Riah's POV
Pagkatapos akong ihatid ni Ace ay dumeretso na ako sa kwarto ko.
Nagearphone ako at nagpatugtog.
"Loving can hurt
Loving can hurt sometimes
But its the only thing that i know"
"So you can keep me
Inside the pocket of your ripped jeans
Holding me close til out eyes meet
You wont ever be alone
Wait for me to come home."
Hindi ko alam kung bakit sa kada linya ng kantang iyan ay napapaiyak ako.
Tumayo ako sa aking kama at pinunasan ang luha ko. Naalala ko ulet ang ginawang patatraydor nila saakin. Hindi ko alam kung bakit pa ako nasasaktan. Dahil ang alam ko ay nakalimutan kona iyon.
Sana ay may mga bagay na madaling kalimutan. Sana....
Humiga ulet ako sa kama at nagsimulang isipan ang sinabi ni Ace kanina.
"No. I dont care if it is close. I want to you keep you safe."
I cant stop thinking of it. What the hell is happening? Jeez. I think kuya told him to keep me safe. Hindi sya pwedeng magkagusto saakin noh! Ang panget ko kaya!
Oopss! Someone texted me. Hmmm. Lemme check.
From: 09*********
"Hi bes! Did you got home already?"
I think this is Ai.
To: Ai
"Yeah. I just got home. How about you? What happend to your mom's announcement?"
Sinend kona kaso bigla syang tumawag. Ano kaya problema ni Ai?
"Hi bes!" She shouted.
"Hello."
"Oh yeah. The announcement thingy? It was cancelled."
"Oh...Why?"
"Urgent meeting daw."
"Hay nako. Zariah Rye Chen. Alam ko yung tonong yan. Something happend right?"
Is she some kind of a witch? =_=
"Save it. I will tell you tomorrow. Bye."
At binaba kona ang telepono ko.
~^~
"Riah. Wake up." Sabi nya saken at niyuyugyog ako.
"Five minutes..." Sabi ko sakanya at natulog ulet.
YOU ARE READING
Pinky Promise
Teen FictionTAGLISH | ON-GOING | PINKY PROMISE | Si Zariah Rye Chen ay isang babaeng lumaki sa mayamang pamilya. Pero kahit na galing siya sa mayamang pamilya. Wala siyang kaibigan. Kahit isa. Sa tingin mo? Kapag ba nahanap na niya ang katapat niya ay matututo...
