saw-"appaအ့ဲဒါဘယ္သူလဲ"
jin-"ဖုန္းထဲကဘယ္သူလဲappa"
minyoung-"ဒီပစၥည္းေတြကိုတစ္ခုမွမကိုင္နဲ႕
ေတာ့"
jin-"ဘာေလappaရယ္အခုမွလက္ထဲေရာင္တာကိုအမ်ိဳးမ်ိဳးမလုပ္ပါနဲ႕"
saw-"ဟုတ္တယ္appaသမီးမေပးနိုင္ဘူး"
min-"မေပးလို႔မရဘူးသူအိမ္ကိုမေရာက္ခင္ဒီ
ပစၥည္းေတြကိုစုျပီးတစ္ခါတည္းေပၚရမွာမဟုတ္ရင္ေတာ့------ဟူးးး"
soonhee-"ကဲပါသမီးတို႔ရယ္ျပန္ေပးလိုက္ပါ"
စာပြဲေပၚမွာလက္ဆြဲအိတ္ေတြကြ်တ္ကြ်တ္အိတ္နဲ႕အထုပ္ေတြစုပုံလ်က္မနည္းမေနာေတြ႔သည္။
မိသာစုစုံလင္စြာထိုင္ေနပါရဲ႕ခါတိုင္းလိုစကားေတြတြတ္ထိုး၍ဝိုင္းဖြဲ႕ရယ္ေမာေနၾကသည္မဟုတ္ဘဲတိတ္ဆိတ္ေငးမႈိုင္ေနျကတာကိုလည္းသတိထားမိကာmyeonေျခလွမ္းက္ုေရွ႕ဆက္မတိုးျဖစ္ေတာပဘဲျခံထဲသို႔သာျပန္ဆင္းလာခ့ဲမိေလသည္။
ပန္းပင္ေတြေရေလာင္းျပီးျပီမို႔အေပၚျပန္တတ္၍စာဖတ္ဖို႔ျပင္ကာေစာေစာကတည္းကေပၚတီကိုဘက္ကိုေရာက္ခဲ႔တာျဖစ္၏။သုိ႔ေသာ္အထဲကအေျခအေနကိုအကဲခတ္၍ျခံထဲမွာပဲေနခ့ဲရသည္။အိမ္ထဲကိုေရွ႕ကပဲတတ္တတ္ေနာက္ကပဲတတ္တတ္ျမင္ကြင္းထဲေရာက္မွာပဲသူတို႔ေတြမၾကည္မသာျဖစ္ေနၾကတုန္းmyeonကိုယ္ေရာင္မျပဝင့္ေပ။သူမကိုျမင္လိုက္သည္နွင့္အားလုံး၏အဆင္မေျပျခင္းေတြသူမအေပၚစုျပံဳက်လာမည္ျဖစ္သည္။
myeon-"ဟိုမွာငွက္ကေလးတစ္ေကာင္ပါလား
အနက္နဲ႕အဝါေရာင္ေလးက်ားထားေသာႏႈတ္သီူခြ်န္ခြ်န္ေလးနဲ႕ငွက္ကေလးတစ္ေကာင္။ငွက္ကေလးကဒဏ္ရာရထာစ၍ပ်ံလိုက္ဖက္ခနဲျပဳတ္ျကလိုက္နွင့္ေျပး၏။
ခ်စ္ျမတ္နိုးေသာစိတ္နွင့္သနားၾကင္နာမိကာmyeonအားမေလွ်ာ့ဘဲလိုက္ဖမ္းေနမိသည္။သို႔ေသာ္ငွက္ကေလးကျခံဝဘက္သို႔ဟူးခနဲပ်ံေျပးေသာအခါ
myeon-"ဟယ္--ဟိုမွာကား--မေျပးနဲကေလခဏေလးခဏေလး"
myeonစိုးရိမ္တၾကီးကားကိုလွမ္းတာကာငွက္ကေလးေနာက္ေျပးလိုက္မိသည္။
xing-"ဟာ--ဟိတ္"
yixingေခၚအမိနိ႔ရွင္ကားကိုခ်က္ခ်င္းဘရိတ္အျပ္ပစ္လိုက္သည္။ျခံတံကားအဆင္သင့္ဖြင့္ထား၍သူဝင္လာစဥ္မိန္းကေလးတစ္ေယာင္ခဏေလးဆိုေသာအသံနွင့္အတူကားအေရွ႕ဝင္လာသည္။ကားေရွ႕မွာမိန္းကေလးတစ္ေယာက္လဲၾကသြားတာသိ၍ကားေပၚကဆင္းခ့ဲသည္။
သို႔ေသာ္သူထင္ထားသလိုမိန္းကေလးကထိခိုက္မိတာမဟုတ္ဘဲကားေအာက္ထဲကိုယ္တစ္ပိုင္းဝင္ကာတစ္စုံတစ္ခုကိုလွမ္းယူေနတာျဖစ္၏။
xing-"ဟိတ္ဘာလုပ္ေနတာလဲထြက္ခ့ဲစမ္း"
မိန္းကေလးကကားေအာက္ကျပန္ထြက္လာေတာ့သူ႔လက္ထဲမွာငွက္ကေလးတစ္ေကာင္အသက္မရွိေတာ့ေပ။
myeon-"ရွင္ေတာ္ေတာ္ရက္စက္တယ္သိလား
xing-" ဟာဘာေတြလာေျပာေနတာလဲ"
သူမိန္းကေလူကိုေသခ်ာၾကည့္မိသည္။ထူထဲစိမ္းညိဳ႕ေနေသာမ်က္ခုံးတန္းေလးနွစ္ဖက္နွင့္ရွည္လ်ွားေသာမ်က္ေတာင္နက္နက္ေလးမ်ားတဖ်က္ဖ်က္ခက္ေနသည္။မ်က္ရည္ဝဲေနေသာမ်က္ဝန္ကေလးကရႊန္းလ့ဲကာေတာက္ပေနသည္။
ထိုမ်က္ဝန္းေလးမ်ားကသူ႔ကိုခပ္ေစြေစြခပ္ေစာင္းေစာင္းေလးေမွးၾကည့္ကာႏႈတ္ခမ္းေလးကစူေနေသးသည္။ဂ်စ္ကန္ကန္ပုံကေလးနွင့္အသည္းဖြယ္ေကာင္းလွသည္။
myeon-"myeonကခနေနပါဦးေျပာတာကိုရွင္ကအတင္းေမာင္းဝင္လာေတာ့ငွုက္ကေလူကိုၾကိတ္မိသြားတာေပါ့သူ႔ခမ်ာမပ်ံနိုင္ရွာဘူး"
xingသေဘာေပါက္သြား၏သူ႔ကုိယ္သူmyeonလို႔ေျပာေနေသာေကာင္မလးေလးကိုစူးစိုက္ၾကည့္၍ျပံဳးလိုက္မိသည္။
xing-"sorryကိုကငွက္ကိုမျမင္လိုက္ဘူးလူကိုပဲျမင္လိုက္တာ"
ႏႈတ္ခမ္းေလးအစုံကအတင္းေစ့ပိတ္ထားေပမ့ဲအလွမပ်က္ဘဲပါးမို႔ေလးေတြနွာတံခြ်န္ခြ်န္ထိပ္ဖ်ားေလးေတြမွာနီရဲလာ၏။
သူမေဒါသျဖစ္ေနသည္ကစကားလုံးေတြထြက္ျကမလာဘဲမ်က္နွာလွလွေလးမွာထင္ရွားေနသည္။myeonကငွက္ကေလူကိုသနားၾကင္နာစြာစိုက္ၾကည့္ကာ
myeon-"နင္ကငါေခၚတာမွမလာတာအတင္း
ေျပးေတာ့ကားနင္းခံရတာေပါ့"
တစ္ေယာက္တည္းတစ္တြတ္တြတ္ေျပာ၍သူ႔အေရွ႕မွလွည့္ထြက္သြားေလသည္။
xing-"ဟိတ္ေနဦး"
xingကအေရွ႕ကပိတ္ရက္လို၍
xing-"မနက္ဖန္ကုိယ္ဒီငွက္မ်ိဳးျပန္ေလွ်ာ္ေပး
မယ္"
မေက်နပ္ေသာမ်က္လုံးနွင့္လက္ခနဲပင့္ၾကည့္လာသည္။သို႔ေငာ္ခ်က္ခ်င္းျပန္လည္ႏြမ္းလ်မွိန္ေပ်ာ့လ်က္
myeon-"ေလ်ွာ္ဖို႔မလိုပါဘူးဒါmyeonငွက္မွမ
ဟုတ္တာ"
xing-"ဒါေပမံျမင္းနွေမ်ာေနတယ္မလားကိုျပန္
ေပးမယ္"
myeonသူ႔ကိုေသခ်ာျပန္ၾကည့္သည္။သို႔ေသာ္ခ်က္ခ်င္းမ်က္နွာလႊဲ၍လွည့္ထြက္လာခ့ဲ၏။
သူမအတြက္သာဘယ္လူသူစိမ္းနဲ႕မွအပိုစကားေျပာဖို႔မၾကိဳးစားတာအေကာင္းဆုံးပါပဲေလ။
xingထိုေကာင္မေလူကိုၾကည့္ရင္းကားေပၚျပန္တတ္လိုိက္သည္။
သို႔ေသာ္မ်က္လုံးမ်ားကmyeonဆိုေသာမိန္းကေလးထံမွွာဘဲမရုတ္သိမ္းျဖစ္ဘဲရွိေလသည္။
ရိုးရိုးရွင္းရွင္းပုံစံေလးနွင့္ျဖဴဖက္ဖက္မ်က္နွာေလးပအမိန္႔ရွင္ဆိုတ့ဲစီးပြားေရးဘုရင္အတြက္ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ျဖစ္ခ့ဲသည္။
စိုလက္ေနေသာႏႈတ္ခမ္းပါးေလးတစ္စုံကိုသတိတရျဖစ္ရင္ူသူမပြင့္တစ္ပြင့္ျပံဳးမိသည္။ဘယ္ဘက္ရင္အုံထဲမွာေတာ့ခိုးလို႔ခုလုျဖစ္က်န္ရစ္ေနေတာ့သည္။
