arjuma-"ပတ္ဝန္းက်င္အားလုံးကသိပါတယ္အခု
သူတို႔မွာပိုင္ဆိုင္တ့ဲအရာအားလုံးကkim jun
myeonဆိုတ့ဲမိန္းကေလးရဲ႕မိဘေတြကပိုင္တာပါသူ႔မိဘေတြဆုံးသြားေတာ့သူတို႔ကေစာင့္ေရွာက္သလိုလိုထိန္းသိမ္းသလိုလိုနဲ႕အားလုံးအပိုင္စီးထားတာminyounဆိုတာကမိန္းကေလးအေဖရဲ႕ညီဝမ္းကြဲေတာ္ေနတာဆိုတာသိေနၾကေပမ့ဲဘယ္သူကမွဝင္မစြက္ဖတ္ၾကဘူးေပါ့"
သူစီးကရက္တစ္ရႈိက္ငုံထားျပီးခပ္ဖိုင့္ဖိုင့္အမ်ိဳးသမီးၾကီးကိုစူးစိုက္ၾကည့္သည္။ထိုအမ်ိဳးသမီးၾကီးကminyoungတို႔အိမ္မွာအိမ္အကူအျဖစ္အခ်ိန္ပိုင္းလုပ္ကိုင္ေနသူျဖစ္သည္။
စီးကရက္မီးခိုးကိုေျဖးေျဖးခ်င္းမႈတ္ထုပ္လိုက္ျပီး
xing-"minyoungကေရာသူ႔တူမေလးကိုဂရုမစိုက္ဘူးလား"
arjuma-"arjumaသိသေလာက္ေတာ့သူကေအးေဆးမဆိုင္သလိုေနတတ္တယ္ေကာင္မေလးကိုေတာ့ထင္တိုင္းနွိပ္စက္ၾကတာပဲတစ္ခါတစ္ေလမ်ားဆိုအမဲျဖတ္သလိုပါပဲကြယ္ေကာင္မေလးကိုသားအမိသုံးေယာက္ဝိုင္းရိုက္ၾကတာသတိေတာင္လစ္ခ့ဲရွာတယ္"
xingမ်က္ခုံးတစ္ခ်က္တြန္႔ခနဲျဖစ္သြားသည္။စီးကရက္ကိုျပာခြက္ထဲမွာထိုးေခ်ပစ္လိုက္သည္။
xing-"သူကေရာဘာမွမတုန္႔ျပန္ဘူးလား"
arjuma-"ဘယ္လုပ္ပါမလဲကြယ္ငယ္ငယ္ကတ
ည္းကေၾငာက္လာခ့ဲရတာကိုး"
သေနရာမွထကာျပတင္းေပါက္နားကိုေလ်ာက္သြား၏။
xing-"chen"
chen-"nae "
မ်က္နွာတည္တည္နွင့္ျပန္၍ေက်ာခိုင္းကာ
xing-"arjumaကိုအိမ္ကိုျပန္ပို႔ေပးလိုက္arjumaအခုလိုေသခ်ာေျပာျပေပးတာေက်းဇူးတင္ပါတယ္"
chenကေငြထည့္ထားတ့ဲစာအိပ္ေလးကိုarjumaကိုထုပ္ေပးလိုက္ျပီးျပန္ပို႔ဖို႔ျပင္ေနသည္။
အမိန္႔ရွင္လို႔လူသိမ်ားတ့ဲyixingဆိုတ့ဲသူကသူလက္ညိဳးညႊန္လိုက္တာနွင့္chenကအားလုံးျဖစ္ေအာင္ေဆာင္ရြက္ေပးခ့ဲသည္။
မျဖစ္ဘူးမရဘူးဆိုတာမရွိေစရ။မရနိုင္ဘူးဆိုေသာစကားလုံးကိုဘယ္ေတာ့မွမသုံး။ထိိုသို႔ျပည့္စုံေစေသာအရာကိုအမိန္႔ရွင္ဖန္ဆင္နိုင္စြမ္းရွိသည္။ခုလည္းmyeonဆိုတ့ဲမိန္းကေလးကိုသူစိတ္ဝင္စားမိသည္။
myeonနွင့္ပတ္သက္သမ်ွသူသိခ်င္သည္။chenကအနီးစပ္ဆုံးေဆာင္ရြက္ေပးခ့ဲသည္။သူကုတ္အက်ၤီထဲကဖုန္းေလးကိုထုပ္လိုက္ျပီးနံပါတ္တစ္ခုကိုေခၚလိုက္၏။တစ္ဖက္ကထူးသံၾကားရမွသူျပံဳး၍
xing-"choe minyoungလားအမိန္႔ရွင္ပါ"
min-"မင္းနဲ႕က်ဳပ္ဘာအေၾကာင္းေတြရွိလဲ"
xing-"ရွိေသးတယ္ခင္မ်ားအက်ိဳးရွိမ့ဲကိစၥစိတ္
ဝင္စားရင္အခုခ်က္ခ်င္းလာခ့ဲ"
min-"လာခ့ဲမယ္အခုခ်က္ခ်င္း"
ဖုန္းျပန္ပိတ္၍သူဟင္းခနဲမ့ဲသည္။စိတ္ထဲမွာမေက်နပ္ေနသလိုျဖစ္ေနတာဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ။
soon-"ဘယ္လိုဘယ္လိုအမိန္႔ရွင္ကmyeon
ကိုလက္ထပ္မယ္ဟုတ္လား"
min-"ဟုတ္တယ္အ့ဲဒီအတြက္ဟိုတေလာက
သူငါ့ဆီကျပန္ထားတ့ဲပစၥည္းေတြအားလုံးျပန္ရမယ္myeonကိုလဲတစ္ခန္းတစ္နားနဲ႕လက္ထပ္ယူမွာတ့ဲ"
soon-"အ့ဲဒါက္ုလက္မခံနိုင္တာလုံးဝသေဘာမ
တူဘူးမခ်မ္းသာလဲေနဒီအတိုင္ပဲေနမယ္ကို႔ကိုယ္ေက်ာသြားတာမ်ိဳးေတာ့လက္မခံနိုင္ဘူး"
min-"ဘာကိုေျပာေနတာလဲsoonhee"
saw-"ommaေျပာတာမွန္တယ္appaအ့ဲဒီလူဟိုေကာင္မကိုလက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းတာဟာသမီးတို႔ကိုအရွက္ရေစတယ္"
min-"ဘာျဖစ္လို႔လဲဘာဆိုင္လို႔လဲ"
jin-"ဆိုင္တယ္appaဒီအိ္မ္မွာမိန္းမပ်ိဳေတြရွ္ေနတ့ဲအထဲကသူကိုေရြးထုပ္သြားတာသမီးတို႔ဘယ္လိုမ်က္နွာျပရမလဲ"
min-"သူ႔ကိုေရြးခ်ယ္တာသူ႔ကိိုသေဘာၾကလို႔
ေပါ့အခုလိုသီးပြားေရးၾကဆင္းေနခ်ိန္မွာဘာလုပ္လုပ္အကုန္အရံႈးေပၚေနတာသမီးတိုႊအျမင္ပဲလုပ္ငန္းကထိုးအပ္ရေတာ့မယ္အခုေနတ့ဲတိုက္နဲ႕ကားပဲရွိေတာ့တာသူေပးတ့ဲဒီေလာက္ေငြမ်ားမ်ားဘယ္မွာရနိုင္မွာလဲ"
jin-"အစကတည္းကတိုးတက္လာတာရွိဖူးလို႔
လားappa"
saw-"ဟုတ္တယ္appaသမီးလုံးဝသေဘာမတူဘူးေတာ္ရံုခ်မ္းသာတာေလာက္ဆိုလက္ခံေပးနိုင္ေသးတယ္အခုေတာ့စီးပြားေရးေလာကကအမိန္႔ရွင္ဆိုတ့ဲနာမည္ျျကားတာနဲ႕ေၾကာက္ေနရတာsawတို႔သိထားျပီးသားရွိသမ်ွလုပ္ငန္းရွင္တာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကသူ႕လက္ေအာက္မွာappaကအစဆိုတာသိထားျပီးသားဒီလိုလူမ်ိဳးဆီmyeonသာေရာက္သြားရင္သမီးတို႔ကပါသူ႔ကိုကိုးကြယ္ရေတာ့မွာလုံးဝလက္မခံနိုင္ဘူးappaကို႔အိမ္မွာက်ြန္လိုထားခ့ဲတ့ဲသူကိုသခင္လိုေမာ္မျကည့္နိုင္ဘူး"
min-"ဘာကြ်န္လဲဘယ္သူကသခင္လဲကိုယ္
ထားသလိုေနတယ္ဆိုျပီးသမီးတိုႊသက္သက္အနိုင္က်င့္ေနတာappaမသိခ်င္ဟန္ေဆာင္ေနခ့ဲတာျကာျပီဒါဘယ္သူ႔အိမ္လဲဘယ္သူ႔ပစၥည္းေတြလဲသတိေလးလဲထားၾကဦး"
minyoungေျပာသမ်ွမွန္ေနေတာ့သားအမ္သုံးေယာက္လံုးအံတၾကိတ္ၾကိတ္နဲ႕ျဖစ္ေနၾက၏။အမိန္႔ရွင္ဆိုတာအသက္ၾကီးၾကီးနဖူးေျပာင္ေျပာင္ခဝဝလူၾကီးတစ္ေယာက္ဆိုေျပာေနစရာပင္မလိုပါ။အခုေတာ့အရည္အခ်င္းကလဲမက္ေမာေလာက္စရာရုပ္ရည္ကလဲမိန္းကေလးတိုင္းျပစ္ၾကေလာက္ေစနိုင္်သာသူ႔ပုံစံသူ႔styleကဆြဲေဆာင္မႈအျပည့္။
ဒီလိုလူမ်ိဳးကmyeonကိုဘာျဖစ္လို႔ေရြးခ်ယ္သြားခ့ဲသလဲ။သူတို႔လုံးဝအထင္မၾကီးခ့ဲေသာmyeonလက္ထဲမွာတန္ဖိုးမဖ်က္နိုင္တ့ဲရတနာေတြဘာေၾကာင့္စုေဝးေရာက္ရွိတာလဲ။appaရဲ႕စကားကလဲကုန္ေနျပီ။ommaကလဲမကူညီနိုင္ေတာ့ဘူး။sawyounဆုံးျဖတ္တစ္ခုကိုပီျပင္စြာခ်လိုက္သည္။အမိန္႔ရွင္ကိုmyeonဘယ္ေတာ့မွမရေစရ။
ေက်ာင္းဘယ္ေတာ့မွမတတ္ရေတာ့ဘူးဆိုတ့ဲအမိန္႔တစ္ခုေအာက္မွာအရိုက္အနွက္ခံထားရတာဒဏ္ရာမ်ားစြာနွင့္ေရာကာစိတ္ေၾကာင့္myeonအိပ္ယာထဲလဲခ့ဲရသည္။jinyoungေမးလ့ဲေသာေယာက်္ားေတြကိုဘယ္လိုမ်ားျပဳစားထားလဲဆိုတ့ဲေမးခြန္းရဲ႕ေအာက္မွာmyeonဝမ္းနာ္းနာက်င္ရသည္။အမိန္႔ရွင္။အမိန္႔ရွင္တိုတာငွက္ကေလးနဲ႕ကားနဲ႕တိုက္သူျဖစ္နိုင္တယ္။သူအေၾကာင္းနဲ႕ပတ္သက္ျပီးmyeonကိုမေက်နပ္ၾကပါ။ေယာက်္ားလိုဆိုလို႔
ကို႔ကိုယ္ခ်စ္မိတာေတာင္ကို႔ရဲ႕ဇြတ္တရြတ္ေတာင္းဆိုမႈေတြကိုေၾကာက္ရြံ႕ခ့ဲတာအမ်ားၾကီးပါပါတယ္။ျပီးေတာ့ကို႔အေပၚႏူးည့ံၾကင္နာစြာဆက္ဆံမဲ့သူမရွိခ့ဲသည့္ဘဝကကို႔ရဲ႕ၾကင္နာမႈေတြကိုသာယာခ့ဲမိတာျဖစ္သည္။myeonကိုထမင္းစားဖို႔လာေခၚတာေၾကာင့္မစားရေသးတာၾကာျပီမို႔အခန္းထဲကထြက္လာခ့ဲသည္။မထင္မွတ္ထားတ့ဲစကားေတြေၾကာင့္myeonအေနာက္ကိုတျဖည္းျဖည္းဆုတ္သြားမိသည္။
jin-"မဆိုးရိမ္ပါနဲ႕မနက္ဖန္ၾကရင္ငါသူ႔ကိုအျပင္
ေခၚထုပ္သြားမယ္တုိ႔ကappaထက္ဦးေအာင္လုပ္ရမယ္ဟိုမွာအားလုံးခ်ိတ္ထားခ့ဲျပီးျပီသူ႔ကိုအပ္ခ့ဲရံုပဲappaေမးရင္ညကတည္းကသူ႔ဘာသာထြက္သြားတ့ဲပုံစံနဲ႕ေျပာလိုက္ရံုပဲ"
saw-"နင္ေျပာတာမဆိုးဘူးငါတို႔လဲပိုက္ဆံရ
တယ္သူလဲနာၾကင္ရမယ္အဆက္ေျပဆုံးပဲ"
ရက္စက္လိုက္ၾကတာmyeonမ်က္ရည္ေတြအဆက္မပ်က္ၾကဆင္းလာသည္။အခန္းဲေျပးဝင္ကာေခါင္းကိုေမွာက္ျပီးအားရေအာင္င္ုေနမိသည္။appaနဲ႕ommaေဓာတ္ပုံကိုပိုက္ကာmyeonေခါင္းကိုသာတြန္တြန္ခါရမ္းေနမိသည္။myeonအဝတ္စားေတြထဲကတစ္စုံကိုထုပ္လိုက္ျပီးကိုေပးထားတ့ဲအသဲပုံဆြဲၾကိဳးေလးကိုထုပ္ယူလိုက္သည္။ေလာ့ကပ္ေလးကိုဖြင့္လိုက္ေတာ့ျပံဳးေနတ့ဲကို႔ရဲ႕ပုံေလးကအခ်စ္ေတြျပည့္လွ်ံေနသည့္နယ္။ခြင့္လႊတ္ပါကိုရယ္myeonဒီဆြဲၾကိဳးေလးကိုအမွတ္တရမသိမ္းထားနိုင္ေတာ့ဘူးmyeonဘဝရွင္သန္ဖို႔အသုံးျပဳပါရေစ။နာရီလက္တံေတြတေရြ႕ေရြ႕ကုန္ဆုံးလာသည္။မနက္ေလးနာရီေလာက္္မွာထိုင္ေနရာကထျပီးommaတို႔ေဓာတ္ပုံေလးကိုကန္ေတာ့လိုက္သည္။
"myeonဘယ္လိုမွသည္းခံေနလို႔မျဖစ္ေတာ့လို႔ပါmyeonကိိုေစာင့္ေရွာက္ေပးပါေနာ္"
အဆုံးစြန္ထိသည္ူခံခ့ဲရေသာနွလုံးသားကဆက္လက္သည္းခံေနဖို႔ကိုဘယ္လိုမွခြင့္မျပဳေတာ့ေပ။myeonဘာပစၥည္းမွမယူဘဲဒီအိမ္ေနကိုယ္လႊတ္သာရံုးလာခ့ဲသည္။myeonတစ္ခါမွမေလ်ွာက္သြားဖူးေတာ့ဘယ္ကိုအရင္စရမယ္ဆိုတာမသိေတာ့ပါ။လူရမ္းကေတြကရွိေနတာကိုမသိဘဲလမ္းတစ္ခုေပၚေျခခ်မိေတာ့myeonကိုဝိုင္းဆြဲျကသည္။myeonအတင္းတြန္းထုပ္ထြက္ေျပးလာသည့္လမ္းတစ္ေလွာက္သူတို႔ပါလာသည္။myeonေခါင္းေတြျပာေဝလာသည္။ေရွ႔မွကားတစ္စီူကတံခါးဖတ္ဖြင့္သြားသည္နွင့္myeonအတင္းဝင္ေျပးကာတံကားကိုဆြဲပိတ္ထားမိသည္။myeonေနာက္က်ိလာေသာေခါင္းကေစာက္္တည္ရမရေတာ့ေပ။အျမင္အာရံုထဲမွာommaရယ္appaရယ္ျပီးေတာ့ဟိုမိသားစုရယ္ေရာေထြားလာေနာက္ဆုံးmyeonဘာကိုမွမသိေတာ့ပါ။
A/N
myeonကေတာ့ကားေပၚတတ္သြားျပီဘယ္သူ႕ကားလဲေတာ့မသိဘူးေနာ္ေနာက္အပိုင္းကိုခဏေလးနားပါမယ္လို႔တစ္ျခားficေလးကိုupခ်င္ေသးလို႔ပါလို႔------------
