bang zijn? Dat jij nou zo preuts bent kan ik ook vrij weinig aan doen. Iedereen zoent voor de fun. Dat jij nou op de juiste wacht is niet mijn probleem!"

Ik rende weg. Ik wil weg hier. Ik moest dood zijn gegaan in de bus. Met liefde zou ik nu iemand zijn plek innemen en dood zijn. Ik voel me gewoon niet op mijn gemak om nog te leven, terwijl iedereen dood is. Ik ga ook een einde aan mijn leven maken. Ik liep verder en verder. Ik stond dichtbij een spoorwegovergang. Ik liep over het spoor verder en verder. Nu maar wachten tot er een trein aan komt. Ik ging op het spoor zitten. Ik zag er een trein aankomen. Ik zag de felle lichten van de trein. En een moment later was alles zwart. 

------------------------------------------

Dit is het einde van het boek... Sorry guyss.... Ik weet dat het een beetje uit het niets komt. Maar als je heftige dingen meemaakt kun je opeens rare gedachtes creëren. Vergeet niet een comment achter te laten wat je van dit boek vond <3. Ik wil iedereen HEEEL erg bedanken die helemaal tot hier het boek heeft gelezen: JE BENT GEWELDIG. En even zelfmoord plegen is geen oplossing. Zelfmoord plegen is iets heel ergs en iets heftigst en ik wil niemand op ideeën brengen om zelfmoord te plegen door dit boek. Dus onthoud zelfmoord plegen is niet de oplossing. Love you guys. If you want to talk I'm there for you guys.

xx Onzekermeisje