One Bite

11

'Eigenlijk mag ik dit niet vragen,' begon ik, 'maar hoe voed je jezelf? Buiten de kleine beetjes die je van mij krijgt?'
Hij sperde zijn ogen open.
'Weet je nog toen je mijn dagboek van 1975 las?'
Ik knikte onzeker.
De waarheid was toch niet zo erg?
'Ik beroofde dus in die tijd ziekenhuizen. Geen zorgen, nu neem ik genoegen met één bloedzak per twee dagen. Vroeger slokte ik er meerdere per dag op.'
Opgelucht door zijn antwoord zwierde ik onze boeken van de keukentafel en leunde naar voren.
'Ik haat school. Laten we iets leukers doen. Oh, God, ik ben zo veranderd de afgelopen weken dat ik je ken.'
Hij lachte door mijn opmerking en drukte zijn lippen op de mijne.
'Ik vind spijbelen ook veel leuker.'