One Bite

9

Ik kuste plagerig zijn kaaklijn, het hoekje van zijn mond.
'Je doet zo veel met me,' zuchtte Ian en hij nam mijn hoofd in zijn handen.
'Ik had nooit gedacht dat ik ook lief kon hebben.'
'Kan,' verbeterde ik hem, 'Dat je lief kan hebben.'
Hij glimlachte en aaide over mijn lange, bruine haren.
'Kan, inderdaad.'
Ik plaatste mijn hoofd op zijn schouder en luisterde naar mijn eigen hartslag. Hij had er geen.
Zijn lichaam, ijskoud.
'Hoor je mijn hartslag?'
Hij knikte, voor zich uit kijkend.
'Hoor je hoe kalm die is?'
Opnieuw knikte hij, nog steeds voor zich uit starend.
'Zou mijn hart niet sneller moeten kloppen in de buurt van een monster?'
Vragend bestudeerde hij me.
'Jij bent geen monster. Ik zal je er altijd aan blijven herinneren.'