savunmasız

239 19 0
                                    

    Alex e alışmaya balkamıştım. sanırım o soğuk bedeninin altın hala atan bir kalp vardır. içimde birşeyler buna inanıyordu. sebepsiz bir yakınlık vardı içimde.

berbat bir okuldan sonra 2 gündür beklediğim buluşma için hazırdım.evden ışık hızıyla çıktım.

çok heyecanlıydım. yolda hızla ilerlerken bir ürperti hissettim. bazen olur ya sanki biri sizi izliyormuş gibi hissedersiniz.

işte aynısını hissettim. durdum.ve arkama baktım. boştu... tama kafamı önüma çevirirken gözümün ucuna bir karartı takıldı. fark etmemiş gibi yaptım.

ilerlemeye devam ettim. sokağìn sonu işlek bir caddeye çıkıyordu . oraya varınca güvende olurum diye düşündüm. adımlarımı hızlandırdım. benle orantılı olarak arkamdaki de hızlanıyordu. iyice korkuyordum ama bu adrenalinimi yükseltiyordu.

vücuduma yayıldığını hissettim. ve birden... kolumu tuttu.... kas katı kesildim.

"benimle gel." dedi. sesi garipti gözleride." bırak beni dedim."

iyice çekti beni. canımı yakıyordu. dahada çekince boşta kalan sağ kolula sol elimi tutan kolu savusturdum.

savunma pozisyonu almıştı. ona meydan okumuştum farkındaydım. ama öz güvenim tavan yapmisti. hamle yaptı sag kolumu bükmeye çalıştı etrafımda dönüp savuşturdum.

burnuna bir kroşe indirdim. aman tanrım bu ben miydim. ama başlamıştım duramazdım vakit kaybetmeden tekme savurdu kolumla ittim. hızla eğilip çelme taktım ama başarısızdı. hareketler aklima sirayla diziliyordu. 

bosluktan yararlanıp karnıma tekme indirdi. kim di bu.?..

arkam ona dönüktü kendi etrafımda dönüp boynuna tekme indirdim ama ayağımı tuttu ve beni devirdi .

ardından boynumu tutup beni duvara yasladı. "sana benimle gel dedim. sana zarar.vermeyeceğim. kim olduğunu öğrenmen gerek." "bırak beni !" diye çıkıştım. göz açıo kapayıncaya kadar bir el adamı tutmuş ve yere mıhlayıp yumrukluyordu.

görüşum netleşince onun alex olduğunu farkkettim. inanamiyordum. alex e haykırdım ama resmen gözü dönmüştü. yerdeki adamın burnu kırılmıştı. heryere kan içindeydi. alex birden durdu ve bana döndu. kolumdan tuttu ve oradan uzaklaştırdı. baska bir sokağa girdik ve birden yuzu degisti.

tüm kalkanlarını indirmiş karşımda küçükbbir çocuk gibi duruyordu. ve birden beni kendine çekti ve sarıldı.

öyle sıkıydı ki birkaç kaburgam kırılmış olabilirdi.

ama önemsizdi. az önce yaşadıklarım şimdi yaşadıklarim kafamı karıştırmıştı. bunlalri bir kenara atip anın tadını çıkardım .

kokusunu içime çektim ve beynime kazıdım. Evet .. alex az önce beni kurtarmış ve simdide sarılıyordu. rüya gibi.....

biraz kisa oldu ama telefii ederim :( telefondan yazıyorum ve çok zor oluyor. biraz desteklerseniz çok iyi olur :D :*

Büyülü GözlerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin