Achtergesteld

Hoofdstuk 7

{Contactpersoon: Marouane}
Sabrina het spijt me heel erg. Zou ik je nu kunnen zien? Alsjeblieft??
Marouane.

Ik twijfel. Misschien heeft hij iets belangrijks te zeggen.

Kom naar het parkje. Zie je over 10 min.

Ik kleed me snel aan en loop de deur uit. "Waar ben jij van plan heen te gaan?" Schreeuwt mijn zus Fadoua.
"Ik moet naar de bieb" zeg ik kalm.

"Zeker ga je buiten aandacht zoeken van jongens! Dat is het enige wat jij kan.." Ze vergelijkt mij echt met haar. Stoom komt uit me oren en geef haar een rake klap. Ik ren de deur uit en pak snel me Vespa. Ik hoor Fadoua nog schreeuwen. Ik moet hier zo snel mogelijk weg. Als me familie het hoort dat ik haar geslagen heb ben ik echt dood wollah. Fadoua wordt behandeld net een diamant. 

Ik race naar het parkje en ik zie Marouane al staan.  "Hey Sabrina .." Zegt hij. Ik kan spijt uit zijn ogen lezen. "Hoi wat heb je te zeggen?" Zeg ik arrogant. "Het spijt me, echt" zegt hij.
"Ik geef om je.. Sabrina.. Ik.." Hij wil verder gaan maar het lukt hem niet. "Niet denken dat wat er laatst gebeurden tussen ons, niks voor me betekende. Het betekende super veel voor me. Echt."  Zegt hij
"Waarom deed je het dan? Ik ben geen speelgoed, Marouane. "
"Ik heb een vriendin.." Zegt hij verlegen. "Sarah.." gaat hij verder. Sarah
"Sarah van onze klas?" Ik barst in het lachen uit. "Je maakt een grapje toch?" Zeg ik als hij me serieus aan kijkt. Een misselijk gevoel komt naar boven. "Na alles wat ze me heeft aangedaan....? Marouane meen je dit..." Zeg ik gebroken en voel tranen in mijn oogleed prikken. "Ze is er al mee gestopt toch..." Gaat hij verder.
"Dwingt ze je?" Vraag ik
"Nee waarom zou ze? Zij is niet zo een type"

Ik voel stoom uit me oren komen. Ik wil hem zo hard slaan!!
Maar ik besluit dat niet te doen.

Omdat ik van hem houd.
Omdat ik hem lief heb.

It hurts when the only person that makes u smile, is the reason that u'r unhappy.

"Veel geluk samen."
"Doei Sabrina."

-----

Ik wil dood. Ik wil echt dood. Ik wil niet meer leven. ALLES gaat fout. Het is nu al 10.24 het is al donker &   en ik ben een wandeling gaan maken.
Ik sta voor een sloot.
Even denk ik rustig na.
Is het daarboven beter dan hier? Sowieso wel. Bij Allah swt is het sowieso beter💛. Maar zelfmoord plegen is haram

Haram: iets wat verboden is in de Islam😉

Ik haat mijn leven zo erg. Maar dat mag ik niet zeggen, dit is een test wereld. Zoveel beproevingen...

Ik hoor gekuch achter me.
Marouane.
Die stomme kwal!
Ik schrok me dood.

"Zou je blij worden als ik een einde zou maken aan mijn leven?" Vraag ik voorzichtig. Ik zie dat hij schrikt.
"Sabrina wat zeg je? Ben je gek geworden" zegt hij boos
Ik kijk naar de grond . "Kom ik breng je naar huis." Zegt hij vastbesloten.
"Nee. Ik ga alleen."
"Sabrina doe nou niet zo stom. Wat als er iets met je gebeurt?" Zegt hij
"Ik denk niet dat het jou iets zou
doen.... Vind je niet?"
Ik zie dat hij boos wordt.

Hij staart naar me. Hij wil wat zeggen
"Gooi het eruit.. Marouane"
"Je moet naar huis. Je familie is bezorgd geworden denk ik"

Je moest eens weten..

"Ja." Antwoordt ik kortaf.
"Sabrina kom. Ik loop met je mee naar huis. Enneh.. Kunnen we nog vrienden blijven?"

Ik kan niet zonder je

We lopen naar huis en voor mijn huis staan we stil.
"We blijven wel gewoon vrienden toch.." Hij geeft me een knipoog. Ik onderbreek hem snel.
"Marouane ik heb tijd nodig om na te denken.. Ik spreek je later wel"
"Oke.. Nou.. Doei dan maar .." Zegt hij met een pijnlijke blik in zijn ogen.

Hij loopt verslagen weg. Ik snap hem echt niet. Hij heeft keus uit 100 meisjes... En hij kiest SARAH?
Sarah die ervoor heeft gezorgd dat iedereen mij vies aankijkt.
Zij die ervoor heeft gezorgd dat ik gepest wordt.
Zij die ervoor heeft gezorgd dat ik altijd met tegenzin naar school moest.
Zij die ervoor heeft gezorgd dat ik me nooit veilig voelde
En dat ik geen vriendinnen had.

Zij, die hielden alsof ze Nooit zouden verlaten.
Verlieten alsof ze nooit hebben gehouden.

Shit ik moet nog naar binnen. Na dat incidentje van Fadoua en ik (nadat ik d'r heb geslagen) weet ik niet wat ze van plan zijn. Ik ga toch naar binnen denk ik. Ik pak mijn sleutels en open de deur.
Ik zie me moeder en me broers daar zitten. Ook Sami. Yes, Sami is echt mijn bescherm Engel!
"Hierkomen jij!" Schreeuwt mijn moeder
"Heb je geen zelfrespect? Je zus slaan? Ben je leip a kleine ****!" Schreeuwt Sami.
Ik krijg klappen van alle kanten.

Wanneer hou ik op met ademen...?

Extra deeltje voor jullie!
Typ up om verder te gaan!