Moja historia z demonem -{Billdip}

|1|

*Bill*
Po kilku latach w końcu postanowiłem wrócić do Wodogrzmotów. Mimo iż mam z nimi nie miłe wspomnienia. Po prostu coś, a raczej ktoś mnie tu przyciąga. Niewidzialna siła chce żebym tu był. Ja nie potrafię tego powstrzymać, tak więc przybrałen postać człowieka i jestem.

Już nie jestem taki jak kiedyś posiadam ciało. Muszę przyznać, że odczuwanie bólu fizycznego jest przyjemne. Jako demon, nie maiłem takich możliwości. Poczuć czyjś dotyk, gdy ktoś delikatnie muska twoją skórę. Przez twoje ciało przechodzi nieznana dotychczas rozkosz.

*Dipper*
Od rana jakoś dziwnie się czuje. Jakby miało się coś wydarzyć.. Odkąd Mabel mieszka z Gideonem nie mam z kim rozmawiać. I czuje pustkę, nie ważne. Brak tej jednej osoby, a czuje jakby cały świat, był wyludniony. Od małego miałem z nią jak najlepsze relacje, ale nie będę stawał na drodze do jej miłości. Cieszę się, że jest z osobą, która ją kocha. Wiem, że jest z nią dobrze.

Wyszedłem rano, żeby się przewietrzyć w oddali spostrzegłem chłopaka, miał blond włosy i siedziała przy drzewie. Czułem, że skądś go znam, chociaż nigdy go nie widziałem. Nagle coś we mnie uderzyło, podświadomość powiedziała mi, że to demon.

*Bill*
Leżałem sobie rano i dostrzegłem Dippera przyglądającego się mi... Zmienił się już nie był dzieckiem był dorosłym mężczyzną. Na jego twarzy malował się żal. Nie tylko spowodowany moim widokiem. To było coś głębszego, nie umiałem jednak wywnioskować co.

Poczułem współczucie względem niego. Jedna ludzka postać, właśnie sprawiłam, że poczułem w sercu ukłucie. Moje nogi kazały mi iść za nim i pomóc mu.
Mimo to w środku nadal, jestem potworem, który chciał zniszczyć świat.

*Dipper*
Gdy Bill mnie zauważył uciekłem. Nie chciałem z nim rozmawiać, w sumie dlaczego miałbym z nim rozmawiać. W końcu chciał tylko zabić mnie, to nic wielkiego. Ciekawi mnie co spowodowało, że jest człowiekiem. Może mieć ludzką postać, ale nie zmienia to faktu ,że w środku nada jest demonem.

°Tydzień później°
*Bill*
Poszedłem do domu Dippera, coś nie pozwalało mi przestać o nim myśleć. Jako demon w środku ,miałem przeczucie, że jest z nim gorzej niż myślę, bo...