How to Aim a Gun

Chapter 2

How to Aim a Gun

• • •

Hawak-hawak ko ang maleta ko habang nakatingin sa phone para sa gps. Nakarating din ako sa Pilipinas.

Ng itaas ko ang tingin ko, napaubo agad ako nang may dumaang naka-motorbike sa harap ko unang tapak ko palang sa pedestrian lane. Para akong binugahan ng isang sakong uling sa kapal ng usok.

Ng makahinga na ako ng maayos, masamang tingin agad ang ibinigay ko sa kanila at sa mauusok nilang sasakyan.

Tatlo lang silang lalake, nothing that I can't handle. If they continue polluting my way I can just snap their necks. Nakangisi sila sa harap ko habang nakasakay sa mga motorbikes nilang mauusok. May kasa-kasama din ang iba na mga babaeng maiikli ang shorts. Bakit ba ang hihilig nila sa maiikling tela, tsk.

"Hi miss ganda, gusto mo dito ka na lang sumakay?" Some hooman pointed his lap while smirking. Napangiwi ako. There's no way I would sit on his lap. Breaking the bone of his leg is much fancier than a ride.

Mukhang inakala nilang hindi ko sila naintindihan dahil nag-Tagalog sila kaya sinenyasan ng isa ang isang babaeng humihithit ng sigarilyo. Mukha namang naintindihan nito ang sinesenyas sa kaniya.

"Hoy ate girl, you come with us. Sit on her-his lap daw, then we go, he will gentle with you." What.

"Hey, what did you say?" Biglang dumating ang isang lalake at inakbayan ako nang hindi man lang ako nakakapalag. Tinignan niya ng seryoso ang mga lalakeng naka-motorbike. "May problema ba kayo sa girlfriend ko?" What... who the fvck is he?

"Ay shet 'tol wala tayong laban diyan. Makinis, mayaman tapos guwapo 'tol oh," rinig kong sabi ng kaibigan ng lalaking nakikipag-usap sa akin kanina.

"Gago 'yun talaga una mong napansin?"

"Kung may problema kayo sa girlfriend ko, pwede naman natin 'tong pag-usapan sa ibang paraan." napakunot agad ako ng noo ng patunugin ng lalaking nakaakbay saakin ang daliri niya. Hindi na lamang ako nagkomento at tumingin-tingin sa paligid.

Napansin ko sa 'di kalayuan si Butler Jin habang dina-drive ang isang limousine na mukhang susundo sakin dito; nakababa pa ang windshield. Tumapat siya sa 'di kalayuan at ngumiti sa akin. Doon, tuloy-tuloy akong naglakad at iniwan na lamang ang lalakeng umakbay sa akin kanina. I don't need help, I can get myself out of here alone without scratching a face.

"Hoy Rayne! Sandali!" Hindi ko pinansin ang lalakeng nag-akbay saakin kanina kahit tinawag niya ang pangalan ko. Sumakay agad ako sa limousine pero nanlaki ang mata ko nang sumunod siya, hindi man lang tumalima si Butler Jin.

"Who the heck are you?!" inis na saad ko pero nagulat ako nang yakapin niya ako ng mahigpit. I tried to struggle pero mas hinihigpitan niya lang! Damn, my personal space!

"Hehehe pinsan! Sabi na nga ba hindi mo na ako makikilala eh! Pumayat lang ako. Si Kuso 'to!" Tinaasan ko siya ng kilay.

"Kuso who?" nagulat ako nang bigla niya akong batukan. Seriously, wala akong maalalang may Kuso akong pinsan. I only have two cousins and they are even twins! Who the heck is this guy?!

"Ang sama mo Raynie, tanungin mo na lang si Butler Jin, nagtatampo ako sayo." Well great. Another attack of Lolo's virus ugh.

Tumingin ako kay Butler Jin at tinaasan siya ng kilay, binigyan niya ako ng isang mahinang tawa.

"Lady, he's really your cousin. Hindi mo na siya naaalala dahil matagal na panahon na din noong nagkita kayo." Tumatango-tango lamang ako. I still can't remember him though. Heh.