Son Umudum

4*#cığlık#

İyi okumalar...😇😇😊👊✋👍

Yazardan...

Genç kız içinde bulunduğu kötü durumla sanki gerçekçe sine ecel terleri döküyordu. Ne yapabilirdik bir hayli gerçek gibiydi gördüğü rüya sevinçten mi üzüntüden mi bilinmiyordu ama döktüğü ecel terleri.

=======

Genç kızın rüyasında babası yanındaydı mutlulukla ikisi de eskisi gibi gülümsüyorlardı sahilde palmiyenin altına yatmışlar bulutlara bakarak saçma, saçma benzetmeler yapıyorlardı Tarık bey kızı elzemin lolipop benzettiği buluta bakarak gür bir kahkaha patlatmıştı ama gerçekten komikti o kadar saçma benzetmeler yapmış olabilirlerdi ama bu en garibiydi Tarık bey için.

''ya ama baba gerçekten de lolipopa benziyor'' genç kızın söylediği söze gülümseyerek bakan Tarık beyde ''hım benim minik vazgeçilmezimin canı lolipop mu istedi bakalım?'' dedi. Evet Tarık bey elzeme ya vazgeçilmezim yada minik vazgeçilmezim diyordu neden mi?

Flash back

Eda hanımın doğum sancıları başladığında eşi Tarık bey hiç bir şeyden haberi olmadan şirkette çalışıyordu eda hanım için gerçekten zor bir durumdu ki artık sancı ağrısından dayanamıyordu aklına telefonu gelince çığlık atmamak için ağzını zor kapatıyordu burada doğuramazdı kızı burada gelemezdi çığlık atarak ayağı kalktı ama sanki ölüyormuş gibi hissetti yavaş yavaş telefonun yanına doğru ilerlerken bacak arasında hissettiği sıcaklık ile korkak bakışlarla oraya baktı kanaması başlamıştı işte nasıl dayanacaktı onu kan tutuyordu dayanamazdı ki ama dayanmalıydı kızı için diyerek bir kaç adımda telefonunun yanına vardı telefonunu eline alarak yavaşça aşağıya doğru kaydı ALLAH kahretsin ki bugün hizmetçilere tatildi kanaması da daha durmamıştı ağrısı da olmuyordu dayanamıyordu işte tiz bir çığlık atarak telefonun rehberine girdi fazlasıyla terlemişti ne yapacağını bilmiyordu artık rehberde Tarık'ın numarasını görünce acele etmemeye dikkat ederek aradım ama açmıyordu tekrar tekrar denedim neredeydi bu adam acaba? Canım o kadar yanıyordu ki karnıma sanki bıçak batırıyorlardı kızıma bir şey olursa Tarı kı asla affetmezdim telefona bakarak tekrar Tarı ğı aradım eda bilmiyordu ki eşi çok yoğun olduğu için telefonun sesini kısarak masasına bıraktığını bilmiyordu karısı orda can çekiştiğini.

Eda korkak bakışlarını bacağına çevirerek on dakikadır akan kana baktı bayılmadığına gerçekten mutluydu ama başı dönüyordu her an bayıla bilirdi son bir şey aklına gelerek Tarık beyin asistanını aradı çaldı çaldı çaldı ve en sonunda eda hanımın çalan telefonunu açmışlardı ''buyurun eda hanım'' eda hanımın karnına giren ağrı ile tiz çığlığını odanın ortasında bırakı verdi dayanamıyordu gerçekten ''eda hanım iyimi siniz'' dedi ama eda dinledi mi tabiki de hayır dayanamıyordu artık ''tarık tarıka söle iyi değilim hemen hemen eve gels...'' cümlesinin sonunu bitirmesin kalmadan eda hanımın gözleri kapanmıştı asistan hanım eda hanımın sesinin kesilmesiyle koşarak tarık beyin odasına dalmıştı napa bilirdi ama değil mi yani. Asistan hanım Tarık beyin odasına dalması ile ''siktir noluyor lan'' lafını yemışti asistan bayan nefes nefese bir şekilde

''eda eda hanım aradı iyi değilmiş telefonda sesi kesildi birden bir şey oldu sanırım'' tarık bey duyduğu sözler üzerine korkarak telefonunu eline aldı 5 cevapsız arama vardı ama nerden bilebilirdi dimi? müneçim boku yememişti henüz.

****

Tarık bey son sürat arabasını kullanarak evine varabilmişti sonuna kaza yapmaktan da son anda kurtulmuştu. Cebindeki anahtarı çıkararak hızlı ve telaş etmeden yuvasına sokarak kapıyı açtı. Gözleri edayı ararken yerdeki kan lekeleri dikkatini çekti 'inşallah bir şey olmamıştır inşallah inşallah' diyerek dua etmeye başladı. Gözleri hızlıca bulunduğu yeri tararken bir hayli hızlı şekilde edayı bulmuştu yerde baygın bir şekilde yatıyordu hem de kanaması başlamıştı. Koşarak eda hanımın yanına ulaşınca mink minik tokatlar attı ama ayılmıyordu işte hızlı bir şekilde eda hanımı kucağına alarak arabasına doğru koşturdu 'inşallah bir şey olmamıştır' diyerek Tarık bey yumuşak bir şekilde eda hanımı yolcu koltuğuna yatırdı.