Amaçsız Tayfa

Yeni Ev

Merhabalar millet. Bu yazıyı okumanız demek, bu kitap ilginizi çekti demek. Yoksa neden hala okuyor olursunuz dimi? Belki ilk bölümleri sevmezsiniz? Sonra da 'Bu kitabı beğenmedim.' diyebilirsiniz. İsterseniz çıkın kitaptan. Okuyacakları merak ediyorum. Okumayacaklar şimdiden gidebilir.

Peki.

Siz. Bu kitabı okuyacağım diyenler. Yalan söyle miyorsunuz değil mi? Umarım. Bunu bana bildirin. Yalancıları sevmem ben.

Hala burada olanlar. Sizi cidden seviyorum. Peki ya siz hikayemi sevecek misiniz? İlerki bölümlerde seveceğinizi biliyorum. Yoksa burda ne ararsınız değil mi? Gerçi sevip sevmediğinizi bilemem. Siz söylemezseniz eğer.

Olga'dan
Şaşkınca yeni evimize bakarken Bengü'nün sadece telefonuna baktığını görünce sinirim tepeme çıktı. Aslında agresif bi psikopat değilim ki aksine çok utangacım ama işte benim BengBeng'imden mi utancam hah.

"Beng napıyosun lan telefonla hı? Yeni eve taşındık sen hala telefonla chatleşiyon yeter. Bak önüne de bakmıyorsun. Yere düşüp geberme aman." dedim tatlı bi şekilde kızarak. Ki o gene atara geldi dengesiz.

"Aman be alt tarafı telefon kullanıyoruz amk😒" yine yine ve yine. Aniden atarlanıp eve doğru çıkmaya başladı. Ah be Anıl olsaymış böyle mi olacakmış. Anıl öldüğünden beri psikopata bağladı. Umarım Anıl'ın yerine geçemese de onu bu psikopat halinden çıkaracak biri çıkar.

Lanet olsun komşular yanıma yaklaşıyor. Konuşmamak için dua ederken 60 yaşlarındaki kadın ve benim yaşlarımda ki bi delikanlı yanıma yaklaştı.

Yaşlı kadın" Merhaba yavrum ben Zerrin. Yan komşunuzum artık. Sen de pek güzelmişsin maşallah."derken suratıma tükürdü. Oldum olası bundan nefret ederim. Ayrıca şuan da hem utangaçlık hem de kadının iltifatı üzerine suratımın kıpkırmızı olduğuna eminim. Ayrıca bu görüşümüde Zerrin denen kadının yanındaki -tahminimce oğlu- delikanlının bana sırıtarak bakmasıyla kesinleştirebilirim.

Hala suratıma sırıtarak bakarken " Ben Cem" dedi. Adı da kendi gibi çirkef. Tipe bak muşmula surat. Hıh.

Yine utangaç bi tavırla" Be-bende Olga... Memnun oldum" derken sesim fazla kısık ve utangaç çıkmıştı ki bunu hem Zerrin Hanım'ın hem de Cem'in bana gülmesiyle anlayabildim.

Kadın " Ben sizi tutmayayım, siz kaynaşadurun bende babanla muhabbet edeyim kızım." diyip sevecen bi şekilde ortamdan ayrıldı. Ne kaynaşacaz lan! Bu kadar tatlı davranarak herkesi yanıltabilir ama beni... ASLA! Galiba yine delirdim töbe Yarabbi.😂

Ben içimden gülerken dışıma da yansımış ki Cem bana 'Ne oluyor' der gibi baktı. Hemen ciddileşip yine utangaç bi tavırla geçiştirdim.

"İstersen valizini içeri taşıyabilirim utangaç fıstık😏" Öğğ nee!! Bana az önce o utangaç fıstık mı demişti. Delirmek üzereyim ya, bas git sapık.

" Hayır... Sa-saol ama b-ben taşırım." derken sesimin ne kadar aciz çıktığını tahmin bile edemezsiniz. Biraz olsun güçlü, kendimden emin olsam ne olurdu ki. Bengü'yse benim aksime tam ortam insanıydı ama genelde insanları önemsemezdi. Sadece değer verdikleri... Gerçi onları da pek sallamıyor ama neyse.

"Aa hadi ama ısrar ediyorum bak." bu seferde yüzünde tatlı bi ısrar vardı ama ben yer miyim, yemem.

"Olmaz di-diyo------" sözümü kesen elimdeki valizi alıp koşarak evimize gitmesi olmuştu. Ne yaptığını sanıyor ki bu salak. Şimdi ona gününü göstericem. ..... Tamam bu imkansız biliyorum ama yine de sabrımın sınırları var.