ညဘက္dinerအတြက္ကိုေတာ့သူ႔ရဲ႕လုပ္ငန္းကpartnerေတြကိုအသိေပးအဖျဖစ္နဲ႕ျခံထဲမွာပဲပြဲေလးတစ္ပြဲလုပ္ျဖစ္ၾကတယ္။
myeon-"ကြ်န္မဒီdrassကိုမဝတ္တတ္ဘူးရင္ျပတ္ျဖစ္ေနလို႔"
xing-"မင္းဝတ္တတ္စရာမလိုပါဘူးdesinar
ဝတ္ေပးလိမ့္မယ္မင္းညိမ္ညိမ္ေနရင္ရျပီး
chem-"ဆရာဧည့္သည္အခ်ိဳ႔ေရာက္ေနျပီ
အခန္းျပင္ကchemရဲ႕ေခၚသံၾကားမွသူmyeonကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္ျပီးထြက္သြားတယ္
---------
xing-"ဒါကြ်န္ေတာ့ရဲ႕အမ်ိဳးသမီးနာမည္က
kim junmyeonလို႔ေခၚတယ္"
myeonအေပ်ာ္ဆုံးမ်က္နွာျဖစ္ေအာင္အတတ္နိုင္ဆုံးျပံဳးထားပါတယ္။ဧည့္သည္ေတြတေျဖးေျဖးမ်ားလာတာနဲ႕အတူmyeonစိတ္က်ည္းၾကပ္လာရတယ္။
myeon-"ဟိုေလ-myeonလူရွင္းတ့ဲေနရာမွာခေနလို႔မရဘူးလား"
xing-"မင္းဘာေတြစိတ္ပူေနတာလဲမင္းကအခု
အာရွာတစ္လႊားမွာအမိန္႕ရွင္ဆိုျပီးနာမည္ၾကီးေနတ့ဲyixingဆိုတ့ဲသူရဲ႕ဇနီးျဖစ္ေနျပီေၾကာက္စိတ္ေတြေျဖထားပါအခုေတာ့မင္းသေဘာပါေနာင္ဆိုမရဘူး"
myeonသူ႔စကားကိုေခါင္းျင္မ့ျပံဳးျပျပီးျခံေထာင့္တစ္ေနရာကိုထြက္လာခ့ဲတယ္။
ရုတ္တစ္ရက္အေနာက္ကလက္ကိုအဆြဲခံလိုရတာမို႔myeonလွည့္ၾကည့္မိေတာ့
myeon-"ဟင္!!ကို---"
hun-"ဟုတ္တယ္ကိုယ္ပဲmyeonကို႔ကိုယ္
myeonဘယ္လုိေယာက်္ားခင္ေမတာလဲကြာကိုကmyeonကိုလက္မထပ္ရဲဘူးထင္ေနလို႔လားဒါမွမဟုတ္ကို႔ထက္အစစအရာရာသာတ့ဲသူကိုေတြ႔သြားလို႔လားဒါဆိုလဲ--"
myeon-"မဟုတ္ဘူး!!!"
myeonအသံက္ုခ်ဲ႕ျပီးေအာ္လိုက္မိတယ္။ဟုတ္ပါတယ္ကိုဘက္ၾကည့္မယ္ဆိုလဲကိုအမွားမရွိပါပဲmyeonသစ္စိမ္းခ်ိဳးခ်ိဳးမိခ့ဲတာပါပဲမလား။
hun-"ဒါဆိုဘာလဲmyeonမင္းကိုအရိပ္တစ္ၾကည့္ျကည့္ခ်စ္လာခ့ဲတ့ဲသူကိုမျမင္တာလားဒါမွမဟုတ္ကို႔ကိုယ္အစကတည္းကမခ်စ္ခ့ဲတာလား"
myeonေခါင္းသာအတြန္တြနိခါေနမိတယ္ပါးေပၚကိုစီးၾကလာတ့ဲမ်က္ရည္ေတြကိုသုပ္ဖို႔ကိုပင္အားမရွိေတာ့သလိုလို။
hun-"myeonကို႔ကိုယ္စကားတစ္ခုခုေျပာပါဦးကြာmyeonသူ႔ကိုမခ်စ္ဘူးမလားဒါဆိုကိုနဲ႕လိုက္ခ့ဲကိုတာဝန္ယူပါတယ္"
myeon-"myeonတို႔မနက္ကပဲတရားဝင္လက္ထပ္ထားျပီးပါျပီကိုရယ္myeonတ့ဲမေကာင္းတ့ဲမိန္းမကိုေမ့လိုက္ပါ"
hun-"ဟင့္အင္းမေမ့နိုင္ဘူးမင္းမရွိရင္Oh sehunဆိုတ့ဲငါအသက္ရွင္စရာအေျကာင္းမရွိဘူးမင္းငါနဲ႕လိုက္ခ့ဲရယ္"
ေျပာျပီးmyeonလက္ကိုအတင္းဆြဲကျခံထဲကထြက္ဖို႔ၾကိဳးစားေနတ့ဲသူကိုအေနာက္ကအာနာသံအျပည့္နဲကထြက္လာတ့ဲလူတစ္ေယာက္
xing-"ဒီပုံစံကိုျမင္ရတာဝမ္းမသာဘူး
ohsehunမင္းရဲ႕မိဘေတြမ်က္နွာကိုေထာက္ျပီးငါစကားေအးေဆးပဲေျပာပါရေစမင္းအခုကိုင္ထားတ့ဲငါ့ဇနီးလက္ကိုလႊတ္လိုက္ပါ"
hun-"ခင္မ်ားဇနီးလားခင္းမ်ားကိုလိုခ်င္တ့ဲသူ
ေတြဝိုင္းဝိုင္းလယ္ေနတ့ဲအထဲမွာခင္မ်ားေရြးခယ္သင့္တယ္ဒါကက်ဳပ္ခ်စ္သူပဲက်ဳပ္ေခၚသြားရလိမ့္မယ္"
Mrs.oh-"သား--hunneeလႊတ္လိုက္ပါကြယ္သူတို႔ကိုမေနွာက္ယွက္ပါနဲ႕ေတာ့ကြယ္xingတို႔ကိုလဲေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္"
ေခါင္းကိုအၾကိမ္ၾကိမ္ညႊတ္ျပကာသူ႔သားကိုအတင္းဆြဲေခၚသြားတ့ဲmrs.ohကိုၾကည့္ျပီးxingသက္ျပင္းခ်မိသည္။myeonကိုလွည့္ၾကည့္ျပီးေတာ့တစ္သိမ့္သိမ့္ငိုေနပါလား
xing-"myeonမင္းသြားနားေတာ့ပြဲလဲျပီးေနျပီကိုအျပင္ခနသြားဦးမယ္ထက္ငိုေနတာမေတြ႔ခ်င္ဘူး"
myeonထိုစကားတစ္ခြန္းသာေျပာျပီးျပန္ေျပာစကားေတာင္နားမေထာင္ပဲကားေပၚတတ္ကာထြက္သြားေလျပီ။အေတြးမ်ားစြာနဲ႕က်န္ခ့ဲသူမွာmyeonသာ။
-------------
အိပ္ခန္းထဲေရာက္သြာေပမ့ဲစိတ္မ်ားကအိပ္ခ်င္ဖို႔အလားလာမရွိမ်က္ဝန္းထဲျမင္ေနရသည္ကမ်က္ရည္ေတြျပည့္ေနတ့ဲကို႔ရဲ႕ပုံရိပ္ေတြေနာက္တစ္ခုမ်က္နွာေနာက္တစ္ခုကေၾကာက္ရြံ႕မႈအျပည့္ရွိေနတ့ဲမ်က္နွာ။myeonအေတြးေတြလက္စသက္ျပီးလည္ဆြဲနဲ႕ခ်ိတ္တြယ္ျပီးဝတ္ဆင္ရတ့ဲဒီဝတ္စုံကိုဘယ္ကစခ်ြတ္ရမယ္မသိေတာ့နွစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္ၾကီးအထက္မွာထိုင္ရင္းငိုထားတ့ဲအရွိန္ေၾကာင့္myeonအိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္။
myeon-"ဟင္အခ်ိန္က2နာရီေတာင္ရွိေနပါ
လား"
ကို႔ကိုယ္ကိုၾကည့္ေတာ့လဲဝတ္စုံကမလဲရေသးxingကိုေစာင့္ရင္းနဲ႕အိပ္ေပ်ာ္သြားတာျဖစ္သည္။
အခန္းရဲ႕စားပြဲကုိၾကည့္မိေတာ့ေအးေအးေဆးေဆးေဆးလိပ္ထိုင္ေသာက္ေနတ့ဲသူ
mueon-"ဟို--ရွင္ဘယ္တုန္းကျပန္ေရာက္ေနတာလဲmyeonလဲေစာင့္ေနရင္းအိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္"
xing-"ommရပါတယ္ဒါနဲ႕မင္းဘာလို႔အဝတ္စားမလဲထားတာလဲ"
myeon-"myeonမခြ်တ္တတ္လို႔ပါ"
နီရဲေနတ့ဲပါးမို႔မို႔နွစ္ဖတ္ကိုxingျမင္လိုက္ေတာ့အျပံဳးတစ္ပြင့္ျဖစ္ေပၚမိပါရဲ႕
xing-"ကိုယ္ကူျပီးခြ်တ္ေပးရမလား"
xingကစကားေျပာရင္းmyeonရွိတ့ဲကုတင္နားကိုေရာက္လာခ့ဲတယ္။myeonလည္ပင္းတစ္ဝိုက္ကိုရွစ္ပတ္ျပီးလည္ဆြဲနဲ႕တြယ္ခ်ိတ္ထားတ့ဲလည္ဆြဲကိုျဖဳတ္လိုက္တယ္ေနာက္အဆင့္ဆင့္လက္ဝတ္ရတနာေတြကိုmyeonလက္ထဲထည့္ေပးေတာ့myeonအနားမွာရွိတ့ဲမွန္တင္ခုံေပၚကိုလွမ္းတင္လိုက္တယ္။
xing-"drassကိုေရာခြ်တ္ေပးရဦးမလား"
xingရဲ႕အစစစကားေတြေၾကာင့္myeonမ်က္နွာေလးနီရဲလာရသည္။
myeon-"ရ-ရပါတယ္"
myeonေျပာျပီအိပ္ယာေပၚကထေတာ့xingကအေနာက္ကေနခါးေလးသိမ္းေပြ႕ျပီးdrassရဲ႕ဝတ္ဆင္ရာအစခါးနားကဖဲပြင့္ၾကိဳးေလးကိုျဖီခ်လိုက္တယ္။
ပလးေပၚကေနတစ္ဆင့္အဆင့္ဆင့္မြတ္သိမ့္လာတ့ဲxingအနမ္းေတြနဲ႕နွစ္ေယာက္အတူအိပ္္ယာအထက္လွဲေလ်ာင္း၍---------
AN/
;);););))))
ေပ်ာက္သြားတာၾကာတယ္မလားတစ္ကယ္ေရးခ်င္ပါတယ္ဖတ္မ့ဲသူမရွိဘူးထင္လို႔
ေနာက္အပိုင္းကSWEETတစ္လိုင္းေနာ္
